Svetsko prvenstvo u atletici na otvorenom 2011 — štafeta 4 × 400 metara za žene
Takmičenje u trci štafeta 4 h 400 m u ženskoj konkurenciji na Svetskom prvenstvu u atletici 2011. u Teguu održano je 2 i 3. septembra na stadionu Tegu. Finalna trka je održana prvi put dan ranije, umesto poslednjeg dana prvenstva, što je bio običaj na ranijim prvenstvima.
U takmičenju je učestvovalo 20 reprezentativnih štafeta. Favorizovana je bila štafeta SAD koja je pobedila na dva poslednja svetska prvenstva 2007. u Osaki i 2009. u Berlinu i osvojila zlatnu medalju na Olimpijskim igrama 2008. u Pekingu. Samo su jednom štafete Rusije i Jamajke bile ispred štafete SAD od 2000. godine. Prisutna je i štafeta Brazila koja je mesec dana pred prvenstvo postigla rekord Južne Amerike trećim rezultatom sezone 2011. Ostali mogući osvajači medalja bile su i štafete Ujedinjenog Kraljevstva, Ukrajine i Nemačke[1]
Osvajači medalja[uredi | uredi izvor]
Rekordi pre početka Svetskog prvenstva 2011.[uredi | uredi izvor]
26. avgust 2011
Kvalifikacione norme[uredi | uredi izvor]
| A norma | B norma |
|---|---|
| 3:32,00 | |
Satnica[uredi | uredi izvor]
| Datum | Vreme | Kolo |
|---|---|---|
| 2. septembar 2011 | 12:10 | Polufinale |
| 3. septembar 2011 | 20:40 | Finale |
Kraći pregled takmičenja[uredi | uredi izvor]
Zbog učešća 20 štafeta, umesto uobičajenih 16. održane su tri polufinalne trke umesto dve. Plasirale su se po dve prvoplasirane štafete iz svakog polufinala i još dve po postignutom rezultatu. U prvoj je lako pobedila štafeta SAD, sa Ukrajinom koja se prestigavši Belorusiju plasirala direktno, a Belorusija po rezultatu. Rusija je bila ubedljiva u drugoj ispred Nigerije i Češke koja se plasirala po rezultatu. Štafete Jamajke i Ujedinjenog Kraljevstva bile su ubedljive u trećoj polufinalnoj grupi.
U finalu, štafeta SAD na čelu sa prethodnom svetskom prvakinjom Sanjaom Ričards-Ros, i srebrnom sa ovog prvenstva Alison Feliks povele su trke. Feliks je u drugoj izmeni vodila borbu sa Ruskinjim Natalijom Antjuh i predstavnicom Jamajke Davitom Prendergast i napravila veću prednost. Prendergast je stiga Ruskinju Antjuh, pred predaju palice trećoj izmeni Novlin Vilijams-Mils, koja održava prednist, što je i bio poredak na kraju trke. Štafeta SAD je postigla najbolji rezultat sezone, a Jamajka novi nacionalni rekord.
Polufinale[uredi | uredi izvor]
Za 8 mesta u finalu kavalifikovale su se po dve prvoplasirane štafete iz sve tri polufunalne grupe (KV) i dve štafete po postignutom rezultatu (kv).
Finale[uredi | uredi izvor]
| Poz. | Staza | Zemlja | Atletičarke | Vreme | Beleška |
|---|---|---|---|---|---|
 |
6 |  Sjedinjene Države |
Sanja Ričards-Ros, Alison Filiks, Džesika Bird, Frensina Makorori | 3:18,09 | SRS |
 |
4 |  Jamajka |
Rouzmeri Vajt, Davita Prendergast, Novlin Vilijams-Mils, Šerika Vilijams | 3:18,71 | NR |
 |
5 |  Rusija |
Antonjina Krivošapka, Natalija Antjuh, Ljudmila Litvinova, Anastasija Karpačinska | 3:19,36 | LRS |
| 4 | 3 |  Ujedinjeno Kraljevstvo |
Peri Šejks Drejton, Nicola Sanders, Kristin Ohuruogu, Li Makonel | 3:23,63 | |
| 5 | 7 |  Ukrajina |
Natalija Pigida, Anastasija Rapčenjuk, Ana Jaroščuk, Antonina Jefremova | 3:23,86 | RS |
| 6 | 1 |  Belorusija |
Hanna Tashpulatava, Yulyana Yushchanka, Ilona Usovič, Svjatlana Usovič | 3:25,64 | |
| 7 | 2 |  Češka |
Denisa Rosolova, Zuzana Bergerova, Jitka Bartoničkova, Zuzana Hejnova | 3:26,57 | |
| 8 | 8 |  Nigerija |
Omolara Omotoso, Muizat Ajoke Odumosu, Margaret Etim, Bukola Abogunloko | 3:29,82 |
Legenda: SR = Svetski rekord, RSP = Rekord svetskih prvenstava, ER = Evropski rekord, JAR = Južmoamerički rekord, SRS = Svetski rekord sezone (najbolje vreme sezone na svetu), RS = Rekord sezone (najbolje vreme sezone), NR = Nacionalni rekord, LR = Lični rekord, * = učesnice štafeta koje su osvojile medalje, a nisu trčale u finalu.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Rowbottom, Mike (2011-08-21). Women's 4x400m Relay - PREVIEW Arhivirano na sajtu Wayback Machine (1. avgust 2012). IAAF. Retrieved on 2011-08-25.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Rezultati u štafeti 4 h 400 metara na sajtu IAAF