Ronald Spirs
Za američkog pomorskog oficira pogledajte Ronalda L. Spirsa.
| Ronald Spirs | |
|---|---|
 Ronald Speirs, Austrija 1945 | |
| Lični podaci | |
| Nadimak | "Sparki", "Ubica", "Krvavi" |
| Datum rođenja | 20. april 1920. |
| Mesto rođenja | Edinburg, Škotska, Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Datum smrti | 11. april 2007. (86 god.) |
| Mesto smrti | Sent Mari, Montana, SAD |
| Vojna karijera | |
| Služba | 1942–1966 |
| Vojska | Sjedinjene Američke Države |
| Rod | Elise (druga žena) Robert (sin) |
| Čin | Potpukovnik |
| Jedinica | Pseća grupa/E četa, drugi Bataljon,
506. Padobranskom pešadijskom puku, 101. vazduhoplovna desantna divizija |
| Učešće u ratovima |
|
| Kasniji rad | Guverner zatvora u Spandau, Crvena armija oficir |
| Odlikovanja |
|
Potpukovnik Ronald C. Spirs (20. april 1920. – 11. april 2007.)[1] bio je oficir vojske Sjedinjenih Država koji je služio u 506. Padobranskom pešadijskom puku 101. vazduhoplovne desantne divizije tokom Drugog svetskog rata. Prvobitno je postavljen za vođu vodova u B četi 1. bataljona 506. pešadijskog puka. Pre invazije na Normandiju u junu 1944. godine Spirs je dodeljen kompaniji D čete 2. bataljona, a kasnije dodeljen za komandanta E čete tokom napada na Foi, Belgija, nakon što je tokom bitke kod Buldža razbijena opsada Bastonje. Rat je završio u Evropskom ratištu kao kapetan. Spirs je služio u Korejskom ratu kao glavni major pešadije i službenik. Kasnije je postao američki guverner zatvora Spandau u Berlinu. Penzionisan je kao potpukovnik.
U nagrađivanoj televizijskoj mini-seriji Braća po oružiju, igrao ga je Metju Setl (eng. Matthew Settle).
Detinjstvo i mladost[uredi | uredi izvor]
Spirs je rođen 1920 u Edinburgu, Škotskoj i tamo je proveo prvih nekoliko godina. On je emigrirao sa svojom porodicom u Sjedinjene Američke Države, stigavši u Boston, Masačusets 25. decembra 1924.[2] Pohađao je vojnu obuku u srednjoj školi, što je dovelo do oficira kao 2.potporučnik u pešadiji Armije Sjedinjenih Država.
Vojna Služba[uredi | uredi izvor]
Spirs se dobrovoljno javio za padobrance nakon što su Sjedinjene Države ušle u Drugi svetski rat. Tamo je služio kao vođa vodova u okviru Pseće čete, 2. bataljona 506. Padobranskog pešadijskog puka, koji je kasnije postao deo 101. vazduhoplovne divizije, u kampu Tocoa u Džordžiji, a zatim je otpremljen u Englesku krajem 1943. neposredno pre misije Albani. Nakon dolaska u Englesku, divizija je započela obuku za invaziju na Francusku.
Drugi svetski rat[uredi | uredi izvor]
Spirs je 6. juna 1944. godine (Di-Dej) padobranom u Normandiji i brzo je sleteo sa kolegama nakon iskrcavanja. Okupio je malu grupu vojnika da pomognu tokom napada na Brekur Manor, gde su zarobili četiri haubice 105 mm.[3][4][5]
Spirsov vod proveo je noć 6. juna premeštajući se u položaj sa ostalim vodovima dok je četa bila uređena da boj započne rano sledećeg jutra.[4] Kolektivna artiljerijska vatra je koordinirana kao podrška napadu na zemlju 7. juna, kako bi otpočela napad. Ovde je PFC Art DiMarzio, koji se takođe govori u knjizi „Braća po oružiju“, bio očevidac događaja. Izjavio je da zamenski narednik nije prekršio direktno naređenje dok je bio u borbenoj situaciji, čime je rizikovao živote ostalih vojnika u četi. Prema DiMarziju, Spirs, koji je komandovao 2. vodom, Pseća Grupa je dobila naređenje da zaustavi svoj napad na Ste. Come-du-Mont, da zauzme položaj, dok je pukovski štab koordinirao gađanje artiljerijske vatre granatirajući petnaest ciljeva u blizini Ste. Come-du-Mont. DiMarzio, koji je ležao u sklonom položaju pored narednika, izjavio je da se seća kako je narednik bio pijan. Naredba za zadržavanje položaja data je i vraćena niz liniju koju je narednik odbio da posluša, želeći da pojuri napred i napadne Nemce. Još jednom, Spirs mu je dao nalog da održi svoj položaj. Spirs je rekao ovaj čovek je previše pijan da bi obavljao svoje dužnosti i da bi se trebao povući pozadi. Narednik je odbio i počeo posegnuti za puškom. Spirs je ponovo upozorio narednika, koji je sada pušku ispalio u Speirsa. Art DiMarzio kaže da je tada video da Spirs puca u narednika u samoodbrani. Ceo vod je takođe bio svedok događaja. Poručnik Spirs je odmah prijavio incident svom komandantu, kapetanu Džeriju S Grosu. Očevidac DiMarzio kaže da je kapetan Gros otišao na mesto pucnjave i nakon što je primio sve informacije, smatrao je opravdanom samoodbranom. Kapetan Gros ubijen je u bici narednog dana, a incident se nikada nije nastavio.
U januaru 1945. godine, kada je E četa prvobitni napad na nemački grad Foi zatrpao zbog lošeg rukovodstva svog komandanta 1. poručnika Normana Dikea, izvršni oficir bataljona, kapetan Ričard Vinters, naredio je Speirsu da razreši Dikea iz komande[4]. Izbor Speirsa bio je slučajan; Kasnije je Vinters izjavio da je Spirs jednostavno prvi oficir koga je video kada se okrenuo.[3][4] Spirs je uspešno preuzeo napad i vodio E četu do pobede. Tokom ove bitke, poručnik Dike je naredio vodu da krene na bočnu misiju oko zadnjeg dela grada.[3] Da bi suprotstavio ovom naređenju, Spirs je sam trčao gradom i nemačkim linijama (pošto ovaj vod nije imao radio ), povezao se sa vojnicima preduzeća čete i prenio naredbu.[3] Pošto je ovo završio, on je otrčao nazad kroz gradić koji su okupirali Nemci. Preimenovan je u funkciju komandanta E čete i ostao je na tom položaju do kraja rata. Od oficira koji su tokom rata komandovali kompanijom E čete, Spirs je najduže komandovao.[4]
Vinters je Spirs ocenjivao kao jednog od najboljih borbenih oficira u bataljonu. U memoarima je napisao da je Spirs naporno radio da bi stekao reputaciju ubice i često je ubijao zbog šoka.[4] Spirs jednom prilikom ubio šest nemačkih ratnih zarobljenika sa Tompsonom automatskom puškom i da je rukovodstvo bataljona moralo biti poznato navodima, ali je odlučilo da ignoriše optužbe zbog hitne potrebe da zadrže kvalifikovane borbene vođe. Vinters je zaključio da bi u današnjoj vojsci Spirs bio zatvoren i optužen za zločine, ali u to vreme su oficiri poput Speirsa bili previše vredni jer se nisu plašili da napadnu neprijatelja.
Iako je Spirs imao dovoljno bodova da se vrati kući nakon završetka Evropskog ratišta, odlučio je da ostane kod E čete. Japan se predao pre nego što su Spirs i E četa mogli biti prebačeni u Pacifičko ratište.
Korejski rat[uredi | uredi izvor]
Spirs se vratio u SAD i odlučio da ostane u vojsci, služeći u Korejskom ratu. Dana 23. marta 1951. učestvovao je u operaciji „Tomahavk“ u kojoj je izvršio skok borbenog padobrana u Munsan-ni sa blizu 3.500 drugih vojnika u svojoj jedinici (187. regimentalni borbeni tim). Kao zapovednik čete, bio je deo misije svog bataljona za osiguranje zone pada, ubivši četrdeset ili pedeset neprijateljskih vojnika u tom procesu.[6]
Hladni rat[uredi | uredi izvor]
Posle Koreje, Spirs je 1956. pohađao kurs ruskog jezika i postavljen je za oficira za vezu u Crvenu armiju u Potsdamu, u Istočnoj Nemačkoj. Godine 1958. postao je američki guverner zatvora Spandau u Berlinu, gde su zatvoreni ugledni nacisti, poput Rudolfa Hesa.[3] Zatvorenik Albert Šper u svojoj knjizi Spandau: Tajni dnevnici pominje "tvrdoglav" iritantni američki komandant "; taj čovek je kasnije identifikovan kao Speirs.
Spirs je 1962. bio član misije SAD u Kraljevskoj Lao vojsci[3], gde je služio kao oficir u Mobilnom timu za trening (MTT) za operaciju Bela zvezda kojom je tada upravljala Savetodavna grupa za vojnu pomoć u Laosu (MAAG Laos).
Poslednji zadatak u vojsci bio je kao oficir za planove u Pentagonu. Penzionisao se kao potpukovnik 1964. godine.[7]
Lični život[uredi | uredi izvor]
20. maja 1944. godine Spirs se oženio Margaret Grifiths, koju je upoznao tokom boravka u Viltširu u Engleskoj.[8] Grifiths je bila član pomoćne teritorijalne službe. Imali su jednog sina Roberta, koji je odrastao u potpukovnika u Kraljevskim zelenim jaknama.
Knjiga Braća po oružiju Stephena E. Ambrosea iz 1992. godine tvrdila je da je Speirsova engleska supruga napustila njega i vratila se svom prvom mužu za koga je mislila da je umro tokom rata.[3] Spirs je negirao ovu tvrdnju. U pismu iz 1992. godine upućenom Richardu Vintersu, Spirs je napisao da njegova prva supruga jednostavno nije želela da se preseli u Ameriku i da bude daleko od porodice u Engleskoj. Takođe je izjavio da njegova supruga nije bila udovica za početak i da ju je oduvek voleo.
Nagrade i odlikovanja[uredi | uredi izvor]
Druga nagrada borbene pešadijske značke
Padobranska značka sa 3 borbena urađena skoka
Bronzana zvezda sa dva hrastova lista
Ljubičasto srce sa tri hrastova lista
Citiranje predsedničke jedinice sa jednim hrastovim listićem
Medalja evropske-afričke i bliskoistočne kampanje sa tri uslužne zvezde i uređajem sa strelom
Drugi svetski rat medalja pobede
Medalja nacionalne službe za odbranu sa uslužnom zvezdom
Ratni krst sa palmom
Francuska medalja za oslobođenje
Citiranje predsedničke jedinice Republike Koreje
Medalja Ujedinjenih nacija u Koreji
Korejska medalja za ratnu službu
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Ronald C Spirs”. Famili Serč. Indeks smrti socijalnog osiguranja Sjedinjenih Država. 16. maj 2016.
- ^ Speirs, Ronald (4. decembar 2014). „Boston”.
- ^ a b v g d đ e Ambrose, Stephen E. (2002). Band of brothers : E Company, 506th Regiment, 101st Airborne : from Normandy to Hitler's Eagle's nest. Internet Archive. New York : Pocket Star Books.
- ^ a b v g d đ Winters, Richard D. (2006). Beyond Band of Brothers (na jeziku: engleski). Penguin. ISBN 978-0-425-20813-7.
- ^ Compton, Lynn D.; Brotherton, Marcus (2008). Call of duty : my life before, during and after the Band of Brothers. Internet Archive. New York : Berkley Caliber.
- ^ Bowers, William T. (2010-01-29). Striking Back: Combat in Korea, March-April 1951. University Press of Kentucky. ISBN 978-0-8131-3941-8.
- ^ Brotherton, Markus (2011-05-03). A Company of Heroes: Personal Memories about the Real Band of Brothers and the Legacy They Left Us. ISBN 978-1-101-53713-8.
- ^ „Indeks”. www.freebmd.org.uk. Pristupljeno 2020-05-20.
- ^ a b „Ronald Speirs - Primalac -”. valor.militarytimes.com. Pristupljeno 2020-05-20.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Ambrose, Stephen E. (2002). Band of brothers : E Company, 506th Regiment, 101st Airborne : from Normandy to Hitler's Eagle's nest. Internet Archive. New York : Pocket Star Books.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Ronald C Speirs
- Biografija o herojima
- RonaldSpirs na Find a Grave (eng. Find a Grave)
