Branko Tubić

branko tubić
Branko Tubić Jelin
Lični podaci
Datum rođenja	maj 1920.
Mesto rođenja	Strigova, kod B.Dubice, Kraljevstvo SHS
Datum smrti	jun 1942.
Mesto smrti	Javorani, kod Skeder Vakufa, ND Hrvatska
Profesija	zemljoradnik
Delovanje
Član KPJ od	februara 1942.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Heroj
Narodni heroj od	27. novembra 1953.

Branko Tubić Jelin (Strigova, kod Bosanske Dubice, maj 1920 — Javorani, kod Skeder Vakufa, jun 1942), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođen je maja 1920. godine u selu Strigova, kod Bosanske Dubice. U njegovom selu, bilo je dosta Tubića, a nekoliko dečaka je nosilo ime Branko. Kako bi ih raspoznavali, meštani su njihovom imenu dodavali očevo ime. Pošto je Brankov otac, Pavle koji je bio dobrovoljac sa Solunskog fronta, od posledica ratnih ranjavanja umro 1934. godine, Brankovom imenu je dodato ime njegove majke Jele, pa je bio poznat kao „Branko Jelin”. Nakon završene osnovne škole, Branko je ostao na selu i bavio se zemljoradnjom.

U toku kapitulacije Jugoslovenske vojske, aprila 1941. godine, na brdu Balje je jedna baterija ostavila dosta naoružanja, pa je Branko sa svojim rođacima prikupio to oružje i skrivali su ga po kućama. Nakon formiranja Nezavisne Države Hrvatske (NDH), ustaše su tražile da svi seljaci predaju oružje koje poseduju, ali su Branko i njegovi rođaci, nastavili da ga skrivaju. Zajedno sa prvim taocima, Branko je proveo mesec dana u ustaškom zatvoru u Kostajnici.

U toku jula 1941. godine, stupio je u vezu sa komunistima, koji su u njegovom kraju vršili pripreme za organizovanje ustanka. Ubrzo potom, i sam se uključio u pripreme ustanka, a krajem jula, zajedno sa 25-oro svojih rođaka iz sela, stupio je u partizansku grupu, koju je predvodio Ivica Marušić Ratko, narodni heroj.

Već u prvim akcijama — na železničku stanicu Svodna i pilanu „Našička” u Gornjim Podgradcima, na Mrakovicu i Dragotinju i dr, Branko se istakao kao jedan od najhrabrijih boraca u Trećoj karanskoj partizanskoj četi. Prilikom osvajanja sela Gornje Vodičevo, kod Bosanskog Novog, neprijatelj se utvrdio u školskoj zgradi, pa su se borci Pero Stojnić i Branko Tubić dobrovoljno prijavili kao bombaši. Oni su se puzeći približili školskoj zgradi, potom su uspeli da unište predstražu od četiri vojnika, bombe su bacili na prozore škole i potom pozvali ostale vojnike na predaju. Ova borba, odigrala se 18. decembra 1941. i u njoj su partizani zarobili sedam puškomitraljeza i 40 pušaka.

Branko i još osam boraca iz Prvog bataljona Kozarskog odreda, preobučenih u domobranske uniforme, u noći 5/6. januara 1942. godine, su kod sela Donje Dragotinje ušli u oklopni voz, koji je saobraćao na pruzi Bosanski Novi—Prijedor. Kada je voz stao, oni su uspeli da uskoče u vagon i savladaju posadu, a potom su se vozili sve do ulaza u Prijedor, nakon čega su iskočili i vratili se u svoju četu.

Februara 1942. godine, Branko je postavljen za zamenika komandira Trećeg voda u Kozarskoj proleterskoj četi. Nakon akcije, kod Krupe na Vrbasu, kada je njegov vod u kanjonu reke Vrbas sačekao i ubio 27 ustaša, primljen je u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).

Kada je u Čelincu, 25. marta 1942. formiran Krajiški proleterski bataljon, Branko je postao njegov borac. Kada je u centralnoj Bosni, došlo do otvorenog sukoba između četnika i partizana, četnici Lazara Tešanovića su u Lipovcu napali partizane i ubili i ranili nekoliko boraca, među kojima i doktora Mladena Stojanovića, a zatim je Rade Radić u Jošavci izveo četnički puč u Četvrtom krajiškom odredu i likvidirao partizansku bolnicu i ubio ranjenog doktora Mladena. Nakon toga, Krajiški proleterski bataljon je vodio svakodnevne borbe s četnicima, ustašama i Nemcima.

U borbi protiv brojno nadmoćnijih četnika, Proleterski bataljon je pokušao noću između 31. maja i 1. juna 1942. godine da se preko reke Vrbasa prebaci na Kozaru, ali mu to nije uspelo. Bataljon je 6. juna 1942. godine, bio okružen u Donjoj Lepenici na južnim padinama planine Motajice i u ogorčenoj borbi protiv folksdojčerskog bataljona „Princ Eugen”, delova četničkog Borjanskog odreda i voda domobrana, izgubio 105 boraca, među kojima i većinu rukovodilaca. Nakon ove borbe, Branko je zajedno sa nekoliko partizanskih boraca bio zarobljen od strane četnika. Nakon suđenja, u selu Javorani, kod Skeder Vakufa, četnici su juna 1942. godine streljali Branka Tubića, zajedno sa partizankom Branom Bogunović.

Ukazom predsednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 27. novembra 1953. godine, proglašen je za narodnog heroja.

Literatura

• Narodni heroji Jugoslavije tom II. Beograd: Narodna knjiga. 1982.