Discitis

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Discitis
LatinskiDiscitis
Klasifikacija i spoljašnji resursi
Specijalnostreumatologija

Discitis, diskitis, (lat. discitis) je zapaljenjem izazvana bolest međupršljenskog prostora, fibroznog diska smeštenog u tom prostoru i okolnog tkiva. Od ove bolesti najčešće oboljevaju deca mlađa od 10 godina starosti, mada se bolest može javiti i u ostalim starosnim grupama. U najvećem broju slučajeva discitis je nezarazna bolest, iako u svom nazivu nosi prefiks „–itis“[1]

Epidemiologija[uredi | uredi izvor]

U Sjedinjenim Američkim Državama učestalost discitisa kreće seu rasponu od 1 na 100.000 do 1 na 250.000 stanovništva. U drugim razvijenim zemljama sveta učestalost discitisa je slična; pa je tako npr. kod manje razvijenih nacija infektivni discitis mnogo češći. U nekim delovima Afrike kod 11% svih pacijenata sa bolom u leđima dijagnostikovan je discitis.[2]

Biskodalna starosna raspodela discitisa karakteriše se podacima da u detinjstvui bolest pogađa pacijente sa prosečnom starošću od 7 godina. Učestalost discitisa se zatim smanjuje do srednjeg uzrasta, kada se javlja drugi vrh incidencije u dobi od približno 50 godina. Neki autori tvrde da je dečiji discitis poseban oblik bolesti i da ga treba posmatrati nezavisno, od ostalih oblika.

Diskitis preovladava kod muškaraca i izraženiji je kod odraslih osoba, sa muško ženskim odnosom u rasponu od 2 : 1 do najviše 5 : 1. Dicitis u detinjstvu ima blagu prevalenciju kod muškaraca, sa muško ženskim odnsom 1,4 : 1.

Nije primećena određena rasna sklonost dicitisa.

Etiologija[uredi | uredi izvor]

Discitis je jako retka bolest, čija etiologija nije u potpunosti razjašnjena. Bolest se može javiti u bilo kom uzrastu ali se najčešće javlja kod dece mlađe od 10 godina, u fazi njihovog intenzivnog rasta.

Bolest je najčešće lokalizovana u međupršljenskim prostorima u grudnom ili lumbalnom (slabinskom) delu kičme.

Discit lokalizovan u grudnom delu kičme zbog širenja procesa prema plućima može izazvati ozbiljne poremećaje funkcija disanja.

Zbog nedovoljno jasne etiologije bolesti i različitih patofizioloških mehanizama nastanka, razlikujemo dva oblika discitisa;

Primarni oblik discitisa

Primarno nastaje u međupršljenskom prostoru i međupršljenskom disku i najčešće je uzrokovan bakterijskom ili virusnom infekcijom,

Sekundarni oblik discitisa

Nastaje kao posledica (komplikacija) drugih zapaljenjskih i nezapaljenjskih bolesti prisutnih u organizmu, koje sekundarno diseminacijom (širenjem)(najčešće preko krvi) izazivaju zapaljenje međupršljenskog diska, [3] ili kao posledica diseminacije procesa iz okolnih struktura u međupršljenski prostor i druge strukture kičmenog stuba. Drugi procesi koji sekundarno mogu izazvati discitis su;

U sekundarni oblik discita spada i izuzetno redak oblik infektivnog discita izazvan bakterijama iz grupe (lat. Neisseria sicca/subflava).[6]

U sekundarni oblik spada i dicitis nastao kao komplikacija (neželjene reakcije ili infekcije međupršljenskog diska) nakon diskografije i može se javiti u <1% slučajeva.[7], ili nakon operativnih zahvata na disku.[8] Discitis nakon endoskopske discektomije lumbalnog (slabinskog) međupršljenskog diska javlja se u 2-3% operisanih bolesnika.[9][10]

Klinička slika[uredi | uredi izvor]

Kompjuterizovana tomografija obolelog diska
Radiografija grudnog dela kičme pokazuje suženje međupršljenskog prostora (T3-T4) izazvanog discitisom u deteta starog 8 godina.

Kliničku sliku discitis karakteriše; spor početak bolesti, jaki bolovi u leđima, uvećana temperature tela (najčešće subfebrilna), groznica, znojenje, osećaj umora, gubitak apetita i drugi simptomi među kojima su najčešći;

  • Bol u stomaku
  • Bol u leđima kuku, nogama, ili preponama.
  • Poteškoće pri ustajanju i stajanju
  • Povećana zadnja zakrivljenost kičme
  • Razdražljivost
  • Dete odbijanje da se sedi, stoji ili hoda
  • Ukočenost u leđima
  • Gubitak apetita

Ako se infekcija proširi, proces može da pređe u hronični oblik zapaljenja kičme. U nekim slučajevima, infekcija se može proširiti na veći broj međupršljenskih segmenata i spajanjem (srašćivanjem) pršljenova kod dece izazvati zastoj u rastu i razvoju ne samo kičme već i grudnog koša. Tako može nastati deformacija kičme poznata pod nazivom kifoza.

Dijagnoza[uredi | uredi izvor]

Dijagnoza se obično postavlja na osnovu, ustanovljenog sužavanja prostora između dva pršljena i drugih promena na međupršljenskom disku i kostima kičmenog stuba. Ove promene se mogu uočiti nakon primene jedne od metoda za vizuelizaciju tkiva i organa, koje ove promene čine vidljivim (ali ne pre 2 - 3 nedelje od početka bolesti) kao što su; [11][12].

Laboratorijske analize krvi (sedimentacija, kompletna krvna slika), dopunjuju postupak utvrđivanja dijagnoze.

Terapija[uredi | uredi izvor]

Cilj lečenja je uklanjanje uzročnika koji je izazvao zapaljenje, kupiranje pratećeg bol i uklanjanje posledica. U zavisnosti od težine infekcije i drugih promena, lečenje može biti konzervativnog (lekovi, mirovanje, fizikalne procedure) a prema potrebi i operativno.

  • Infekcija se leči antibioticima ili antivirusnim lekovima u zavisnosti od uzročnika zapaljenja.
  • Bol se kupira analgeticima.
  • Temperatura se leči antipireticima.
  • Autoimune bolesti se leče imunosupresivnim lekovima za ovu vrstu bolesti.
  • Hirurško lečenje diska (retko potrebno) obuhvata; uklanjanje nekrotičkih promena u disku nakon teških infekcija, fuziju (spajanje) implantatima ili metalnim umecima težih oštećenja kičmenih pršljenova i korekciju kifoze, kako bi se bolesniku omogućili normalni pokreti kičme.[13]

Izvori[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Diskitis, Pristupljeno 14. septembar 2010.
  2. ^ Karadimas EJ, Bunger C, Lindblad BE, Hansen ES, Høy K, Helmig P, et al. Spondylodiscitis. A retrospective study of 163 patients. Acta Orthop. 2008 Oct. 79 (5):650-9
  3. ^ АНИМАЦИЈА: Spinal Infection Arhivirano na sajtu Wayback Machine (26. januar 2010), Pristupljeno 14. septembar 2010.
  4. ^ Spinal Infections -Osteomyelitis Arhivirano na sajtu Wayback Machine (25. septembar 2010), Pristupljeno 14. septembar 2010.
  5. ^ Graham, Simon; Howes, Claire; Dunsmuir, Robert; Sandoe, Jonathan (2009). „Vertebral osteomyelitis and discitis due to Gardnerella vaginalis”. Journal of Medical Microbiology. 58 (10): 1382—1384. PMID 19541786. doi:10.1099/jmm.0.007781-0. 
  6. ^ Roberts, P. J.; Gadgil, A.; Orendi, J. M.; Brown, M. F. (2003). „Infective discitis with Neisseria sicca/Subflava in a previously healthy adult”. Spinal Cord. 41 (10): 590—591. PMID 14504620. S2CID 2369358. doi:10.1038/sj.sc.3101497. 
  7. ^ Cottle L, Riordan T. Infectious spondylodiscitis. J Infect. 2008;56:401-412.
  8. ^ Leung P.C. Complications in the first 40 cases of microdiscectomy. J. Spinal Disorders 1988; 1(4): 306-10
  9. ^ S. M. Haufe & A. R. Mork : Prevalence of Discitis post Lumbar Endoscopic Discectomy. The Internet Journal of Spine Surgery. 2005 Volume 1 Number 1 The Internet Journal of Spine Surgery™ ISSN: 1937-8270 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (16. jun 2011), Pristupljeno 14. septembar 2010.
  10. ^ Stolke D, Seifert V, Kunz U. Postoperative lumbar intervertebral discitis. A review of a 15-year period and 7493 operations. Z Orthop Ihre Grenzgeb 1988 Dec; 126(6): 666-70
  11. ^ Khan IA, Vaccaro AR, Zlotolow DA. Management of vertebral diskitis and osteomyelitis. Orthopedics. Aug 1999;22(8):758-65.
  12. ^ King HA. Back pain in children. Orthop Clin North Am. Jul 1999;30(3):467-74, ix.
  13. ^ Siddiqui AR, Luby SP. High rates of discitis following surgery for prolapsed intervertebral discs at a hospital in Pakistan. Infectious Control Hospital Epidemiology 1988 Jul; 19(7): 526-9

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Klasifikacija
Spoljašnji resursi



Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje
u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja).
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Дисцитис&oldid=27441165”