FN FNC
| FN FNC | |
|---|---|
 FN FNC | |
| Vrsta | Jurišna puška |
| Poreklo |  Belgija |
| Upotreba | |
| Upotreba u | Belgija i drugi |
| Bojno delovanje | Protivterorističke operacije u Indoneziji Građanski rat u Somaliji Rat u Avganistanu (2001—2014) Sukob u delti Nigera Sukobi u Libanu 2007. Građanski rat u Siriji |
| Proizvodnja | |
| Proizvođač | FN Herstal |
| Proizvedeno | 300.000+ komada |
| Specifikacije | |
| Masa | 3.84 kg |
| Dužina | 997 mm |
| Dužina cevi | 449 mm |
| Kalibar | 5.56x45 mm |
| Vrsta operacije | pozajmica barutnih gasova |
| Način dejstva | jedinačno, rafalno |
| Brzina paljbe | do 600 met/min |
| Brzina zrna | 900 m/s |
| Maks. ef. domet | 400 m |
| Magacin | 30 metaka |
| Nišan | mehanički, |
FN FNC (franc. Fabrique Nationale Carabine) belgijska je automatska puška koju je tokom 1970-ih razvila poznata kompanija FN Herstal, nakon čega je uvedena u vojnu službu. Pušku FNC su tokom 1980-ih prihvatile Švedska i Indonezija, a tokom svoje višedecenijske službe, ova puška se pokazala kao izuzetno kvalitetno,pouzdano i izdržljivo oružje u svim klimatskim i terenskim uslovima.[1] Puška FNC je u vojsci zamenila legendarnu FN FAL.[2]
Razvoj[uredi | uredi izvor]
Puška je razvijana u periodu između 1975-77 za potrebe standardizacije po NATO programu ,,Standardization Agreement". Konstrukcija puške je zasnovana na prototipu ,,FNC 76" koji je sam po sebi nastao iz ranijeg projekta ,,FN CAL" koji je prošao neuspešno. Ovaj prototip je ubrzo isključen sa NATO testova jer nije ispunio očekivane zahteve. Kasniji testovi u Švedskoj, održani u periodu 1981-82, sa poboljšanim prototipom puške su protekli izuzetno dobro, a članovi vojnih komisija su bili zadivljeni rezultatima testiranja. Vojni vrhovi obeju kraljevina donose odluku da puška FNC postane standardno službeno oružje u njihovim vojskama. Belgija je ovu pušku konačno uvela u naoružanje 1989. kada je i zamenjena starija FN FAL, a nekoliko godina pre toga su karabini FNC korišćeni u padobranskim i specijalnim jedinicama. Švedska je svoju verziju ove puške uvela 1986. pod imenom Ak 5, a po licenci je proizvodi fabrika ,,Bofors Carl Gustaf" čime je zamenila nemačku Hekler i Koh G3. Indonezija je 1982. kupila 10.000 pušaka za potrebe svog ratnog vazduhoplovstva, a nakon toga nabavila i licencu za domaću proizvodnju kako bi naoružala celu vojsku. U Indoneziji je proizvodi domaća firma i to u dve verzije- ,,Pindad SS1" i ,,Pindad SS2".
Korisnici[uredi | uredi izvor]
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Američki vojnik sa FNC -
FN FNC -
Padobranac El Salvadora sa FNC -
Belgijski vojnik sa FNC -
Afrikanci sa FNC -
Indonezijska verzija Pindad SS1
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Kokalis, Peter G. (decembar 1985). „FNC; Belgium's Compact Carbine”. Soldier of Fortune Magazine.
- ^ Walter, John: Rifles of the World (3rd ed.), page 123. Krause Publications, 2006.
Bibliografija[uredi | uredi izvor]
- Crawford, Steve (2003). Twenty-first Century Small Arms: The World's Great Infantry Weapons. St. Paul, MN: Zenith Imprint. ISBN 978-0-7603-1503-3.
- Walter, John (2006). Rifles of the World (3rd ed.). Iola, WI: Krause Publications. ISBN 978-0-89689-241-5.
