Opteruša
Opteruša | |
|---|---|
| Administrativni podaci | |
| Država | Srbija |
| Autonomna pokrajina | Kosovo i Metohija |
| Upravni okrug | Prizrenski |
| Opština | Orahovac |
| Stanovništvo | |
| — 2011. | 1.911 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 42° 22′ 18″ S; 20° 42′ 56″ I / 42.37167° S; 20.71556° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
.svg)  Opteruša Opteruša na karti Srbije | |
Opteruša (alb. Opterushë) naseljeno je mesto u Srbiji, u opštini Orahovac. Administrativno pripada Kosovu i Metohiji, odnosno Prizrenskom upravnom okrugu. Prema popisu iz 2011. godine bilo je 1.911 stanovnika.[a]
Ovde se nalazi crkva Svetog Đorđa.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Naselje je zbijenog tipa, i delom leži u dolini, a delom u strani brežuljka jugoistočno od Orahovca, od kojeg je udaljeno oko 8 kilometara. Severno od sela se uzdiže brdo Milanovac, a istočno i zapadno pružaju se pitomi brežuljci. Južno od sela se prostire dolina prema susednom selu Retimlju. Podnožjem brda Milanovca vodi put od Orahovca prema Suvoj Reci i povezuje Opterušu sa tim gradovima i susednim selima Zočištem i Velikom Hočom.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Na jednom uzvišenju, na periferiji sela prema severu, nalazi se groblje. U njemu se nalazi nekoliko kamenih ploča u koje su urezani krstovi. U groblju su zidine crkve Svetog Đorđa. Južno od sela, na jednom uzvišenju, bila je crkva Svetog Spasa, o kojoj meštani ne znaju ni kada je podignuta ni kada je srušena. Na njenim ruševinama je 1925. podignuta nova, koja je pokrivena crepom i omalterisana, pa nema fresaka. U selu se nalazi i crkva Svetog Nikole, obnovljena 1934. godine.
U Opteruši je 1979. godine radila četvororazredna osnovna škola, istureno odeljenje matične škole iz Zočišta. U njoj se izvodila nastava na srpskom i albanskom jeziku, ali migracija srpskog stanovništva je dovela do smanjenja srpskih učenika.[1]
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Prema popisu iz 1981. godine mesto je bilo većinski naseljeno Albancima. Nakon napada na Orahovac 1998. godine Srbi napuštaju Opterušu.
- Uporedni pregled etničkog sastava stanovništva 1961, 1981. i 2011. godine
Broj stanovnika na popisima:
 |
| ||||||||||||||||||||||||
Poreklo stanovništva[uredi | uredi izvor]
U Opteruši je 1979. godine bilo oko 180 kuća, od kojih su 27 srpske, 4 ciganske, a ostalo albanske. Četrnaest srpskih kuća se doselilo iz susednih sela, osam nekada davno iz Pagaruše, četiri nekada davno iz Bratotina i dve iz Velike Hoče 1917. godine. Preci sedam kuća su se doselili iz Debra posle Velike seobe Srba.
Srpski rodovi:
- Banzić, sedam kuća. Preci su im se doselili iz Debra posle seobe Srba pod Arsenijem Čarnojevićem. Slave Mitrovdan, mala slava Sveti Jovan.[6]
- Božanić, osam kuća. Preci su im se nekada davno doselili iz susednog sela Pagaruše. Tamo su se prezivali Jovanović, pa su došavši u Opterušu uzeli novo prezime. Slave Đurđic, mala slava Đurđevdan.
- Burzić, šest kuća. Ne čuvaju predanje o poreklu. Slave Aranđelovdan, mala slava Sveti Aranđeo.
- Vasić, četiri kuće. Doselili su se nekada davno iz Bratotina. Slave Nikoljdan, mala slava Sveti Nikola letnji.
- Simić, dve kuće. Doselili su se iz Velike Hoče 1917. godine. Slave Nikoljdan, mala slava Gospođindan.[7]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Napomene[uredi | uredi izvor]
- ^ Popis iz 2011. na Kosovu i Metohiji su sproveli organi samoproglašene Republike Kosovo. Ovaj popis je bio bojkotovan od strane velikog broja Srba, tako da je realan broj Srba na Kosmetu znatno veći od onog iskazanog u zvaničnim rezultatima ovog popisa.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Bukumirić 1984, str. 490.
- ^ Nacionalni sastav stanovništva FNR Jugoslavije 1961. godine pod2.stat.gov.rs
- ^ Nacionalni sastav stanovništva SFR Jugoslavije 1981. godine pod2.stat.gov.rs
- ^ Etnički sastav stanovništva Kosova i Metohije 2011. godine pop-stat.mashke.org (jezik: albanski)
- ^ Savezni zavod za statistiku i evidenciju FNRJ i SFRJ: Popis stanovništva 1948, 1953, 1961, 1971, 1981. i 1991. godine.
- ^ Bukumirić 1984, str. 491.
- ^ Bukumirić 1984, str. 492.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Bukumirić, Mileta (1984). „Iz onomastike južne Metohije”. Onomatološki prilozi. V: 413—604.
