Milica Bešević

Uredi veze
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Milica Bešević
Milica Bešević
Lični podaci
Datum rođenja(1896-02-03)3. februar 1896.
Mesto rođenjaSplit, Austrougarska
Datum smrti6. april 1941.(1941-04-06) (45 god.)
Mesto smrtiBeograd, Kraljevina Jugoslavija
ObrazovanjeŠkola za umjetnost i obrt u Zagrebu, Umetnička škola u Beogradu
Zanimanjeslikarka, scenografkinja
Porodica
PorodicaStevan Bešević (otac), Nikola Bešević (brat)
Umetnički rad
Period1922 — 1941
Uticaji odUroš Predić

Milica Bešević (Split, 3. februar 1896 — Beograd, 6. april 1941) bila je srpska akademska slikarka, scenograf, ilustrator, konzervator i restaurator slika. Deo njene zaostavštine nalazi se u legatu porodice Bešević u Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat” u Beogradu.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Milica Bešević rođena je 3. februara 1896. godine u Splitu, od oca Stevana, advokata i novinara, i majke Olge, u veoma brojnoj umetničkoj porodici. Njen otac Stevan preveo je porodicu za Beograd 1911. godine, pre početka Prvog svetskog rata, kako bi izbegao ratovanje u austrougarskoj uniformi protiv Srbije.[1][2]

Prve slikarske poteze učila je tokom rata u Beogradu, u ateljeu slikara Uroša Predića, gde je njena sestra Vukosava bila model. Brat Nikola takođe je postao akademski slikar. Nakon Prvog svetskog rata Beševićeva je završila zagrebačku Školu za umjetnost i obrt, kao i beogradsku Umetničku školu.[3] Prvi put je samostalno izlagala po diplomiranju, 1922. godine, na Petoj jugoslovenskoj izložbi. Provela je izvesno vreme (1926) u Parizu, gde je najviše boravila u ateljeu ruskog umetnika Čuhajeva. U Francuskoj je otkrila svet boja koje su je nadahnule da ih koristi u likovnom izražavanju. Jedan kritičar primećuje (1934): Gđica Milica Bešević slika široko, smelo i sa puno vedrine.[4] Održala je više samostalnih izložbi, 1931. godine u Beogradu, iznoseći pred publiku seriju pejzaža, potom 1932. godine u rodnom Splitu, a 1934. godine ponovo u Beogradu.[5][2] Iste 1934. godine, aprila meseca, sa bratom Nikolom prenosi izložbu u bugarsku prestonicu Sofiju.[6]

Milica u svom ateljeu

Imala je atelje u Prizrenskoj ulici broj 3, na četvrtom spratu, u Beogradu, nekadašnjoj Carigradskoj ulici. Njeno stvaralaštvo bilo je pod velikim Predićevim uticajem i premda je pokazivala dar da impresionistički doživi slikarski motiv, nije pripadala nijednoj umetničkoj grupi. Motive za slikanje nalazila je u Parizu i na moru svog zavičaja, gde je redovno odlazila. Najviše se među njenim delima ističu pejzaži.[2]

Milica sa ocem Stevanom Beševićem.

Zajedno sa kolegom Paškom Vučetićem radila je kao slikar konzervator beogradskog Narodnog muzeja, u kome su kopirali srpske srednjevekovne freske (ona - iz manastira Kalenića i Morače), za prvu njihovu izložbu.[7] Bila je prva žena scenograf Narodnog pozorišta u Beogradu, od 1936. do 1941. godine, gde je postavila 18 projekata i važila za prvu damu autorski zasnovane scenografije.[8] Radila je kao ilustrator Politike, gde je svojim crtežima iluminirala božićne dodatke. Njena pleneristička veduta - ulje na platnu, „Predeo s mora” (1934), deo je Umetničke zbirke Politike.

Milica se nije nikad udavala. Tragično je poginula 6. aprila 1941. godine u stanu svojih roditelja, za vreme nacističkog bombardovanja Beograda, kada su izgubljeni i mnogi njeni radovi.[9] Tada je poginula i njena majka Olga, a teško su ranjeni otac Stevan i sestra Vukosava.[10]

Galerija[uredi | uredi izvor]

  • Portret sestre Vuke Bešević, naslikala Milica Bešević [11]
    Portret sestre Vuke Bešević, naslikala Milica Bešević [11]
  • Ivo Bešević kao dečak, slika Milice Bešević [11]
    Ivo Bešević kao dečak, slika Milice Bešević [11]
  • Mrtva priroda, 1939.
    Mrtva priroda, 1939.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Bešević-Boreli, Ivanka. (1998). Radost boja : život i delo Nikole Beševića. Narodni muzej. str. 14—15. OCLC 47804928. 
  2. ^ a b v Bogunović, Slobodan-Giša; Bogunović, Slobodan-Giša,. Ljudi Politike : leksikon saradnika (1904-1941). Beograd. str. 44—45. ISBN 978-86-7607-148-7. OCLC 1159703986. 
  3. ^ "Vreme", Beograd 3. maj 1940.
  4. ^ "Život i rad", Beograd 20/1934.
  5. ^ "Pravda", Beograd 11. jul 1937.
  6. ^ "Pravda", Beograd 23. april 1934.
  7. ^ "Zbornik Narodnog muzeja", Beograd 11/1983.
  8. ^ Borivoje S. Stojković: "Istorija srpskog pozorišta od srednjeg veka do modernog dobva", Beograd 1979.
  9. ^ Dragoljub Jovanović: "Ljudi, ljudi...", Beograd 1975.
  10. ^ Bešević-Boreli, Ivanka. (1998). Radost boja : život i delo Nikole Beševića. Narodni muzej. str. 192. OCLC 47804928. 
  11. ^ a b Slika se danas nalazi u Udruženju „Adligat” u Beogradu.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Милица_Бешевић&oldid=26939527”