Đurađ Predojević

đurađ predojević
Đurađ Predojević Đurin
Lični podaci
Datum rođenja	(1915-04-15)15. april 1915.
Mesto rođenja	Lušci Palanka, kod Sanskog Mosta, Austrougarska
Datum smrti	9. februar 2000.(2000-02-09) (84 god.)
Mesto smrti	Beograd, Srbija, SR Jugoslavija
Profesija	vojno lice
Delovanje
Član KPJ od	1942.
Učešće u ratovima	Aprilski rat Narodnooslobodilačka borba
Služba	Jugoslovenska vojska NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1937 — 1941. 1941 — 1965.
Čin	podnarednik JV general-potpukovnik JNA
Heroj
Narodni heroj od	20. decembra 1951.
Odlikovanja	jugoslovenska odlikovanja: inostrana odlikovanja: Partizanski krst

Đurađ Predojević — Đurin (Lušci Palanka, kod Sanskog Mosta, 15. april 1915 — Beograd, 9. februar 2000) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-potpukovnik JNA i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođen je 15. aprila 1915. godine u mestu Lušci Palanka, kod Sanskog Mosta. Završio je osnovnu školu u rodnom mestu. Nije uspeo da upiše Poljoprivrednu školu u Banja Luci, pa je konkurisao u Artiljerijsku školu u Ćupriji, gde je primljen. Završio je školu 1937. godine unapređen u podnarednika, i sa tim činom dočekao je Drugi svetski rat. Nakon kapitulacije vratio se u rodno mesto, gde su ga ustaše 22. juna 1941. godine zatvorile i držale 4 dana u zatvoru.

Zajedno sa nekoliko narednika predratne Jugoslovenske kraljevske vojske planirao je napad na žandarmerijsku kasarnu u Lušci Palanci u noći između 30/31. jula 1941. godine. Međutim, posle ponoći 29/30. jula naišla je grupa ustanika koja je uništila žandarmerijsku stanicu u Benkovcu i njima se pridružio Đurađ u napadu na stanicu u Lušci Palanci. To je označilo početak ustanka u Sanskom srezu. Ustanici su posle napada odlučili da komandant mesta bude Đurađ Predojević. Nakon samo 6 dana na ovom položaju, ustanike su napale velike ustaške snage te su se oni povukli na Grmeč.

U februaru 1942. formirana je četa 1. bataljona Prvog krajiškog narodnooslobodilačkog partizanskog odreda, a za komandira je postavljen Đurađ. Zbog uspeha koje je Palanska četa postizala, stekao je ugled i primljen je u Komunističku partiju Jugoslavije (KPJ) u aprilu 1942. godine. U maju se nakon oslobođenja Prijedora formira udarni bataljon 1. krajiškog NOP odreda, a na njegovom čelu je postavljen Predojević. U aprilu postavljen je za zamenika komandanta 11. krajiške divizije NOVJ, a jula za komandanta 53. srednjobosanske divizije NOVJ.

Istakao se u mnogim borbama, a posledica toga bila je da je dva puta ranjen. Prvi put je to bilo kod Novske Suhače, kada je pogođen gelerom u glavu koji nikada nije izvađen. Drugi put je teško ranjen u borbama kod Blatnice, u blizini Teslića. Tom prilikom je morala da mu se amputira ruka. Nakon oporavka, komandovao je napadima na Derventu, Doboj i Teslić. Prilikom oslobađanja ovih gradova zarobljeno je oko 4.000 neprijateljskih vojnika.

Posleratni period

Nakon rata, ostao je u profesionalnoj službi u Jugoslovenskoj narodnoj armiji (JNA). Završio je Višu vojnu akademiju JNA i Ratnu školu JNA, a penzionisan je 1965. godine u činu general-potpukovnika JNA.

Umro je 9. februara 2000. godine u Beogradu. Sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden ratne zastave, Orden partizanske zvezde sa zlatnim vencem, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnin vencem, Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom i Orden za hrabrost. Od inostranih odlikovanja, ističe se Partizanski krst NR Poljske. Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije, 20. decembra 1951. godine, odlikovan je Ordenom narodnog heroja.

Literatura

• Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.