Toba (Nova Crnja)
Toba | |
|---|---|
 Katolička crkva | |
 Grb
| |
| Administrativni podaci | |
| Država | Srbija |
| Autonomna pokrajina | Vojvodina |
| Upravni okrug | Srednjobanatski |
| Opština | Nova Crnja |
| Stanovništvo | |
| — 2011. |  518 |
| — gustina | 28/km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 45° 41′ 10″ S; 20° 33′ 13″ I / 45.686° S; 20.553666° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 68 m |
| Površina | 24,9 km2 |
.svg)  Toba Toba na karti Srbije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 23222 |
| Pozivni broj | 023 |
| Registarska oznaka | ZR |
Toba (mađ. Toba) je naselje u Srbiji u opštini Nova Crnja u Srednjobanatskom okrugu. Prema popisu iz 2022. bilo je 357 stanovnika.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Toba je naselje nastalo krajem 18. veka, kada i okolna sela Banatska Topola i Torda.[1] Prvo naselje na području današnje Tobe podiže 1789. godine Feldmaršal Grof Robert Ziči-Feraris (Robert Zichy–Ferraris).[2] Ziči-Feraris je svoj posed prodao negde u periodu između 1838. i 1845. godine pretendentu na francuski presto Anriju V (Henry V, comte de Chambord, 1820–1883).[3] Anri V postavlja za upravitelja svog poseda francuskog Barona Kirila Bilea (Joannes Cyril Billot), koji sa svojim sinovima upravlja ovom regijom u periodu od oko 50 godina. Baronovi sinovi, Henrik i Judoks (Henrik, Eudoxe) se ističu u pomoći i brizi o siromašnim i bolesnim o čemu govori i spomen ploča postavljena u čast njihove donacije 1893. godine u holu stare zgrade Bolnice u Kikindi.[4] U to vreme su najverovatnije u selu podignuti kaštel i rezidencija koji nisu sačuvani. 1876. godine je podignuta crkva Svete Tojice.[5] Do sredine 19. veka naselje je bilo poznato pod nazivom Velika Toba, a stanovništvo se uglavnom bavilo gajenjem duvana. U selu je tada bio oko 100 domaćinstava.[6] Nakon smrti Anrija V, njegove posede nasleđuje Vojovoda Roberto I od Parme (Robert I di Borbone-Parma, 1848-1907), a nakon njegove smrti, njegov sin Vojvoda Ilija od Parme (Elias di Borbone-Parma, 1880-1959). Početkom 20. veka zemljište prelazi u vlasništvo „Delmađarorsagi“ banke koja vrši parcelizaciju u periodu od 1910. do 1911. godine.[7]
Nakon drugog svetskog rata, 1949. godine sazidana je dvospratna zgrada Doma lokalne zadruge. 1976. godine završena je nova škola, u to vreme, prva savremena, obrazovna ustanova u regionu. Trenutno u školi rade četiri razreda. U sklopu iste zgrade je i obdanište. Selo danas ima Dom kulture, Vatrogsnu stanicu i ambulantu. U Tobi se nalazi i sedište kulturnog udruženja “Petefi Šandor”.
Demografija[uredi | uredi izvor]
U naselju Toba živi 557 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 42,4 godina (41,8 kod muškaraca i 43,1 kod žena). U naselju ima 265 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,61.
Ovo naselje je uglavnom naseljeno Mađarima (prema popisu iz 2002. godine).
|
| ||||||||||||||||||||||||||||
| m | ž |
|||
| ? | 1 | 2 | ||
| 80+ | 6 | 6 | ||
| 75—79 | 12 | 14 | ||
| 70—74 | 17 | 17 | ||
| 65—69 | 31 | 27 | ||
| 60—64 | 30 | 38 | ||
| 55—59 | 24 | 21 | ||
| 50—54 | 24 | 21 | ||
| 45—49 | 26 | 17 | ||
| 40—44 | 19 | 25 | ||
| 35—39 | 35 | 23 | ||
| 30—34 | 21 | 16 | ||
| 25—29 | 16 | 19 | ||
| 20—24 | 24 | 12 | ||
| 15—19 | 18 | 14 | ||
| 10—14 | 21 | 24 | ||
| 5—9 | 23 | 22 | ||
| 0—4 | 14 | 11 | ||
| Prosek : | 41,8 | 43,1 | ||
| ||||||||||||||||||||||||
|
| Pol | Ukupno | Neoženjen/Neudata | Oženjen/Udata | Udovac/Udovica | Razveden/Razvedena | Nepoznato |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Muški | 304 | 79 | 189 | 24 | 12 | 0 |
| Ženski | 272 | 30 | 188 | 48 | 5 | 1 |
| UKUPNO | 576 | 109 | 377 | 72 | 17 | 1 |
| Pol | Ukupno | Poljoprivreda, lov i šumarstvo | Ribarstvo | Vađenje rude i kamena | Prerađivačka industrija |
|---|---|---|---|---|---|
| Muški | 186 | 160 | 0 | 0 | 6 |
| Ženski | 91 | 75 | 0 | 0 | 3 |
| UKUPNO | 277 | 235 | 0 | 0 | 9 |
| Pol | Proizvodnja i snabdevanje | Građevinarstvo | Trgovina | Hoteli i restorani | Saobraćaj, skladištenje i veze |
| Muški | 0 | 5 | 2 | 3 | 2 |
| Ženski | 0 | 0 | 2 | 0 | 0 |
| UKUPNO | 0 | 5 | 4 | 3 | 2 |
| Pol | Finansijsko posredovanje | Nekretnine | Državna uprava i odbrana | Obrazovanje | Zdravstveni i socijalni rad |
| Muški | 0 | 0 | 5 | 1 | 0 |
| Ženski | 0 | 0 | 0 | 4 | 5 |
| UKUPNO | 0 | 0 | 5 | 5 | 5 |
| Pol | Ostale uslužne aktivnosti | Privatna domaćinstva | Eksteritorijalne organizacije i tela | Nepoznato | |
| Muški | 1 | 0 | 0 | 1 | |
| Ženski | 0 | 0 | 0 | 2 | |
| UKUPNO | 1 | 0 | 0 | 3 | |
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ www.kikinda.rs Arhivirano na sajtu Wayback Machine (18. mart 2010), Sela Kikindske opštine
- ^ Link text Arhivirano na sajtu Wayback Machine (22. septembar 2010), Bodor Antal, Délmagyarországi telepítések története és hatása a mai közállapotokra. 1914, Budapest.
- ^ Istorija sela Molin Arhivirano na sajtu Wayback Machine (26. mart 2010), Pristupljeno 25. 4. 2013.
- ^ Istorijat Bolnice u Kikindi Arhivirano na sajtu Wayback Machine (15. avgust 2010), Pristupljeno 25. 4. 2013.
- ^ Sačuvane fotografije kaštela i rezidencije Arhivirano na sajtu Wayback Machine (16. jun 2009), Pristupljeno 25. 4. 2013.
- ^ Link text Arhivirano na sajtu Wayback Machine (22. septembar 2010), Fényes Elek, Magyarország geographiai szótára. I-IV. 1851, Pesten.
- ^ Link text Arhivirano na sajtu Wayback Machine (22. septembar 2010), Borovszky Samu, Magyarország vármegyéi és városai. Magyarország monográfiája. Torontál vármegye.1911, Budapest.
- ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9.
- ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9.
- ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7.
