Bežanici
| Bežanici Bežanicы | |
|---|---|
 Glavna ulica u Bežanicima | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Rusija |
| Federalni okrug | Severozapadni |
| Oblast |  Pskovska oblast |
| Rejon | Bežanički rejon |
| Osnovan | XVI vek |
| Varošica od | 1961. |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2016. | 3.630 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 56° 58′ 00″ S; 29° 53′ 00″ I / 56.966667° S; 29.883333° I |
| Vremenska zona | UTC+3 |
.svg)  Bežanici Bežanici na karti Rusije | |
 Bežanici Bežanici na karti Pskovske oblasti | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 182840 |
| Pozivni broj | +7 81141 |
| Registarska oznaka | 60 |
| OKATO kod | 58 204 551 |
| OKTMO kod | 58 604 151 051 |
Bežanici (rus. Бежаницы) naseljeno je mesto sa administrativnim statusom varošice (rus. посёлок городского типа) na zapadu evropskog dela Ruske Federacije. Nalazi se u istočnom delu Pskovske oblasti i administrativno pripada Bežaničkom rejonu čiji je ujedno i administrativni centar.
Prema procenama nacionalne statističke službe za 2016. u varoši je živelo 3.630 stanovnika.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Varošica Bežanici nalazi se u centralnom delu Bežaničkog rejona između korita reke Ljste na zapadu i jezera Dubec na istoku. Bežanici se nalaze na oko 180 kilometara jugoistočno od Pskova, i na oko 82 kilometra severozapadno od Velikih Luka, a kroz varoš prolazi značajan drumski pravac koji povezuje ta dva grada.
Kroz naselje prolazi i železnička pruga na relaciji Dno—Novosokoljniki.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Selo Bežanici osnovali su tokom XVI veka izbeglice iz okolnih gradova, pa otuda i sam naziv mesta. U pisanim izvorima naselje se prvi put pojavljuje na jednoj topografskoj mapi iz 1581. godine i ta godina se smatra zvaničnom godinom osnivanja varošice. Krajem XVI i početkom XVII veka kroz naselje je prolazio važan trgovački put i već u to vreme Bežanici su važili za značajno tranzitno i trgovačko mesto. Zanimljivo je da je 1709. godine kroz selo proputovao imperator Petar Veliki na putu ka Poltavi gde se odigrala važna Poltavska bitka.
Značajnu ulogu u razvoju sela u periodu XVIII—19. vek odigrala je plemićka porodica Filozofovih čije imanje se nalazilo u susednom selu Bogdanovsko (danas Krasnoje Solnce). Prvu seosku školu osnovala je 1870. Ana Filozofova, filantropkinja i začetnica ruskog feminističkog pokreta. Na njenu inicijativu u selu je 1897. otvorena i prva javna biblioteka, ustanova koja od 2003. nosi njeno ime.
Godine 1901. kroz selo prolazi železnička pruga od Dna ka Novosokoljnikima. Deset godina kasnije otvorena je i prva bolnica.
Prema statističkim podacima iz 1914. selo Bežanici je imalo 990 stanovnika.
Od svog osnivanja pa sve do početka 20. veka selo se nalazilo u administrativnim granicama Novorževskog okruga, a nakon osnivanja Bežaničkog rejona 1927. Bežanici postaju i rejonski administrativni centar. Odlukom lokalnih vlasti od 1961. dotadađnje selo Bežanici dobija administrativni status poluurbanog naselja u rangu varošice.
Demografija[uredi | uredi izvor]
Prema podacima sa popisa stanovništva 2010. u varoši je živelo 4.333 stanovnika, dok je prema procenama nacionalne statističke službe za 2016. varošica imala 3.630 stanovnika.[1]
| 1939. | 1959. | 1970. | 1979. | 1989. | 2002. | 2010. | 2015. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1.382 | 1.331 | 3.975 | 4.727 | 6.213[2] | 4.846[3] | 4.333[4] | 3.630 |
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Ocenka čislennosti postoяnnogo naseleniя po municipalьnыm obrazovaniяm Pskovskoй oblasti na 1 яnvarя 2016 goda”. Arhivirano iz originala 16. 04. 2016. g. Pristupljeno 14. 04. 2016.
- ^ „Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 g. Čislennostь naličnogo naseleniя soюznыh i avtonomnыh respublik, avtonomnыh oblasteй i okrugov, kraёv, oblasteй, raйonov, gorodskih poseleniй i sёl-raйcentrov.”. Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 goda (na jeziku: ruski). Demoscope Weekly. 1989. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (Federalni zavod za statistiku) (2011). „Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2010 goda. Tom 1 (Nacionalni popis stanovništva 2010, 1. svezak)”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2010 goda (Nacionalni popis stanovništva 2010) (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Zvaničan sajt rejonske administracije Arhivirano na sajtu Wayback Machine (8. maj 2012)
- Nezvaničan info portal
- Манаков А. Г., Евдокимов С. И., Григорьева Н. В. Западное порубежье России: географические аспекты становления и развития Псковского региона. Архивирано на сајту Wayback Machine (4. март 2016) — Псков: Изд-во АНО «Логос», — 216 с. —. 2010. ISBN 978-5-93066-058-4 неважећи ISBN.
| Gradski okruzi (2) | .svg) | |
|---|---|---|
| Gradovi rejonske subordinacije (12) | ||
| Varošice (14) | ||
| Ostala naselja | ||
