Rahim Ademi
| Rahim Ademi | |
|---|---|
 Rahim Ademi (2011) | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 30. januar 1954. |
| Mesto rođenja | Karače, NR Srbija, FNR Jugoslavija |
| Vojna karijera | |
| Služba |  Jugoslavija Hrvatska |
| Vojska | Jugoslovenska narodna armija Hrvatska kopnena vojska |
| Čin | brigadni general |
| Učešće u ratovima | Rat u Hrvatskoj |
Rahim Ademi (alb. Rahim Ademi; Karače, 30. januar 1954) albanski je vojnik sa Kosova i Metohije. Bio je brigadni general Hrvatske kopnene vojske.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 30. januara 1954. godine u Karačima, kod Vučitrna. Godine 1976. završio je Vojnu akademiju Univerziteta odbrane u Beogradu. Bio je raspoređen u stanicu u Rogoznici kod Šibenika u Hrvatskoj gde se oženio i dobio dvoje dece.[1]
Vojni sud u Sarajevu ga je 1986. godine osudio za kontrarevolucionarna dela i albanski iredentizam, ali je nakon odsluženja godinu i po dana zatvora Vrhovni vojni sud prihvatio njegovu žalbu i oslobodio ga. Sledeće godine proveo je kao oficir u Sinju do 1990. godine kada je počeo rat u Hrvatskoj i dezertirao je iz Jugoslovenske narodne armije kako bi pomogao u stvaranju formacija hrvatske vojske.[1]
Godine 1991. službeno se pridružio Ministarstvu unutrašnjih poslova, a kasnije je postao deo Oružanih snaga Republike Hrvatske tokom rata u Hrvatskoj. Od 1992. do 1993. godine, kao brigadir, komandovao je hrvatskim vojnim jedinicama na području Sinja, s posebnom odgovornošću za branu Perućkog jezera.[2] Godine 1993. raspoređen je na dužnost podzapovednika Zbornog okruga Gospić, ali je kasnije iste godine, nakon kontroverzne operacije Medački džep, razrešen dužnosti. Kasnije je služio kao potkomandant Zbornog okruga Split, a 1995. unapređen je u brigadnog generala za zasluge u operaciji Oluja. Tu je ostao do 1999. godine kada je prekomandovan na dužnost pomoćnika glavnog inspektora Oružanih snaga u Zagreb.
Haški tribunal je 2001. godine podigao optužnicu protiv Ademija za zločine protiv čovečnosti koji su počinjeni nad Srbima tokom operacije Medački džep. Prvobitno je bio u pritvoru Suda, ali mu je kasnije dozvoljeno da besplatno pripremi svoju odbranu. U novembru 2005. godine, u skladu sa svojom strategijom završetka, Haški tribunal je ustupio predmet Ademi—Norac hrvatskom pravosuđu. Suđenje je počelo 18. juna 2007. godine pred posebnim većem Županijskog suda u Zagrebu pod predsedavajućom sudijom Marinom Mrčelom.[3]
Ademi tvrdi da ga je Vlada Republike Hrvatske, pod međunarodnim pritiskom, 1993. godine razrešila dužnosti u Gospiću kako bi od njega napravila žrtveno janje, umesto da umeša komandante Janka Bobetka, Mirka Norca i Mladena Markača. Naveo je da ga je Haški tribunal tražio za ispitivanje još 1998. godine, ali mu Vlada nije dozvolila da odgovori na njihova pitanja. Dana 30. maja 2008. godine, Županijski sud u Zagrebu ga je oslobodio odgovornosti za zločine koje su hrvatske trupe počinile nad srpskim zarobljenicima tokom operacije Medački džep.[3]
U martu 2010. Vrhovni sud Hrvatske potvrdio je Ademiju oslobađajuću presudu.[4]
Tokom kampanje za predsedničke izbore 2014—2015, radio je kao koordinator za Ivu Josipovića.[5][6]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Blažević, Davorka (12. 7. 2001). „Bivša vlast mi nije dopustila da se 1998. odazovem i obranim pred haaškim sudom” [The former government did not allow me to respond in 1998 and defend myself at the Hague Tribunal]. Slobodna Dalmacija (na jeziku: Croatian). Split. Pristupljeno 5. 8. 2015.
- ^ Personal recollection as UN Military Observer Jul 1992 - Feb 1993. (Commando1664)
- ^ a b Ademi Acquitted of Medak Pocket Crimes, iwpr.net; accessed 26 November 2014.
- ^ „Croatia urged to speed up war crimes prosecutions”. Amnesty International. 9. 12. 2010. Arhivirano iz originala 2011-03-17. g. Pristupljeno 9. 12. 2010.
- ^ „Slobodna Dalmacija - Rahim Ademi: Opet sam uz Josipovića jer je čist kao suza”. 7. 11. 2014.
- ^ „Rahim Ademi: Glasat ću za Josipovića jer je on domoljub koji cijeni branitelje”. Arhivirano iz originala 16. 03. 2017. g. Pristupljeno 21. 08. 2023.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- ICTY Indictment na sajtu Wayback Machine (arhivirano septembar 12, 2007)
