Simo Budimir
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| Simo Budimir | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1889 |
| Mesto rođenja | Varcar Vakuf, Austrougarska |
| Datum smrti | 10. maj 1941. (51/52 god.) |
| Mesto smrti | Logor Jadovno, NDH |
Simo Budimir je bio ekonom, narodni poslanik Kraljevine Jugoslavije i predsednik opštine Mrkonjić Grad. Rođen je 1889. godine u Varcar Vakufu (današnjem Mrkonjić Gradu) u zemljoradničkoj porodici. Pored zemljoradnje kao osnovnog zanimanja, otac Đuro mu se bavio trgovinom i ugostiteljstvom. Osnovnu školu je završio u rodnom gradu, a srednju poljoprivrednu školu u mestu Gedele kod Budimpešte. Bio je oženjen Jelisavetom Čebedžić i imao je četvoro dece: Velimira, Svetomira, Melisu i Smiljku.
Simo Budimir je učestvovao u četničkim borbama u Staroj Srbiji u odredima Vojina Popovića Vuka i Jovana Babunskog. Kasnije, tokom Prvog svetskog rata, borio se u odredu Vojislava Tankosića. Za vreme Cerske bitke je bio teško ranjen i zarobljen, i kao austrijski državljanin osuđen na smrt. Spasao ga je nepoznati češki lekar u austrijskoj vojnoj bolnici.
Nakon završetka rata, radio je kao sreski ekonom i referent, a dva puta je biran i za predsednika mrkonjićke opštine. Godine 1935. je izabran na narodnog poslanika na listi Bogoljuba Jevtića i u Narodnoj skupštini Kraljevine Jugoslavije je uglavnom govorio o problemima sela i poljoprivredne proizvodnje. Na poziv bugarskog mitropolita Stefana juna 1937. je posetio Bugarsku i odatle doneo dve skupocene ikone za crkvu u selu Podbrdo. U julu 1937. godine je isključen iz poslaničkog kluba vladine većine, zbog glasanja protiv predloženog nacrta konkordata. Nakon toga se vratio u Mrkonjić Grad.
Simo Budimir je bio zastupnik integralnog jugoslovenstva. Zalagao se za ravnomerni razvoj svih delova Kraljevine Jugoslavije, a posebno se interesovao za razvov privrede svog sreza. Pomagao je školovanje najsiromašnije dece iz Mrkonjić Grada i zauzeo se za otvaranje ženske zanatke škole u ovom mestu 1935. godine. Osim toga, bio je jedan od utemeljivača Srpskog prosvetnog i kulturnog društva „Prosvjeta“ u Sarajevu i aktivan član Pevačkog društva „Nikolajević“.
Kao istaknuti narodni prvak Bosanske Krajine, uhapšen je 10. maja 1941. godine i ubijen od strane ustaša u logoru Jadovno na planini Velebit.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- Stenografske beleške Narodne skupštine Kraljevine Jugoslavije, Beograd I (1936), 162; II (1937), 1109-1111;
- Narodno predstavništvo: Senat, Narodna skupština, Skoplje 1935, 111;
- VrN, Banja Luka 1935;
- Smiljana Đurović: Državna intervencija u industriji Jugoslavije (1918-1941), Beograd 1986.