Željko Mijanović
Željko Mijanović | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1960. |
| Mesto rođenja | Vrbas, FNRJ |
| Datum smrti | 6. januar 2019. (58/59 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
| Obrazovanje | Filološki fakultet u Beogradu |
| Zanimanje | scenarista i dramaturg |
Željko Mijanović (Vrbas, 1960 — Beograd, 6. januar 2019) bio je jugoslovenski i srpski dramaturg i scenarista. Široj javnosti poznat je kao scenarista filmova Tamna strana Sunca i Tri karte za Holivud.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1960. godine u Vrbasu. Osnovnu školu završio je u Nikšiću, kao i Gimnaziju Stojan Cerović, a nakon toga Filološki fakultet u Beogradu, na smeru za srpskohrvatski jezik i jugoslovensku književnost.
Bio je član Predsedništva Udruženja filmskih umetnika Srbije, a za svoj rad dobio je veliki broj nagrada i priznanja
Preminuo je 6. januara 2019. godine u Beogradu, gde je živeo i radio više od 30 godina, a iza sebe je ostavio suprugu i troje dece.[1]
Karijera[uredi | uredi izvor]
Tokom studiranja osamdesetih godina radio je kao satiričar za Student, studentski časopis Beogradskog univerziteta, a paralelno sa tim radom objavljivao je i poeziju u vodećim jugoslovenskim časopisima tog vremena. Godine 1990. objavio je zbirku pesama Vođenje ljubavi.[1]
Mijanović je autor scenarija velikog broja TV emisija, uključujući TV filmove Osmi dan u nedelji (1990) i Mefisto (2000).[2] Radio je i kao scenarista kratkih filmova 12 spratova televizije (1998), Vindous 99 (1999), Poslednji doček (2002).[3]
Napisao je scenarije za dugometražne filmove Tri karte za Holivud (1993), Tamna strana Sunca (1997), kao i za film U ime oca i sina (1999), sva tri u režiji Božidara Nikolića, kao i za dugomentražni film Luča Njegoševe noći (2019).[4]
U Narodnom pozorištu u Beograd 1994. godine izveden je njegov prvi pozorišni komad Pomozi mi, a nakon toga i Kako ubiti suprugu (Narodno pozorište „Zoran Radmilović“, Zaječar 1995.), Balkanski terminator (Narodno pozorište Sombor, 1996.), Vitorio jes bio mali ali je bio dobar čovek (Pozorište Slavija, Beograd, 2007.), Kirbi (Pozorište Slavija, Beograd, 2007.), Maestro (Pozorište Slavija, Beograd, 2008.), Konak u Kragujevcu (Knjaževsko-srpski teatar, Kragujevac, 2008.) Balada o trubi (Pozorište lutaka Niš, 2009.), Laži me (Akademija 28, Beograd, 2016.), Povratak u Montenegro (Pozorište Slavija, Beograd, 2015.), Crnogorska veza (Akademija 28, Beograd, 2015.) i mnogi drugi.[1][4][5]
Radio je i kao dramaturg i pisac songova na pozorišnim predstavama i mjuziklima Polje puno bisera i Zooteka (Pozorište lutaka „Pinokio”, Beograd), Ženidba i udadba i Mister Dolar (Pozorište na Terazijama, Beograd, 2016.), Vojvođanska rapsodija (Srpsko narodno pozorište, Novi Sad, 2017), Bilo jednom u Banatu (Narodnon pozorište Zrenjanin, 2018) i na mnogim drugima.
Njegov poslednji tekst izveden na sceni bio je projekat realizovan sa Petrom Božovićem, pod nazivom Zaustavite Zemlju, hoću da izađem, 2018. godine.[4]
U periodu od 1994—1998. godine napisao je više od sto scenarija za dokumenatrnu seriju Radio-televizije Srbije Puls, koja se bavila fenomenima elektronskih medija.[1] Liberto za operu Tatjane Milošević, Ko je ubio princezu Mond (2012) napisao je zajedno sa Vladimirom Kosićem, kao i liberto za mini-operu Adonis i Galateja (2015).[1][6]
Dobitnik je više nagrada i priznanja, a 2017. godine dodeljena mu je Zahvalnica za izuzetan doprinos radu Pozorišta na Terazijama.[7][8]
Filmografija[uredi | uredi izvor]
| God. | Naziv | Uloga | |
|---|---|---|---|
| 1980-e | |||
| 1988. | Tamna strana Sunca | scenarista, pomoćnik režisera i pisac muzike | |
| 1989. | Osmi dan u nedelji | scenarista | |
| 1990-e | |||
| 1993. | Tri karte za Holivud | scenarista | |
| 1993. | 12 spratova televizije | scenarista | |
| 1999. | Vindous 99 | scenarista | |
| 1999. | U ime oca i sina | scenarista | |
| 2000-e | |||
| 2002. | Hotel sa 7 zvezdica | scenarista | |
| 2002. | Poslednji doček | scenarista | |
| 2002. | Akcija Tigar | scenarista (ideja) | |
| 2010-e | |||
| 2019. | Luča Njegoševe noći | scenarista | |
Bibliografija[uredi | uredi izvor]
- Vođenje ljubavi (Nova Jugoslavija, Vranje; Univerzitetska riječ Nikšić; AB Beograd) (1990)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d „Preminuo Željko Mijanović, scenarista "Tri karte za Holivud"”. blic.rs. Pristupljeno 08. 01. 2019.
- ^ Luča Njegoševe noći Arhivirano na sajtu Wayback Machine (9. јануар 2019)lucanjegosevenoci.com
- ^ Biografija — Željko Mijanović Архивирано на сајту Wayback Machine (9. januar 2019) netfilm.tv
- ^ a b v „Odlazak svestranog pisca Željka Mijanovića”. novosti.rs. Pristupljeno 08. 01. 2019.
- ^ Željko Mijanovićpozorista.com
- ^ „Željko Mijanović” (PDF). udg.edu.met. Pristupljeno 08. 01. 2019.
- ^ Dan Pozorišta na Terazijamapozoristeterazije.com
- ^ Odlazak Željka Mijanovića vijesti.me
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Željko Mijanović na sajtu IMDb (jezik: engleski)
