Istočni Vračar
Istočni Vračar | |
|---|---|
 Stadion FK Obilić koji se nalazi na mestu nekadašnjeg naselja Istočni Vračar | |
| Administrativni podaci | |
| Grad | Beograd |
| Opština | Vračar i Zvezdara |
| Geografske karakteristike | |
Istočni Vračar je nekadašnje beogradsko naselje i beogradska opština.
Opšte karakteristike[uredi | uredi izvor]
Istočni Vračar bio je smešten na području današnje teritorije opštine Vračar i zapadnog dela današnje opštine Zvezdara, u mesnoj zajednici Vračarsko polje.
Ovo naselje počelo je da se gradi kada je 1880. godine kada je škotski biznismen i član Nazarećanskog bratstva Fransis Makenzi kupio veliki komad zemlje u blizini i formirao naselje, kasnije nazvano Englezovac. Zemište je podelio na parcele, a deo je poklonio Srpskoj pravoslavnoj crkvi radi izgradnje hrama Svetog Save. Formirano je naselje Istočni Vračar, koje se kasnije proširilo na Grantovac, područje koje je pripadalo američkom konzulu Maksvelu Grantu i na Krunski venac oko Krunske ulice do Kalenić pijaca.[1]
Granice Istočnog Vračara bile su Ulica kralja Milana, Makenzijeva, granicom katastarske parcele hotela „Slavija“ obuhvatajući katastarsku parcelu hotela, ulicom Svetog Save obuhvatajaući pripadajuće katastarske parcele parne strane ulice Svetog Save, Ohridska obuhvatajući pripadajuće katastarske parcele neparne strane ulice, Bulevar oslobođenja, Krušedolska, Katanićeva, Makenzijeva, Baba Višnjina do Krunske (izuzimajući pripadajuće katastarske parcele parne strane Krunske ulice, koja je zasebna celina) do Kneginje Zorke, Kneginje Zorke, Njegoševa, Smiljanićeva do Krunske (izuzimajući pripadajuće katastarske parcele parne strane Krunske ulice, koja je zasebna celina), Resavska do Kralja Milana.[2]
Na užem području Beograda 1952. godine postojale su opštine kao što su Voždovac, Istočni Vračar, Zapadni Vračar, Zvezdara, Karaburma, Lekino Brdo, Neimar, Novi Beograd, Savski venac, Palilula, Skadarlija, Stari grad, Stari đeram, Topčidersko brdo i Čukarica.[3] Dana 1. januara 1957. godine, delovi Istočnog Vračara spojili su se sa opštinom Neimar i zapadnim delom opštine Terazije. Zapadni Vračar ušao je u sastav opštine Savski venac, dok je najistočniji deo Istočnog Vračara pripao opštini Zvezdara, a ostatak opštini Vračar.[4]
Danas se u istočnom delu opštine Vračar, nekadašnjoj opštini i naselju nalazi Stadion FK Obilić i Arhitektonska tehnička škola Beograd, kao i veliki broj višespratnica.[5] Ambijentalna celina Istočni Vračar je kulturno dobro pod prethodnom zaštitom.[6]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Vračar – najstarija, najmanja i najnaseljenija opština”. Radio televizija Srbije. 6. 2. 2020.
- ^ „Beogradsko nasleđe - Vračar”. beogradskonasledje.rs. Arhivirano iz originala 25. 02. 2020. g. Pristupljeno 24. 5. 2020.
- ^ Istorija Beograda, Nikola Tasić str. 479
- ^ „Vračar”. beograd.rs. Pristupljeno 24. 5. 2020.
- ^ „Moj Vračar - zanimljive priče o srcu Beograda”. mojvracar.blogspot.com. 2. 3. 2015.
- ^ „Bajčetić: Arhitektonsko nasleđe Istočnog Vračara pod naletom investitorskog urbanizma”. novastranka.rs. Pristupljeno 10. 6. 2019.
.svg)
