Akve
Akve (lat. Aquae, grč. Ακυες) je nekadašnji poznoantički rimski i ranosrednjovekovni vizantijski utvrđeni grad koji je bio lociran pored obale Dunava, u blizini dunavskog limesa, kod današnjeg mesta Prahovo. Grad je pripadao provinciji Priobalnoj Dakiji (lat. Dacia Ripensis) i bio je episkopsko sedište sa velikim administrativnim područjem, kako se navodi u XI noveli cara Justinijana.[1]
Prvi episkop grada Akve u spisima je episkop Vitalije 343. godine.[2] Tokom 6. veka, episkopi grada Akve bili su potčinjen arhiepiskopu Justinijane Prime (lat. Iustiniana Prima). Savremena Timočka eparhija predstavlja naslednicu drevne Akvenske eparhije, a timočki episkopi su po tom osnovu nasldnici drevnih akvenskih episkopa.
Grad Akve pominje se i u popisu Prokopija iz Cezareje mesta kao sedište jednog od distrikta sa 37 kastela. a na jednom drugom mestu isti pisac pominje Akve kraj Dunava kao gradić koji je obnovio car Justinijan, kada su ga Avari razorili.[3]
Grad je u antičkom periodu imao značajno vojni i trgovački značaj. Sa njegovih utvrđenja je kontrolisan prelaz preko Dunava kod Velikog ostrva. U njegovom sastavu je bilo i utvrđeno pristanište.[4]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Turlej 2016, str. 56, 125-133.
- ^ Života V. Jocić i Svetislav Krstić, Niketa iz Remezijane, Prosveta Niš, Knj. I, pp. 212
- ^ Miroslava Mirković, Rimski gradovi na Dunavu u Gornjoj Meziji
- ^ Perica Špehar, Materijalna kultura iz ranovizantijskih utvrđenja u Đerdapu, Beograd 2010. pp. 48.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Turlej, Stanisław (2016). Justiniana Prima: An Underestimated Aspect of Justinian’s Church Policy. Krakow: Jagiellonian University Press.