Poglavnik
Reč poglavnik je varijanta reči poglavar ili poglavica.
U istoriji se, do uspostave ustaškog pokreta i Nezavisne Države Hrvatske (NDH) retko upotrebljavala. Tada je dobila značenje koje se ne nadovezuje ni na kakvu hrvatsku pravnu ili političku tradiciju.
Hrvatski enciklopedijski rječnik navodi:
- rijetko, zauzeto značenje: poglavica, glavar.
- povijesno: naslov vođe ustaškog pokreta u NDH.
Prvi spomen te reči nalazi se u rečniku Fausta Vrančića[1] gde se navodi kao istoznačnica latinske reči „princeps”.[1]
Ante Pavelić nazvan je poglavnikom kada je osnovao ustašku organizaciju u emigraciji u Italiji. To je bila paramilitarna organizacija koja je morala negovati vojničku disciplinu i poslušnost vođi. Prilikom osnivanja NDH, već u proglasu Slavka Kvaternika 10. aprila 1941, isti se naslov na njega primjenjivao u značenju „vođa”, tj. lider totalitarne države, po ugledu na Hitlerovu titulu firer (nem. Führer) i Musolinijevu titulu duče (ital. Duce).
Nikada nije ustavom ili nekim zakonom definisana njegova uloga. Samostalno je potpisivao zakonske uredbe, imenovao vladu i držao u rukama sve konce vlasti (odnosno onoliko, koliko su mu Italijani i Nemci dozvoljavali) do samog kraja NDH.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Arhivirana kopija”. Arhivirano iz originala 23. 10. 2016. g. Pristupljeno 17. 03. 2011.
