Pol Bija

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Pol Bija
Lični podaci
Datum rođenja(1933-02-13)13. februar 1933. (91 god.)
Mesto rođenjaMvomeka'a, Francuski Kamerun
ReligijaRimokatoličanstvo
Profesijapolitičar
Politička karijera
Politička
stranka		Narodni demokratski pokret
2. predsedniik Kameruna
6. novembar 1982
PrethodnikAhmadu Ahidžo
Premijer Kameruna
30. jun 1975 — 6. novembar 1982.
Prethodnikfunkacija ustanovljena
NaslednikBelo Buba Maigari

Pol Bija (franc. Paul Biya; 13. februar 1933 — ) je kamerunski političar i predsednik Kameruna od 1982. godine.[1][2] Od 1975. godine do 1982. godine bio je premijer Kameruna.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je 1933. godine u mestu Mvomeka'a na jugu tadašnje kolonije Francuski Kamerun.[1][2] Studirao je na nekoliko fakulteta u Francuskoj, gde je naposletku i diplomirao 1961. godine. Nakon sticanja nezavosnosti Kameruna posle 1960. godine, radio je kao zvaničnik u kamerunskoj vladi i ubrzo došao pod zaštitu tadašnjeg predsednika Ahmadua Ahidžoa. Do 1968. godine je dobio titulu ministra, a 1970. godine ministra države. Posle formiranja Kameruna kao unitarne države 1972. godine, postao je premijer države 1975. godine.

Zakon iz 1979. godine potvrdio je premijera kao zvaničnog naslednika predsednika države. Tako je Bija postao sledeći predsednik 1982. godine, kada je Ahidžo sišao s vlasti zbog slabog zdravlja.[1][2] Javnosti je ovaj potez bio radikalan, jer se nije očekivalo da će Ahidžoa, koji je bio musliman, na toj funkciji naslediti hrišćanin Bija. Iako je planirao da se vrati na vlast kad mu postane bolje, između njega i Bije izbio je sukob koji je završio Ahidžovim proterivanjem iz Kameruna 1983. godine.

Na izborima održanim 14. januara 1984. godine, Bija je osvojio 98,98% glasova.[3] Preživeo je pokušaj puča iste godine, za čije su organizovanje bili osumnjičeni pripadnici iz muslimanskih redova. Međutim, Bija u duhu nacionalnog jedinstva nije pokrenuo hajku na njih.[3][4]

Ponovno je bio izabran za predsednika na izborima 24. aprila 1988. godine. Dopustio je delovanje opozicionih stranaka 1990, ali je svjedeno pobedio na izborima 1992. godine, osvojivši 40% glasova. Opozicionari su ga optužili za lažiranje izbora. Pobedio je i na izborima 1997. godine i 2004. godine, ali je njih opozicija bojkotovala.[5][6][7][8] Iako je ustav iz 1996. godine branio dalje služenje predsedničkog mandata više od dva puta, Bija je osigurao da nacionalna skupština ukine to ograničenje 2008. godine. To mu je omogućilo da se kandiduje i pobedi na izborima 2011. godine sa 77,9% glasova, čime si je osigurao i šesti predsednički mandat.[9]

Ženio se dvaput. S prvom suprugom, koja je umrla, usvojio je dečaka koji je bio njegovo vanbračno dete, a s drugom ima još dvoje dece.

Izvori[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v Profile of Biya at Cameroonian presidency web site (jezik: francuski)
  2. ^ a b v Biography at 2004 presidential election web site Arhivirano na sajtu Wayback Machine (30. septembar 2007).
  3. ^ a b Milton H. Krieger and Joseph Takougang, African State and Society in the 1990s: Cameroon's Political Crossroads (2000), Westview Press, pages 65–74.
  4. ^ Jonathan C. Randal, "Tales of Ex-Leader's Role In Revolt Stun Cameroon", The Washington Post, 15 April 1984, page A01.
  5. ^ Elections in Cameroon, African Elections Database.
  6. ^ "UK Home Office Immigration and Nationality Directorate Country Assessment – Cameroon", UNHCR.org.
  7. ^ "Cameroon's Supreme Court confirms Biya's re-election" Agence France Presse, 25 October 2004.
  8. ^ "President Biya is sworn in for another seven-year mandate." Arhivirano na sajtu Wayback Machine (25. novembar 2009), Cameroonian government website].
  9. ^ „Cameroonian president wins vote, extending 29-year-rule”. CNN. 22. 10. 2010. Pristupljeno 9. 1. 2013. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Pol Bija na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Пол_Бија&oldid=26502215”