Železnička stanica Bitolj
| Železnička stanica Bitolj | |
|---|---|
| |
| Stanica 2017. godine | |
| Zemlja |  BJRM
|
| Mesto | Bitolj |
| Adresa | Nikola Tesla 157 |
| Koordinate | 41° 1′ 10″ N 21° 20′ 33″ E / 41.01944° S; 21.34250° I |
| Koridor | 10 |
| Struktura | nadzemna |
| Koloseka | 8 |
| Otvorena | 1891 |
| Vlasnik | Železnice Republike Makedonije |
| Putnika godišnje | 81.000[1] |
Železnička stanica „Bitolj“ nalazi se u Republici Makedoniji, na kraku D panevropskog koridora 10. Napravljena je za vreme Osmanskog carstva krajem XIX veka kao del železničke pruge Bitolj — Solun, koji je trebalo da poveže dva odvažna gradova u evropskom delu Osmanskog carstva.
Istorija[uredi | uredi izvor]
1911. Bitolj je doživeo prvu posetu sultana Mehmed V.. Kasnije je izgrađen i deo Prilep — Veles. Direktan promet prema Solunu je zatvoren 1984. godine. Sa železnicom se od Bitolja do Soluna stiže preko Đevđelije (prestupanje kod Velesa).
Srbija je zbog ekonomsko-privrednog pa i političkog značaja već 1913 planirala da izgradi prugu normalnog koloseka. Prugu su započele da grade Centralne sile u prvom svetskom ratu, za potrebe vojske. Izgrađena je do blizine Prilepa i nešto od Prilepa do Bitolja, u dužini 54 km. Širina koloseka je bila 60 cm (uzani kolosek). Prilikom odstupanja Nemci i Bugari prugu su porušili. Direkcija je 16. januara 1920. za ovu prugu obrazovala Sekciju sa zadatkom da prugu popravi. Pruga je dana u saobračaj 4. jula 1920. Dužina pruge iznosila je 134,8 km. Kasnije ih je zamenila prugama normalnog koloseka.
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Izgled sa Železničkog bulevara, danas ulica Nikole Tesle (pre 1912) -
Stanica za vreme Prvog svetskog rata (1914-1917). Jedno vreme (1915-1916) bila je pod okupacijom Centralnih slia (Bugara) -
Od bugarsko-nemačkih granata oštečena stanica 1917., koja je već bila u rukama Antante ali zbog blizine fronta stanica nije korišćena (pogled sa spoljne strane, danas sa ulice Nikola Tesla) -
Izgled stanice danas (2007), pogled sa unutrašnjosti stanice -
Branislav Nušić, Ilija Gojković i ministar Kušanović na stanici (1912)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ http://www.stat.gov.mk/Publikacii/8.4.11.03_700.pdf
- ^ Nikolić, Jezdimir (1980). Istorija železnica Srbije, Vojvodine, Crne gore i Kosova (na jeziku: srpski). Beograd: Zavod za novinsko-izdavačku i propagandnu delatnost JŽ. str. 291.
