Jolly Jumper (rok grupa)

Jolly Jumper
*Džoli Džamper*
Jolly Jumper ; Džoli Džamper
	Jolly Jumper, 2009 -
Muzički rad
Aktivni period	1984—do danas
Osnivanje	1984, SFRJ, Vranje
Žanr	rok
Članovi
Sadašnji članovi	Jovica Davidović (vokal); Ivica Davidović (gitara); David Stanojević (gitara); Danijel Mujakić (bas); Zoran Đorđević (bubnjevi)

Grupa Jolly Jumper (Džoli Džamper) je kultna vranjska i srpska rok grupa, osnovana 1984. godine. Ovo je najdugovečnija rok grupa iz Vranja koja i danas postoji i nastupa.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Retki su rok bendovi iz Srbije koji mogu da se pohvale dugim muzičkim stažom i legendarnim statusom. Svirati godinama na ovim prostorima, znači ili boriti se sa vetrenjačama pa na jedvite jade istrajavati u tome što radiš, ili jednostavno se prikloniti establišmentu i ne brinuti za budućnost. Jedan od retkih bendova koji nije išao linijom manjeg otpora i uvek bio kontra svim režimima i muzičkim trendovima su vranjske rok legende Jolly Jumper. Osnivači grupe su braća Davidović, Ivica i Jovica, koji ne odustaju od Jolly Jumper-a ni posle više od tri decenije postojanja. Grupa je osnovana 1984. godine, pod snažnim uticajem hard roka i naročito Novog talasa britanskog hevi metala. Na samom početku, grupa je imala mali broj svojih pesama, pa je svirala obrade poznatih i popularnih rok grupa. Njihovo jasno opredeljenje od samog početka je bilo autorski rad i autentičnost. Grupa nikada nije pristajala da bude u rukama establišmenta zarad poena. Ipak, jedina rokenrol konstanta u Vranju je bila i ostala grupa Jolly Jumper koja ima oko pedesetak svojih autorskih pesama. Svoj opstanak duguje pre tvrdoglavosti i upornosti braće Davidović, nego brizi i svesti ljudi da se legende ne prepuštaju slučaju i vremenu da čini sa njima šta im je volja.

Sve postave grupe[uredi | uredi izvor]

Za više od trideset godina postojanja grupe Jolly Jumper, promenilo se čak dvadeset i pet njegovih postava, i prošlo isto toliko muzičara, tako da se grupa može smatrati svojevrsnom školom vranjskog roka.

1984 - 1986[uredi | uredi izvor]

Slobodan Mišić (bubnjevi), Miroslav Anđelković (bas), Slađan Antić (gitara), Ivica Davidović (gitara) i Jovica Davidović (vokal).

Grupa je počela sa radom 14.10.1984. godine, a svoj prvi nastup je imala 15.11.1984. godine. Ova prvobitna postava Jolly Jumper-a u kontinuitetu je svirala i radila do 27.11.1986. godine. Najbolji i najvažniji momenti ove postavke Jolly Jumper-a su česti koncerti u sali novog Doma kulture koji je u to vreme predstavljao glavno mesto okupljanja mladih u gradu Vranju. Česte svirke donose veliku popularnost grupi u samom gradu. Radio Beograd, u svojoj vrlo popularnoj i kultnoj emisiji Veče uz radio, 23.8.1985. godine, emituje mini portret grupe i pesmu Učio sam mnoge škole. Kao podrška manifestaciji Live Aid koja se održava u Londonu i Filadelfiji, 26.7.1985. godine grupa svira pred više od 2 000 ljudi, na popularnom izletištu Ćoška. Organizator dešavanja je Novica Anđelković tada poznati DJ. Prvi put u svojoj karijeri 12.9.1986. godine, grupa svira na, tada veoma popularnoj, gitarijadi u Leskovcu i pobeđuje u polufinalu.

1987 - 1989[uredi | uredi izvor]

Milan Radulović (bubnjevi), Miroslav Anđelković (bas), Ivica Davidović (gitara) i Jovica Davidović (vokal).

Ova postava benda radila je od 8.6.1987. godine do 10.12.1989. godine. Glavni pravac i usmerenje grupe su ostali slični prvoj postavi. Najbolji momenti ove postave su česti nastupi na gitarijadi u Leskovcu, gde grupa nesvakidašnjom furioznom svirkom pobeđuje 22.5.1988.^[1] godine.Česte su svirke u tada novootvorenom Omladinskom klubu kao i sali novog Doma kulture. Ova postava svira sa grupom Galija 23.5.1989. godine u Hali sportova u Vranju pred više od 2 500 ljudi. Januara 1989. godine dve autorske pesme grupe, Idemo jako i Gorim, bivaju visoko plasirane na demo-top listi Omladinskog programa Radio Skoplja. Gorim je u prvih pet pesama, a pesma Idemo jako završava na prvom mestu.

1990 - 1992[uredi | uredi izvor]

Srđan Jovanović (bubnjevi), Dejan Đorđević (bas), Goran Spasić (gitara), Ivica Davidović (gitara) i Jovica Davidović (vokal).

U ovom sastavu grupa svira od 9.2.1990. godine do 28.2.1992. godine. Ovaj period donosi grupi mnogo živih nastupa u dvorištu Pribojčićeve kuće.^[2] Iz ovog perioda se izdvaja i veoma intresantan nastup u Smederevu, sa nepoznatim bubnjarem. Naime, vranjski folklor je išao tamo na gostovanje i Jolly Jumper je krenuo sa njima iako u tom trenutku nisu imali bubnjara. Ali, rok bend bez bubnjara?! Ovo pokazuje njihovu hrabrost i nepokolebljivost, njihovu odanost ideji rokenrola da ne ustuknu ni pred kakvim izazovima. Bend je počeo sa svirkom i onda se iz pozadine, kao deus ex machna čuo bubanj. To je bio neki učesnik folklornog orkestra koji je rešio da uzme bubanj i popne se na scenu. Ovaj nastup je bio jedan od onih koji su vredni pamćenja, a ime tog bubnjara nije poznato do danas. Veoma zapaženi su koncerti u Sportskoj hali u Vranju na promociji knjige Bore Đorđevića kao i nastup sa Ribljom čorbom na istom mestu. Grupa se pojavila i na televiziji u emisiji Varošarije TV Novi Sad, kao i na otvaranju televizijskog studija RT Beograd u Vranju.

1992 - 1995[uredi | uredi izvor]

Nenad Mikić (bubnjevi), Rade Evtov (bas), Nebojša Despotović (gitara), Ivica Davidović (gitara) i Jovica Davidović (vokal).

U ovom periodu desio se možda najbolji koncert grupe ispred zgrade Opštine u Vranju. Grupa Jolly Jumper je svirala sigurno bolje organizovane koncerte, naročito u svom kasnijem radu, ali to što se desilo na stepeništu ispred opštine 1.8.1992. godine nije bio samo koncert. Događaj koji je bez ikakave reklame ili političkih i drugih uticaja, sasvim spontano i na suv kvalitet, skupio u srcu grada više hiljada ljudi i izazvao snažnu rekaciju prisutnih. O ovom događaju i danas se, posle toliko godina priča u superlativu, sa puno emocija i uzbuđenja. Jolly Jumper je u tom periodu prosto oživela nastupima dvorište Pribojčićeve kuće koje je bilo mrtvo i prazno.^[3] Grupa ima odličan i zapažen nastup 17.6.1995. godine na prvoj i jedinoj Vranjskoj gitarijadi, gde svira u revijalnom delu programa.^[4] Gitarijada koja, nažalost, nije zaživela bila je ideja i tvorevina Nebojše Petrovića Levaka. Što se klupskih svirki tiče ova postava 26.2.1993. godine ima odličan nastup u Nišu u klubu Undergraund, gde u dvočosovnoj svirci predstavlja samo autorske pesme.^[5] Nenad Mikić bubnjar, koji je bio poznat pod nadimkom Nešila, nažalost je iznenada preminuo 12.04.2000. godine u Vranju.

1998 - 2000[uredi | uredi izvor]

Boban Janjić (bubnjevi), Danijel Mujakić (bas), Ivica Davidović (gitara) i Jovica Davidović (vokal).

Posle pauze zbog zdravstvenih problema, grupa u izmenjenom sastavu nastavlja sa koncertima i nastupima. Na Aleksandrovačkom jezeru, na manifestaciji Rok na vodi, grupa svira 25.7.1998. godine jedan opus mračnijih pesama iz svog repertoara što biva veoma dobro prihvaćeno od strane publike. Zapažen je i koncert 12.2.2000. godine u tadašnjem Omladinskom kulturnom centru. Grupa ima i prvo pojavljivanje na nekoj izložbi, što će postati praksa u daljem postojanju grupe, i to 29.10.1998. godine na izložbi Zorane Petrušijević u Galeriji Narodnog muzeja u Vranju.

2005 - 2008[uredi | uredi izvor]

Milan Stojković (bubnjevi), Nemanja Stanković (bas), David Stanojević (gitara), Ivica Davidović (gitara) i Jovica Davidović (vokal).

U 2008. godini Jolly Jumper svira kao kvartet, David Stanojević svira bas umesto Nemanje koji napušta grupu. Ovaj period obeležila su stalni koncerti u Omladinskom kulturnom centru, bilo ih je jedanaest. Pet od ovih jedanaest koncerata, prenošeno je uživo u direktnom uključenju u emisiju Hit nedelje Radio Beograda-202. Na manifestaciji Dani Vranja 8.9.2006. godine grupa svira zajedno sa JU grupom. Desio se i prvi inostrani koncert u Bugarskoj u opštini Dupnica, 8.11.2008. godine.

2009 - danas[uredi | uredi izvor]

Zoran Đorđević (bubnjevi), Danijel Mujakić (bas), David Stanojević (gitara), Ivica Davidović (gitara) i Jovica Davidović (vokal).

Od avgusta 2011. godine do oktobra 2014. godine grupa svira bez Danijela Mujakića, bas je svirao David Stanojević. Ovo je i aktuelna postava i ovaj period koji i danas traje obeležilo je mnogo koncerata i pojavljivanja na raznim mestima u okrugu. Ovaj period organizaciono, predstavlja najbolji period postojanja grupe. Ozvučenje, rasveta, bina, oprema, iskustvo grupe su najbolji u odnosu na prethodne periode. Izdvajaju se konceri i nastupi na Danima Preobražanja, gde je Jolly Jumper od 2012. svake godine sastavni deo manifestacije. Tamo grupa svira sa velikanima eh-ju rok scene, Galijom, JU grupom, Crvenom jabukom, Van Gogom, Ribljom čorbom, Kerberom. Beleže i četiri nastupa na događaju Overloud gde grupa svira rame uz rame sa Ribljom čorbom, Dejanom Cukićem i Kerberom. Treba pomenuti i tri nastupa na Danima Vranja gde je grupa svirala 21.8.2010. godine sa Partibrejkersima.^[6] Na muzičkoj radionici 7.7.2011. godine koju je organizovala Muzička škola Stevan Mokranjac iz Vranja članovi grupe sviraju zajedno sa Vlatkom Stefanovskim.

Povodom tridesetog rođendana grupe, koji je proslavljen u klubu Darkwood, vranjski fanovi rokenrola imali su jedinstvenu priliku da uživaju u neponovljivoj četvoročasovnoj svirci ovog neuništivog rok benda, u zatamnjenom i zadimljenom suterenu, u atmosferi ranih radova rok supkulture. Simbolički, nastup je ličio na prvu svirku, a opet imao je kapacitet jednog rok koncerta. Sve generacije, spojene u žižu rokenrola, te večeri su plivale na ostrvu građanskih sloboda.

Jolly Jumper …Posle kiše - poluakustični duo[uredi | uredi izvor]

Bratislav Davidović (klavijature), Jovica Davidović (vokal)

Ovaj poluakustični duo proistekao iz grupe 2015. godine, kombinuje autorski rad grupe na jedan malo drugačiji način. Duo je učestvovao vrlo zapaženo i sa puno emocija na izložbama prijatelja, bilo da su samostalne ili zajedničke. Duo je naročito ponosan na nastup prilikom zajedničke izložbe porodice Petrušijević 2016. godine, kao i na izložbu Staniše Stojiljkovića Niteta, 2017. godine. Pesme grupe dobile su novo ruho i predstavljene su na drugačiji način, u sasvim različitom okruženju od onoga na koji je grupa inače navikla, tako da su konceptualno činile celinu sa izložbom.

Pesme[uredi | uredi izvor]

Sve pesme grupe Jolly Jumper imaju svoju priču koja se zasniva na nekom fenomenu. Uglavnom su pesme vezane za lično iskustvo, ali i za opštu situaciju - pesma Pacovi, na primer, vezana je za političare, Sinđelić Stevan za srpsko junaštvo i žrtvovanje, Zagrizi mamac ima jaku erotsku dimenziju.

Najznačajnije pesme grupe Jolly Jumper su:

Zagrizi mamac
Sinđelić Stevan
Idemo jako
Ubica
Utvare
Nema nade
Pucajte, mi smo srpska deca
Gradska vožnja, predposlednji krug
Balada o usamljenom kauboju
Uvuce se u svoje mekano perje
Gorim
Kad su cvetale tikve
Juriš srpske konjice
Kuda idu senke ...

Svi Jumper-ovi ljudi:[uredi | uredi izvor]

1. Jovica Davidović (vokal)
2. Ivica Davidović (gitara)
3. Slađan Antić (gitara)
4. Miroslav Anđelković (bas)
5. Slobodan Mišić (bubnjevi)
6. Milan Radulović (bubnjevi)
7. Radomir Đorđević (gitara)
8. Slađan Stajić (bubnjevi)
9. Dejan Dimić (gitara)
10. Goran Spasić (gitara)
11. Dejan Đorđević (bas)
12. Nepoznati bubnjar sa nastupa u Smederevu 1990. godine
13. Srđan Jovanović (bubnjevi)
14. Nebojša Despotović (gitara)
15. Nenad Mikić (bubnjevi)
16. Rade Evtov (bas)
17. Nenad Evtov (bas)
18. Nenad Mitić (bas)
19. Danijel Mujakić (bas)
20. Boban Janjić (bubnjevi)
21. Dalibor Nastić (bubnjevi)
22. David Stanojević (gitara)
23. Milan Stojković (bubnjevi)
24. Nemanja Stanković (bas)
25. Zoran Đorđević (bubnjevi)
26. Bratislav Davidović (klavijature)
27. Vladimir Ćuković (gitara)

Grad Vranje i čitav Pčinjski okrug imaju čemu da zahvale ovim ljudima jer su pored muzike nalazili vremena i za humanitarni rad. Uvek se rado odazivaju svakoj humanitarnoj akciji, iako o tome nerado pričaju.^[7] Godine 2016. u Galeriji Narodnog muzeja u Vranju, organizovan je likovno-muzički performans pod nazivom Blue je plavo, na kome je petnaestak slikara umetnički stvaralo uz pesme Jolly Jumper-a. Događaj je bio humanitarnog karaktera, za obnovu Pozorišta Bora Stanković u Vranju.

Na kraju, kako reče Jovica Davidović, kad ti sve uzmu, ostaje ti samo ponos i ulica, ako ti uzmu i ponos, ostaje samo ulica... i onda je kraj. Bori se do kraja.