Pređi na sadržaj

Predsednički izbori u SAD 2012.

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Predsednički izbori u SAD 2012.
← 2008 6. novembar 2012. 2016 →
538 članova Izborničkog kolegijuma
270 glasova potrebno za pobedu
Izlaznost54.9%[1] Pad 3.4%
 
Nominovan Barak Obama Mit Romni
Stranka Demokratska Republikanska
Matična država  Ilinois  Masačusets
Kandidat za potpredsednika Džo Bajden Pol Rajan
Glasovi izbornika 332 206
Odnesenih država 26 + DC 24
Br. glasova 63.467.689 59.645.517
Procenat 50,7% 47,7%
Rezultati izbora: Crvena boja označava savezne države u kojima je pobedio Romni, Plava boja označava savezne države u kojima je pobedio Obama.
predsednik pre izbora

Barak Obama
Demokratska

Izabrani predsednik

Barak Obama
Demokratska

Predsednički izbori u SAD 2012. su održani 6. novembra 2012. godine. To su bili 57. predsednički izbori. Na ovim izborima pobedio je Barak Obama kome je ovo drugi predsednički mandat. On je dobio 332 glasa u Kolegijumu izbornika, dok je njegov glavni protivkandidat Mit Romni, kog je predložila Republikanska stranka, dobio 206 glasova izbornika.

Zajedno sa predsedničkim izborima održani su i izbori za Senat, gde je birana jedna trećina senatora, i izbori za Predstavnički dom na kojima su birani članovi 113. saziva. Takođe održani su i izbori za jedanaest guvernera saveznih država SAD kao i za veći broj zakonodavnih tela saveznih država.

Pozadina

[uredi | uredi izvor]

Barak Obama je 2008. na predsedničkim izborima pobedio kandidata Republikanske stranke Džona Mekejna a Demokratska stranka je osvojila većinu u oba doma Kongresa. Glavna tema tokom predizborne kampanje 2008. bila je želja američke javnosti za promenom politike odlazećeg predsednika Džordža V. Buša. Privredne teme i unutrašnja politika su takođe bila glavna pitanja, naročito tokom poslednjih meseci kampanje i dolaska ekonomske krize 2008.

Barak Obama je tokom svog mandata potpisao dva zakona za podsticaj privrede – Zakon o američkoj obnovi i reinvestiranju iz 2009. (engl. American Recovery and Reinvestment Act of 2009) i Zakon o oslobađanju od poreza, osiguranju od nezaposlenosti i stvaranju radnih mesta iz 2010. (engl. Tax Relief, Unemployment Insurance Reauthorization, and Job Creation Act of 2010).

Kao predsednik on je takođe potpisao i Zakon o zaštiti pacijenata i pristupačnoj zdravstvenoj zaštiti (engl. Patient Protection and Affordable Care Act), Dod-Frenkov zakon o reformi Vol Strita i zaštiti potrošača (engl. Dodd–Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act) i Zakon o zabrani diskriminacije homoseksualaca u oružanim snagama SAD (engl. Don't Ask, Don't Tell Repeal Act of 2010). Potpisao je i Novi START program o kontroli naoružanja sa Rusijom, počeo je da postepeno povlači trupe iz Iraka i da povećava broj američkih vojnika u Avganistanu. Podstakao je stvaranje zone zabranjenog leta preko Libije a 1. maja 2011. je naredio izvođenje vojne operacije koja je kao ishod imala ubistvo Osame bin Ladena u Pakistanu.

Na izborima 2010. demokrate su poražene od republikanaca i na nacionalnom nivou i u saveznim državama. Republikanci su dobili većinu u Predstavničkom domu. Kandidati i glasači su se 2010. usmerili na pogoršano stanje ekonomije i na ekonomsku politiku Obamine administracije i Kongresa. Usvajanje kontroverznog Zakona o zaštiti pacijenata i pristupačnoj zdravstvenoj zaštiti je takođe doprinelo smanjenju poverenja u Kongres, posebno u demokrate, kao i zabrinutost oko poreskih stopa i rekordnog budžetskog deficita.[2] Mobilizaciji republikanskih glasača znatno je doprineo i Pokret Čajanka, koji zastupa kvazi libertarijanske poglede. Istraživanja javnog mnjenja tokom 2011. su pokazala da su Amerikanci i dalje nezadovoljni radom vlade ali su takođe nezadovoljni i Republikanskom strankom.[3] Uopšte uzevši, iako je većina Amerikanaca smatrala da Obama nema dobar plan za stvaranje radnih mesta, oni su Kongresu manje verovali da je u stanju da to uradi.[4][5] Budžetska kriza, iako je prevaziđena složenim dogovorom između obe stranke, još je više smanjila podršku Baraku Obami ali i republikancima u Kongresu i Pokretu čajanka.[6][7]

Promene u Kolegijumu izbornika

[uredi | uredi izvor]
Grafički prikaz promena u Kolegijumu izbornika za 2012. Narandžasta boja označava države kojima je smanjen broj izbornika, dok plava boja označava države kojima je povećan broj izbornika u odnosu na prethodne izbore.

Kao rezultat popisa u SAD iz 2010. došlo je do promene glasova Kolegijuma izbornika za predsedničke izbore od 2012. do 2020.[8]

Države u kojima su pobedile demokrate
2000, 2004, i 2008.

  • Ilinois −1
  • Masačusets −1
  • Mičigen −1
  • Nju Džerzi −1
  • Njujork −2
  • Pensilvanija −1
  • Vašington +1

Savezne države u kojima su pobedili republikanci
2000, 2004, i 2008.

  • Arizona +1
  • Džordžija +1
  • Luizijana −1
  • Misuri −1
  • Južna Karolina +1
  • Teksas +4
  • Juta +1

Ostale savezne države

  • Florida +2
  • Ajova −1
  • Nevada +1
  • Ohajo −2

Osam saveznih država (Arizona, Vašington, Južna Karolina, Juta, Nevada, Teksas, Florida, Džordžija) su povećale broj glasova izbornika na osnovu popisa iz 2010. Deset saveznih država (Ajova, Ilinois, Luizijana, Masačusets, Misuri, Mičigen, Nju Džerzi, Njujork, Ohajo, Pensilvanija) ima manji broj glasova izbornika u odnosu na prethodne izbore. Na osnovu ovih promena u Kolegijumu izbornika može se zaključiti da bi Demokratska stranka imala šest izborničkih glasova u saveznim državama u kojima su pobedili Al Gor, Džon Keri i Barak Obama na trima prethodnim izborima. Za razliku od njih Republikanska stranka bi imala šest glasova više u saveznim državama u kojima su pobedili Džordž V. Buš i Džon Makejn. Do promene u broju izbornika nije došlo u preostalim saveznim državama u kojima je većina glasača glasala i za demokratskog i za republikanskog kandidata na trima prethodnim izborima. Tokom 2011. nekoliko saveznih država je donelo nove zakone kojima se usprotivila Demokratska stranka tvrdeći da su oni doneti sa ciljem da se ojača pozicija republikanaca na predsedničkim izborima. Florida, Džordžija, Ohajo,[9] Tenesi i Zapadna Virdžinija su skratili period ranog glasanja, dok su Florida i Ajova zabranile svim bivšim osuđenicima da glasaju. Kanzas, Južna Karolina,[10] Tenesi, Teksas[11] i Viskonsin[12] su počeli da zahtevaju od glasača da se identifikuju sa ispravama koje je izdala vlada pre nego što glasaju. Obama, NAACP i Demokratska stranka su se borili protiv mnogih novih zakona saveznih država,[13] a bivši predsednik Bil Klinton ih je osudio, rekavši, „U mom životu, nikada otkako smo se rešili takse za glasanje i nasleđa Džima Kroa, organizovani pokušaj da se ograniči pravo glasa koji vidimo danas“.[14] On je rekao da bi ovi potezi mogli da oduzmu pravo glasa velikom broju liberalno opredeljenih ljudi, studentima, crncima i latinoamerikancima.[15][16] Magazin Roling Stoun je kritikovao Američki savet za promenu zakona (engl. American Legislative Exchange Council) zbog zalaganja za usvajanje ovih zakona.[13] Pensilvanija je predložila novi plan kojim bi bio promenjen način odabira članova Kolegijuma izbornika od modela po kom pobednik sve dobija, do modela gde bi savezna država bila podeljena na više izbornih jedinica.[17] Mesto guvernera i oba doma u Pensilvaniji kontrolišu republikanci pa je ovaj potez viđen kao pokušaj sprečavanja reizbora Baraka Obame.[18][19][20]

Postupak izbora kandidata

[uredi | uredi izvor]

Obe glavne partije organizuju izbor za predsedničku nominaciju. Proces nominacije se sastoji od primarnih izbora (engl. primaries) i sastanaka članova partije (engl. caucus), koji se održavaju u svih 50 saveznih država, distriktu Kolumbija, na Gvamu, Portoriku, Američkim Devičanskim Ostrvima, Američkoj Samoi i Severnim Marijanskim Ostrvima. Pobednik na primarnim izborima u saveznoj državi obično dobija broj delegata srazmeran procentu glasova koje je dobio. U velikom broju saveznih država, kada je izbor kandidata Republikanske stranke, svi delegati iz savezne države pripadaju pobedniku. U Demokratskoj stranci visoko rangirani članovi, poznati kao superdelegati, dobijaju po jedan glas na konvenciji. Kandidat koji ima većinu delegata na kraju primarnih izbora je određen kao pretpostavljeni kandidat dok ga stranka zvanično ne nominuje. To se obavlja na nacionalnoj konvenciji.

Stranačke konvencije

[uredi | uredi izvor]
Glavne stranke
  • od 27. do 30. avgusta 2012: Republikanska nacionalna konvencija 2012. će biti održana u Tampi[21]
  • od 3. do 6. septembra 2012: Demokratska nacionalna konvencija 2012. će biti održana u Šarlotu[22]
Ostale stranke
  • od 20. do 22. juna 2011: Nacionalna konvencija Prohibicionističke stranke u Kalmanu u Alabami;[23] Džek Felur je dobio nominaciju
  • od 14. do 16. oktobra 2011: Nacionalna konvencija Socijalističke stranke SAD je održana u Los Anđelesu;[24] Stjuart Aleksander je dobio nominaciju[25]
  • od 18. do 21. aprila 2012: Nacionalna konvencija Ustavotvorne stranke 2012. će biti održana u Nešvilu[26][27]
  • od 4. do 6. maja 2012: Nacionalna konvencija Libertarijanske stranke 2012. će biti održana u Las Vegasu[28][29]
  • u junu 2012: Nacionalna konvencija stranke Amerikanci biraju će biti održana preko interneta[30]
  • od 13. do 15. jula 2012: Stranka zelenih će održati nacionalnu konvenciju u Baltimoru[31]

Kandidati

[uredi | uredi izvor]

Demokratska stranka

[uredi | uredi izvor]
Demokratska stranka
Demokratska stranka
Demokratska nominacija 2012
Barak Obama
za predsednika
Predsednik Sjedinjenih Američkih Država

(2009–2017)

Ostali kandidati

Republikanska stranka

[uredi | uredi izvor]
Republikanska stranka(SAD)
Republikanska stranka(SAD)
Republikanska nominacija 2012
Mit Romni
za predsednika
Guverner Masačusetsa

(2003–2007)

Odustali kandidati

[uredi | uredi izvor]

Ovi kandidati su učestvovali u debatama ali su odustali od kampanje.

  • Članica Predstavničkog doma Mišel Bakman iz Minesote (povukla se 4. januara 2012)
    Članica Predstavničkog doma Mišel Bakman iz Minesote (povukla se 4. januara 2012)
  • Bivši generalni direktor Gadfaders pice Herman Kejn iz Džordžije (povukao se 3. decembra 2011)
    Bivši generalni direktor Gadfaders pice Herman Kejn iz Džordžije (povukao se 3. decembra 2011)
  • Bivši guverner Jute Džon Hantsman, ml. (povukao se 16. januara 2012)
    Bivši guverner Jute Džon Hantsman, ml. (povukao se 16. januara 2012)
  • Bivši guverner Novog Meksika Gari Džonson (povukao se 28. decembra 2011. Sada se takmiči kao kandidat Libertarijanske stranke)
    Bivši guverner Novog Meksika Gari Džonson (povukao se 28. decembra 2011. Sada se takmiči kao kandidat Libertarijanske stranke)
  • Bivši guverner Mineste Tim Polenti (povukao se 14. avgusta 2011)
    Bivši guverner Mineste Tim Polenti (povukao se 14. avgusta 2011)
  • Guverner Teksasa Rik Peri (povukao se 19. januara 2012)
    Guverner Teksasa Rik Peri (povukao se 19. januara 2012)
  • Bivši senator Rik Santorum iz Pensilvanije (povukao se 10. aprila 2012)
    Bivši senator Rik Santorum iz Pensilvanije (povukao se 10. aprila 2012)
  • Bivši predsednik Predstavničkog doma Njut Gingrič iz Džordžije (povukao se 2. maja 2012)
    Bivši predsednik Predstavničkog doma Njut Gingrič iz Džordžije (povukao se 2. maja 2012)
  • Član Predstavničkog doma Ron Pol iz Teksasa (povukao se 14. maja 2012.)
    Član Predstavničkog doma Ron Pol iz Teksasa (povukao se 14. maja 2012.)
Ostali kandidati Republikanske stranke

Ove osobe su se kandidovale za nominaciju Republikanske stranke ali nisu pozvane da učestvuju u debatama.

Ostale stranke i nezavisni kandidati

[uredi | uredi izvor]
Amerikanci biraju
Američka stranka trećeg stava
Američka stranka
Ustavotvorna stranka
Slobodna socijalistička stranka
Stranka zelenih

Kandidati koji su odustali:

Stranka pravde
  • Roki Anderson, bivši gradonačelnik Solt Lejk Sitija i osnivač Stranke pravde, iz Juta; potpredsednička nominacija još nije objavljena[108][109][110]
Libertarijanska stranka
Stranka za socijalizam i oslobađanje
Prohibicionistička stranka
Reformska stranka SAD

Kandidati koji su odustali:

  • Robi Vels, povukao se 16. januara 2012. da bi se borio za nominaciju Ustavotvorne stranke[129]
  • Robert Dejvid Stil, povukao se 23. februara 2012.[130]
Stranka socijalističke jednakosti
Socijalistička stranka SAD
  • Stjuart Aleksander, aktivista i potpredsednički kandidat Socijalističke stranke SAD na izborima 2008. iz Kalifornije; potpredsednički kandidat: Alehandro Mendoza iz Teksasa.[133] Aleksander je takođe bio kandidat predsedničku nominaciju Zelene stranke,[134][135] pre nego što se povukao u julu 2011.[107]
Nezavisni kandidati
Kartogram koji prikazuje broj osvojenih izbornika.

Rezultati

[uredi | uredi izvor]
Rezultati po opštinama
Kandidat
(partija)		 Osvojeni
izbornici		 Osvojene
države		 Broj
glasova		 %
Obama (Demokratska stranka) 332 26+DC 63.467.689 50,70%
Romni (Republikanska stranka) 206 24 59.645.517 47,65%
Džonson (Libertarijanska stranka) 0 0 1.230.730 1,00%
Stajn (Zelena stranka) 0 0 441.737 0,35%
Ostali 0 0 392.140 0,30%
Ukupno   538 51 125.177.813 100,00%

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Federal Elections 2012: Election Results for the U.S. President, the U.S. Senate and the U.S. House of Representatives” (PDF). Federal Election Commission. str. 5. Pristupljeno 1. 8. 2020. 
  2. ^ Jeffrey M. Jones, "Americans Give GOP Edge on Most Election Issues; Greatest Republican advantages on terrorism, immigration, federal spending", „Gallup, 1. septembar 2010.”. Pristupljeno 24. 4. 2013. 
  3. ^ „Obama Leadership Takes A Hit, But GOP Approval Ratings Decline To 34%”. Albany Tribune. 26. 8. 2011. Arhivirano iz originala 17. 01. 2013. g. Pristupljeno 22. 10. 2011. 
  4. ^ „Economists: GOP jobs plan better than Obama's”. USA Today. 8. 11. 2011. Pristupljeno 14. 11. 2011. 
  5. ^ Younglai, Rachelle (3. 11. 2011). „Republicans block another part of Obama jobs plan”. Reuters. Arhivirano iz originala 17. 11. 2011. g. Pristupljeno 14. 11. 2011. 
  6. ^ „Obama Approval Ratings Nationally”. Obama Approval Ratings. 3. 1. 2012. Arhivirano iz originala 2. 2. 2012. g. Pristupljeno 3. 1. 2012. 
  7. ^ Cooper, Michael; Thee-Brenan, Megan (4. 8. 2011). „Disapproval Rate for Congress at Record 82% After Debt Talks”. http://www.nytimes.com. Pristupljeno 5. 10. 2011.  Spoljašnja veza u |publisher= (pomoć)
  8. ^ „Table 1. Apportionment Population and Number of Representatives, by State: 2010 Census” (PDF). U.S. Census Bureau. 21. 12. 2010. Pristupljeno 30. 12. 2010. 
  9. ^ „David Callahan: Ohio's Voter ID Law and the 2012 Election”. Huffington Post. 25. 3. 2011. Pristupljeno 20. 10. 2011. 
  10. ^ „New SC voter ID requirements clears Senate | WCBD-TV 2”. .counton2.com. Arhivirano iz originala 9. 9. 2011. g. Pristupljeno 20. 10. 2011. 
  11. ^ „Rick Perry's agenda may signal run for W.H. – Andy Barr”. Politico.Com. Pristupljeno 20. 10. 2011. 
  12. ^ „The Next Election: The Surprising Reality by Andrew Hacker | The New York Review of Books”. Nybooks.com. Pristupljeno 20. 10. 2011. 
  13. ^ a b By Ari Berman (30. 8. 2011). „The GOP War on Voting | Politics News”. Rolling Stone. Pristupljeno 20. 10. 2011. 
  14. ^ „Bill Clinton likens GOP effort to Jim Crow laws – Darren Samuelsohn”. Politico.Com. Pristupljeno 20. 10. 2011. 
  15. ^ Sonmez, Felicia (23. 5. 2011). „Republicans rewriting state election laws in ways that could hurt Democrat”. The Washington Post. Pristupljeno 20. 10. 2011. 
  16. ^ „38-states-rigging-voting-rules-for-GOP – Chicago Sun-Times”. Chicago Sun-Times. Pristupljeno 20. 10. 2011. 
  17. ^ „Pennsylvania's 'Democrat-screwing' 2012 'genius plan'”. The Week. 15. 9. 2011. Pristupljeno 20. 10. 2011. 
  18. ^ Olson, Laura (13. 9. 2011). „Change proposed for state's electoral vote process”. Post-gazette.com. Pristupljeno 20. 10. 2011. 
  19. ^ Rosenbaum, Ron (13. 9. 2011). „Pennsylvania Ponders Bold Democrat-Screwing Electoral Plan”. Slate.com. Pristupljeno 20. 10. 2011. 
  20. ^ „Pennsylvania GOP looks to split electoral votes”. Washington Times. 15. 9. 2011. Pristupljeno 20. 10. 2011. 
  21. ^ Endi Bar i Majk Alen (12. maj 2010) „"Republicans pick Tampa for 2012 convention"”. Pristupljeno 13. 5. 2010. , Politico.
  22. ^ Majkl Falkon (1. februar 2011) "2012 Democratic National Convention To Be Held In Charlotte, N.C.", Ej-Bi-Si njuz. pristupljeno 1. februara 2011.
  23. ^ „Convention”. Prohibition Party. 21. 2. 2011. Arhivirano iz originala 8. 6. 2011. g. Pristupljeno 29. 5. 2011. 
  24. ^ (27. 4. 2011) „"U.S. Election 2012: California Selected to Host National Convention for Socialist Party"”. Pristupljeno 19. 5. 2011. ; Indybay.org.
  25. ^ Darsi Ričardson (16. oktobar 2011) „"U.S. Election 2012: Socialist Party Taps Stewart Alexander for President"”. Pristupljeno 19. 10. 2011.  Indymedia.
  26. ^ Ričard Vinger (18. novembar 2010) „"2012 Constitution Party National Convention Set for Nashville"”. Pristupljeno 29. 11. 2010. , Balot akses njuz.
  27. ^ (20. jul 2011) „"Constitution Party National Conference Call on July 21, 11"”. Pristupljeno 3. 10. 2011. , Independent Political Report.
  28. ^ Lora Majers (30. novembar 2010) „"Las Vegas will host Libertarian convention"”. Pristupljeno 30. 11. 2010.  Las Vegas Review-Journal.
  29. ^ Endru Malkolm (30. novembar 2010) „"Las Vegas gets its first national political convention"”. Pristupljeno 30. 11. 2010. , Los Anđeles tajms.
  30. ^ Tomas Fridman "Make Way for the Radical Center" Njujork tajms Objavljeno 23. jula 2011.
  31. ^ „Green Party National Convention will be in Baltimore”. Ballot Access News. 11. 11. 2011. Pristupljeno 12. 11. 2011. 
  32. ^ „Warren Bruce Mosler Termination Report”. Federal Election Commission. Arhivirano iz originala 3. 3. 2016. g. Pristupljeno 28. 5. 2011. 
  33. ^ Altimari, Daniela (25. 2. 2010). „Another hat in the ring? Financial analyst Warren Mosler considers U.S. Senate run”. Courant. Arhivirano iz originala 25. 5. 2012. g. Pristupljeno 28. 5. 2011. 
  34. ^ „Obama Draws Opponent in New Hampshire Primary”. Election Journal. 24. 10. 2011. Arhivirano iz originala 22. 08. 2019. g. Pristupljeno 3. 12. 2011. 
  35. ^ Ričard Vinger (21. 10. 2011). „Darcy Richardson Files in New Hampshire Democratic Presidential Primary”. Ballot Access News. Pristupljeno 10. 2. 2011. 
  36. ^ Schoenberg, Shira (28. 10. 2011). „N.H. primary ballot becomes equalizer between top-tier, perennial candidates”. Boston Globe. Arhivirano iz originala 30. 10. 2011. g. Pristupljeno 4. 11. 2011. 
  37. ^ McNutt, Michael (7. 12. 2011). „Oklahoman among hopefuls to run against President Obama”. The Oklahoman. Pristupljeno 15. 2. 2012. 
  38. ^ „Election 2012”. Tulsa World. Arhivirano iz originala 15. 9. 2012. g. Pristupljeno 15. 2. 2012. 
  39. ^ a b „The long, long New Hampshire ballot — Alexander Burns”. Politico.Com. Pristupljeno 3. 12. 2011. 
  40. ^ „Filing period to get on NH primary ballot ends”. Boston.com. 28. 10. 2011. Pristupljeno 3. 12. 2011. 
  41. ^ „2012 Presidential Form 2 Filers”. fec.gov. 15. 5. 2011. Arhivirano iz originala 17. 2. 2011. g. Pristupljeno 15. 5. 2011. 
  42. ^ Devin Dvajer (18. januar 2011) „"Activist Vows Graphic Anti-Abortion Ads During Super Bowl"”. Pristupljeno 18. 1. 2011. , Ej-Bi-Si njuz.
  43. ^ Metju Bojl (18. januar 2011) „"Pro-life activist to primary Obama so he can air graphic pro-life ads during Super Bowl"”. Pristupljeno 20. 1. 2011. , The Daily Caller.
  44. ^ Carroll, Chris (20. 12. 2011). „Chattanooga man John Wolfe running for president in New Hampshire”. Chattanooga Times Free Press. Pristupljeno 28. 3. 2012. 
  45. ^ Tupper, Leean (4. 3. 2012). „John Wolfe running for President”. OakRidger.com. Arhivirano iz originala 25. 6. 2012. g. Pristupljeno 28. 3. 2012. 
  46. ^ Rucker, Philip (4. 1. 2012). „Michele Bachmann drops out of GOP race after Iowa caucuses”. The Washington Post. Pristupljeno 5. 1. 2012. 
  47. ^ Rosenwald, Michael S. (14. 6. 2011). „Michele Bachmann files paperwork to run for president”. The Washington Post. 
  48. ^ Burns, Alexander (13. 6. 2011). „Michele Bachmann is in”. Politico. Pristupljeno 3. 12. 2011. 
  49. ^ Džošua Grin (21. maj 2011) „"Herman Cain Makes It Official"”. Pristupljeno 21. 5. 2011. , The Atlantic.
  50. ^ Rajan Krid (21. maj 2011) „"Herman Cain, Former CEO of Godfather's Pizza, Announces His Candidacy"”. Pristupljeno 22. 5. 2011. , Ej-Bi-Si njuz.
  51. ^ Marr, Kendra (11. 5. 2011). „Newt Gingrich running for president”. Politico. Arhivirano iz originala 13. 5. 2011. g. Pristupljeno 11. 5. 2011. 
  52. ^ Majkl Šir (11. maj 2011) „"Video: Gingrich Announces for President"”. Pristupljeno 11. 5. 2011. , The New York Times.
  53. ^ "Huntsman's sly web strategy", The Hill. 11. maj 2011.
  54. ^ "Jon Huntsman: My Mormonism is 'tough to define'", Politico. 12. maj 2011.
  55. ^ a b Camia, Catalina (21. 4. 2011). „Ex-N.M. governor Gary Johnson announces for president”. USA Today. 
  56. ^ a b „Gary Johnson throws his hat into the GOP presidential ring, will he be the 2012 Ron Paul?”. Los Angeles Times. 
  57. ^ Bakst, Brian (14. 8. 2011). „Ex-Minn. Gov. Tim Pawlenty ends White House bid”. The Huffington Post. Associated Press. Pristupljeno 14. 8. 2011. 
  58. ^ Reinhard, Beth (13. 8. 2011). „Bachmann Boom; TPaw Bust?”. National Journal. Arhivirano iz originala 25. 10. 2011. g. Pristupljeno 14. 8. 2011. 
  59. ^ „Ron Paul announces third presidential run”. CBS News. Associated Press. 13. 5. 2011. Arhivirano iz originala 14. 5. 2011. g. Pristupljeno 13. 5. 2011. 
  60. ^ „Rep. Ron Paul announces candidacy for president”. Arhivirano iz originala 22. 09. 2016. g. Pristupljeno 13. 5. 2011. . CNN. May 13, 2011
  61. ^ „Texas Gov. Rick Perry Jumps In Presidential Race”. ABC News. 11. 8. 2011. Pristupljeno 3. 12. 2011. 
  62. ^ Hamby, Peter (19. 1. 2012). „BREAKING: Perry drops out, endorses Gingrich”. CNN. Arhivirano iz originala 24. 01. 2012. g. Pristupljeno 25. 1. 2012. 
  63. ^ Reston, Maeve (13. 8. 2011). „Texas Gov. Rick Perry declares GOP presidential bid”. Los Angeles Times. Pristupljeno 18. 8. 2011. 
  64. ^ George, Stephanopoulos (6. 6. 2011). „Rick Santorum Will Run for President: 'We're In It to Win'”. ABC News. Pristupljeno 6. 6. 2011. 
  65. ^ Salant, Jonathan D. (6. jun 2011). „Ex-Pennsylvania Senator Santorum Announces ’12 Republican Presidential Bid”. Bloomberg News. Pristupljeno 6. 6. 2011. 
  66. ^ „Republican Rick Santorum announces presidential run”. The Patriot News. Associated Press. 6. jun 2011. Pristupljeno 6. 6. 2011. 
  67. ^ „Reports Image Index for Candidate ID: P20000089”. Federal Election Commission. Arhivirano iz originala 14. 7. 2015. g. Pristupljeno 24. 6. 2011. 
  68. ^ „Page by Page Report Display for 11030621309 (Page 1 of 2)”. Federal Election Commission. 7. 7. 2011. Arhivirano iz originala 14. 7. 2015. g. Pristupljeno 5. 9. 2011. 
  69. ^ Weckselblatt, Gary. „Greenleaf on presidential ballot”. phillyBlurbs.com. Arhivirano iz originala 1. 11. 2011. g. Pristupljeno 31. 10. 2011. 
  70. ^ „Fred Karger to be First to File for President With the Federal Election Commission” (Saopštenje). Fred Karger Presidential Exploratory Committee. 21. 3. 2011. Arhivirano iz originala 15. 4. 2015. g. Pristupljeno 3. 5. 2011. 
  71. ^ Kris Gud „"Fred Karger: The Gay-Rights Bogeyman of the GOP Presidential Race"”. Pristupljeno 12. 8. 2010. , The Atlantic.
  72. ^ Loren Sajfert (23. mart 2011) „"Openly gay Republican Fred Karger announces 2012 presidential run"”. Arhivirano iz originala 25. 05. 2012. g. Pristupljeno 23. 3. 2011. , Si-Bi-Es njuz.
  73. ^ Stefani Mensimer (23. mart 2011) „"It's Official! Gay Republican Running for President"”. Pristupljeno 23. 3. 2011. , Mother Jones.
  74. ^ „King of birthers' to run for president"”. Pristupljeno 24. 3. 2011. . The Seattle Times. 29. decembar 2010.
  75. ^ „"Andy Martin, self-proclaimed 'king of the birthers', says he'll run for president"”. Pristupljeno 24. 3. 2011. . Los Angeles Times. 30. decembar 2010.
  76. ^ Barr, Andy (2. 7. 2011). „Thaddeus McCotter 2012 announcement is unusually understated”. Politico. Pristupljeno 3. 7. 2011. 
  77. ^ Whitesides, John (2. 7. 2011). „Little-known Republican McCotter opens White House bid”. Reuters. Arhivirano iz originala 30. 05. 2012. g. Pristupljeno 3. 7. 2011. 
  78. ^ Elizabet Bendžamin (23. decembra 2010). „McMillan milks his 15 minutes”. Arhivirano iz originala 08. 07. 2011. g. Pristupljeno 24. 12. 2010. . Capital Tonight (YNN).
  79. ^ Selest Kac (23. decembar 2010). „Now I've heard it all... from Jimmy McMillan: Updated”. Pristupljeno 24. 12. 2010. . Daily News (New York).
  80. ^ Dejvid Fridlander (23. decembar 2010). „Jimmy McMillan says he will challenge Obama in '12”. Pristupljeno 24. 12. 2010. . New York Observer.
  81. ^ „Roemer kicks off 2012 presidential bid”. Fox Toledo Online. 21. 7. 2011. Arhivirano iz originala 30. 9. 2011. g. Pristupljeno 21. 7. 2011. 
  82. ^ McKinnon, Mark (21. 7. 2011). „Listen to Candidate Roemer”. The Daily Beast. Pristupljeno 21. 7. 2011. 
  83. ^ „The Impaler for President 2012”. Federal Elections Commission. Arhivirano iz originala 19. 9. 2008. g. Pristupljeno 5. 6. 2011. 
  84. ^ Pransky, Noah (15. 3. 2010). „Florida vampire to run for president”. St. Petersburg, FL: WTSP. Arhivirano iz originala 24. 3. 2010. g. Pristupljeno 5. 6. 2011. 
  85. ^ Friedman, Emily (24. 1. 2011). „Vampire Among Hopefuls Running for President in 2012”. ABC News. Pristupljeno 5. 6. 2011. 
  86. ^ „Miscellaneous Report to the FEC” (PDF). Federal Elections Commission. Arhivirano iz originala (PDF) 4. 10. 2015. g. Pristupljeno 27. 8. 2011. 
  87. ^ Stiven Higs (17. mart 2012) „"Anderson embraces Americans Elect nominating process"”. Arhivirano iz originala 12. 04. 2012. g. Pristupljeno 21. 3. 2012. , The Bloomington Alternative.
  88. ^ Kevin Derbi (17. mart 2012) „"Established Politicians Going Third Party in 2012 Race"”. Arhivirano iz originala 21. 03. 2012. g. Pristupljeno 21. 3. 2012. , Sunshine State News.
  89. ^ Gaylican, Christine (9. 1. 2012). „Will an Economist Make a Difference as the next American President?”. International Business Times. Arhivirano iz originala 1. 7. 2012. g. Pristupljeno 17. 1. 2012. 
  90. ^ Censky, Annalyn (5. 1. 2012). „Econ professor to run for president”. CNNMoney. Pristupljeno 17. 1. 2012. 
  91. ^ Palmer, Kimberly (10. 1. 2012). „Economist Laurence Kotlikoff Announces Presidential Bid”. U.S. News & World Report. Arhivirano iz originala 16. 1. 2012. g. Pristupljeno 17. 1. 2012. 
  92. ^ Šira Skenberg (1. decembar 2011) „"Buddy Roemer says he will campaign for president on third-party ticket"”. Pristupljeno 1. 12. 2011. , Boston Globe.
  93. ^ Dejvid Vajgel (1. decembar 2011) „"Buddy Roemer, Your New Third Party Savior"”. Pristupljeno 1. 12. 2011. , Slate.
  94. ^ „American Third Position Party nominates presidential ticket” (PDF). Merlin Miller 2012. Merlin Miller. 12. 1. 2012. Arhivirano iz originala (PDF) 14. 11. 2012. g. Pristupljeno 14. 1. 2012. 
  95. ^ „Alan Keyes’ Party Qualifies for Florida Ballot”. Ballot Access News. 29. 2. 2012. Pristupljeno 8. 3. 2012. 
  96. ^ „Tom Hoefling is the America’s Party Presidential Nominee”. Independent Political Report. 7. 3. 2012. Pristupljeno 8. 3. 2012. 
  97. ^ Nelson, Steven (16. 2. 2012). „Former Va. Rep. Virgil Goode announces presidential bid”. The Daily Caller. Pristupljeno 18. 2. 2012. 
  98. ^ Pershing, Ben (16. 2. 2012). „Ex-congressman Virgil Goode eyes presidential bid”. The Washington Post. Pristupljeno 18. 2. 2012. 
  99. ^ „Peace & Justice Report Interview with Steven Durham”. WSLR-LP. PodOmatic. 14. 2. 2012. Arhivirano iz originala 17. 7. 2012. g. Pristupljeno 1. 4. 2012. 
  100. ^ Cross, Danny (23. 2. 2012). „Watch Out, Obama — Real Socialists Are Running in 2012: Durham and López want healthcare for all”. Cincinnati CityBeat. Arhivirano iz originala 18. 10. 2013. g. Pristupljeno 1. 4. 2012. 
  101. ^ Miga, Andrew (3. 2. 2012). „No joke: Comedienne Roseanne Barr seeks Green Party presidential nod”. Christian Science Monitor. Pristupljeno 3. 2. 2012. 
  102. ^ Molloy, Tim (3. 2. 2012). „Roseanne Barr Wants Green Party Presidential Nomination”. Reuters. Arhivirano iz originala 03. 02. 2012. g. Pristupljeno 3. 2. 2012. 
  103. ^ „Jokes Aside, Roseanne Barr for President”. ABC News. 3. 2. 2012. Pristupljeno 3. 2. 2012. 
  104. ^ „Mesplay, Kent P.”. FEC. Arhivirano iz originala 4. 10. 2015. g. Pristupljeno 5. 6. 2011. 
  105. ^ „Wikinews interviews Kent Mesplay, Green Party presidential candidate”. Wikinews. 29. 6. 2008. Pristupljeno 5. 6. 2011. 
  106. ^ „Jill Stein launches Green Party presidential bid”. Boston Herald. 24. 10. 2011. Pristupljeno 24. 10. 2011. 
  107. ^ a b Lomibao, Lynn (2. 7. 2011). „U.S. Election 2012: Alexander Will Only Seek SPUSA, PFP Nominations for President”. indybay.org. Pristupljeno 2. 7. 2011. 
  108. ^ Robert, Gehrke (29. 11. 2011). „Rocky Anderson returns — this time shooting for nation's top office”. Salt Lake Tribune. Salt Lake City: Kearns-Tribune LLC. Pristupljeno 3. 12. 2011. 
  109. ^ Romboy, Dennis (30. 11. 2011). „Rocky Anderson forms Justice Party, plans to run for president”. Deseret News. Pristupljeno 3. 12. 2011. 
  110. ^ Schwarz, Hunter (13. 1. 2012). „Rocky Anderson accepts his newly-formed party's presidential nomination”. Deseret News. Pristupljeno 1. 2. 2012. 
  111. ^ „Five Libertarian Presidential Candidates Debate Each Other”. Ballot Access News. 30. 10. 2011. 
  112. ^ Džordž Filis, urednik, Liberty for America, članak Person Announces Campaign (jul, 2011, pp. 2) [1], Pristupljeno 24. 4. 2013.
  113. ^ „Carl Person, Candidate For The Libertarian Party’s Presidential Nomination In 2012, Publishes Introductory Biography”. Independent Political Report. 29. 6. 2011. Pristupljeno 1. 2. 2012. 
  114. ^ „Sam Sloan Announces For Libertarian Party Presidential Nomination”. Independent Political Report. 16. 1. 2012. Pristupljeno 26. 1. 2012. 
  115. ^ „Principal Campaign Committee:Committee to Elect Sam Sloan”. Federal Election Commission (FEC). januar 2012. Pristupljeno 26. 1. 2012. 
  116. ^ „"Bill Still Announces Run for Libertarian Party Presidential Nomination"”. Pristupljeno 9. 11. 2011. , Independent Political Report. 13. oktobar 2011.
  117. ^ „Bill Still Seeks Libertarian Nomination for President: “Nationalize the Currency, Not the Banks””. maxkeiser.com. 11. 10. 2011. Arhivirano iz originala 13. 12. 2011. g. Pristupljeno 3. 11. 2011. 
  118. ^ Wrights To Seek Libertarian Presidential Nomination HICKORY, N.C. (April 16): Independent Political Report.
  119. ^ „Lee Wrights for President”. Wrights2012.com. Arhivirano iz originala 25. 5. 2012. g. Pristupljeno 17. 7. 2011. 
  120. ^ „Wrights Launches Presidential Campaign and New Officers Elected at LPNC Annual Convention”. Lpnc.org. 18. 4. 2011. Arhivirano iz originala 30. 9. 2011. g. Pristupljeno 17. 7. 2011. 
  121. ^ „Meet Peta Lindsay”. Party for Socialism and Liberation. Arhivirano iz originala 18. 1. 2012. g. Pristupljeno 1. 12. 2011. 
  122. ^ „Party for Socialism and Liberation chooses Presidential ticket”. Independent Political Report. 14. 11. 2011. Arhivirano iz originala 18. 03. 2021. g. Pristupljeno 2. 12. 2011. 
  123. ^ Bullard, Benjamin (23. 6. 2011). „Prohibition Party meets in Cullman”. Cullman Times. Arhivirano iz originala 25. 5. 2012. g. Pristupljeno 24. 6. 2011. 
  124. ^ „Prohibition Party Nomines Jack Fellure for President”. Ballot Access News. Richard Winger. 22. 6. 2011. Pristupljeno 22. 6. 2011. 
  125. ^ May, Caroline (24. 6. 2011). „2012′s model-in-chief”. The Daily Caller. Pristupljeno 22. 3. 2012. 
  126. ^ Zychick, Jacob (12. 3. 2012). „Andre Barnett to Speak at RPNJ Convention”. MyCentralJersey.com. Pristupljeno 22. 3. 2012. 
  127. ^ Lusi Medison (22. februar 2012) „"Buddy Roemer dropping GOP presidential bid to run as third party candidate"”. Arhivirano iz originala 24. 04. 2012. g. Pristupljeno 22. 2. 2012. , Si-Bi-Es njuz.
  128. ^ Brajan Vilijam Grin (22. februar 2012) „"Buddy Roemer to Seek Third-Party Presidential Nomination"”. Pristupljeno 22. 2. 2012. , U.S. News & World Report.
  129. ^ „Robby Wells drops Reform Party bid to run for Constitution Party nom”. Independent Political Report. 16. 1. 2012. Arhivirano iz originala 20. 01. 2012. g. Pristupljeno 16. 1. 2012. 
  130. ^ „Robert David Steele ends campaign for the Reform Party presidential nomination”. Independent Political Report. 23. 2. 2012. Pristupljeno 23. 2. 2012. 
  131. ^ Socialist Equality Party announces US election campaign, World Socialist Web Site, 13. februar 2012.
  132. ^ Richard Winger (13. 2. 2012). „Socialist Equality Party Names National Ticket”. Ballot Access News. Pristupljeno 14. 2. 2012. 
  133. ^ Pason, Greg. „Socialist Party USA 2011 Convention”. Socialist Party USA. Pristupljeno 22. 2. 2012. 
  134. ^ Perry, Richard (August 18, 2010) „Election 2012: Stewart Alexander Will Seek Green Party Presidential Nomination”. Arhivirano iz originala 20. 10. 2010. g. Pristupljeno 9. 11. 2010.  Philadelphia Independent Media Center.
  135. ^ stiven Klark (4. novembar 2010) „"U.S. Election 2012: Stewart Alexander Making Big Push for Electric Car Manufacturing"”. Pristupljeno 10. 11. 2010. , IndyBay.
  136. ^ „"Jewish Musician with ALS Announces Candidacy for U.S. President"”. Pristupljeno 27. 2. 2012. , PR Newswire. www.ereleases.com. 15. mart 2011.
  137. ^ McKenzie, Bryan (25. 11. 2011). „The Daily Progress, Charlottesville, Va., Bryan McKenzie column”. The Daily Progress. Insurancenewsnet.com. Pristupljeno 24. 2. 2012. 
  138. ^ Dejv Makena (29. januar 2012) „"Lamb of God gives local blast before global tour"”. Pristupljeno 14. 2. 2012. , "Blythe — who announced recently via YouTube that he was bidding to become president in 2012...." The Washington Post
  139. ^ Torsten Derting i Jan Viger (9. februar 2012) „"The most important metal albums of the month: 4th Part: Lamb Of God - healing for hip-hop artists"”. Pristupljeno 14. 2. 2012. , "Statement: If you have even traced in part in the race for the Republican presidential nomination in the U.S., suspects that it is finally time to infiltrate the political system of the United States. This man is ready: LOG singer Blythe has recently announced his candidacy.", Spiegel Online.
  140. ^ Kesi Bejer (6. oktobar 2010) „"Naked Cowboy for president: Top celebrities (past and present) who aimed for the White House"”. Pristupljeno 7. 10. 2010. , Christian Science Monitor.
  141. ^ Alija Šahid (7. oktobar 2010) „"Naked Cowboy, Times Square staple, to run for President in 2012 as Tea Party candidate"”. Pristupljeno 7. 10. 2010. , New York Daily News.
  142. ^ „‘Burn a Quran’ Pastor Terry Jones Sets Sights on White House but He’ll Settle for Herman Cain”. 
  143. ^ „Koran-burning pastor Terry Jones wants to be president | AHN”. Allheadlinenews.com. 28. 10. 2011. Arhivirano iz originala 19. 1. 2012. g. Pristupljeno 3. 12. 2011. 
  144. ^ Karl Feder (14. januar 2009) „"In the 2008 presidential campaign, it was Joe the Plumber. In 2012, it’s going to be Joe the Painter"”. Arhivirano iz originala 25. 05. 2012. g. Pristupljeno 23. 2. 2010. , The Star Beacon.
  145. ^ Place, Rich (August 14, 2009) „"Not Your ‘Average Joe’"”. Arhivirano iz originala 05. 10. 2016. g. Pristupljeno 23. 2. 2010. , The Post-Journal.

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Председнички_избори_у_САД_2012.&oldid=28240711”