Milka Agbaba Crna

milka agbaba crna
Grob Milke Agbabe Crne u Aleji narodnih heroja
Lični podaci
Datum rođenja	(1921-11-24)24. novembar 1921.
Mesto rođenja	Banatsko Karađorđevo, Kraljevina SHS
Datum smrti	5. septembar 1969.(1969-09-05) (47 god.)
Mesto smrti	Beograd, SR Srbija, SFR Jugoslavija
Porodica
Supružnik	Jožef Nađ
Delovanje
Član KPJ od	1942.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Odlikovanja	Orden zasluga za narod sa srebrnim vencem

Milka Agbaba Crna (Banatsko Karađorđevo, 24. novembar 1921 — Beograd, 5. septembar 1969) bila je učesnica Narodnooslobodilačke borbe i društveno-politička radnica SR Srbije i SAP Vojvodine.

Biografija

Rođena je 24. novembra 1921. u Banatskom Karađorđevu. Poticala je iz siromašne seljačke porodice. Nakon završene osnovne škole, zbog lošeg imovinskog stanja, nije mogla da nastavi dalje školovanje, pa je morala da radi kod imućnijih seljaka. Kasnije je završila krojački zanat.

Nakon okupacije Jugoslavije, za vreme Drugog svetskog rata, zajedno sa majkom Madom, bratom i pet sestara — Natalijom, Darom, Bosiljkom, Bojanom i Nenom, priključila se Narodnooslobodilačkom pokretu (NOP) i učestvovala u Narodnooslobodilačkoj borbi (NOB). Tokom rata sestre Natalija i Bosiljka su poginule, a majka Manda je sa ćerkama Bojanom i Nenom bila u logoru.

Milka Agbaba je juna 1941. primljena je u članstvo Saveza komunističke omladine (SKOJ), a mesec dana kasnije postala je član Mesnog komiteta SKOJ i aktivno radila na organizovanju Narodnooslobodilačke borbe u Banatu. Januara 1942. primljena je u članstvo Komunističke partije (KPJ), a od avgusta 1942. bila je član Sreskog komiteta KPJ za Banatsko Karađorđevo. Tokom leta 1943. imenovana je za zamenika političkog komesara Severnobanatskog partizanskog odreda Milana Pribićevića Đokice. Zajedno sa njim i grupom od 60 boraca, uspela je da se preko Dunava prebaci na oslobođenu teritoriju Srema, koji je bio središte oslobodilačke borbe u Vojvodini.

Kao iskusan partijski radnik, krajem 1943. vraćena je na partijsko-politički rad u Banat, gde je bila na dužnosti člana Okružnog komiteta SKOJ za severni Banat, a potom i Okružnog komiteta KPJ za severni Banat. Delujući kao ilegalac, pod partizanskim imenom Crna, u veoma teškim uslovima u Banatu, u kome je živelo brojno nemačko stanovništvo, isticala se hrabrošću, zbog čega je stekla veliku popularnost među narodom. Okupatorske vlasti, predvođene policajcem Jurajem Špilerom, neprekidno su tragale za njom, a potrnice sa njenim fotografijama bile su izlepljene po čitavom Banatu. Uprkos brojnim poterama, uspevala je da im umakne i ostane na slobodi do oslobođenja.

Posle rata nalazila se na raznim društveno-političkim dužnostima u AP Vojvodini i NR Srbiji. Bila je član Pokrajinskog komiteta SKOJ za Vojvodinu i Glavnog Narodnooslobodilačkog odbora Vojvodine, a od 1948. i član Pokrajinskog komiteta KPS za Vojvodinu. Aktivno je delovala kao član Pokrajinskog odbora Antifašističkog fronta žena Vojvodine i kao predsednik Saveza društva prijatelja dece i omladine za Vojvodinu.

Od 1953. bila je član Centralnog komiteta Saveza komunista Srbije. Birana je i za narodnog poslanika u Narodnu skupštinu AP Vojvodine, Narodnu skupštinu SR Srbije i Saveznu narodnu skupštinu.

Preminula je 5. septembra 1969. u Beogradu, od posledica povreda zadobijenih u saobraćajnoj nezgodi u kojoj je 27. avgusta poginuo njen suprug Jožef Nađ (1921—1969), član Predsedništva SKJ. Sahranjena je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden bratstva i jedinstva drugog reda, Orden za hrabrost, Orden zasluga za narod trećeg reda i dr.

Literatura

• Ko je ko u Jugoslaviji — biografski podaci o jugoslovenskim savremenicima. Beograd: Sedma sila. 1957.  COBISS.SR 4864263
• Žene Srbije u Narodnooslobodilačkoj borbi (PDF). Beograd: Prosveta/Nolit. 1975.  COBISS.SR 162155015
• Leksikon Narodnooslobodilačkog rata i revolucije u Jugoslaviji 1941—1945. tom I. Beograd—Ljubljana: Narodna knjiga—Partizanska knjiga. 1980.  COBISS.SR 49291527