Isidor Baruh
| isidor baruh | |
|---|---|
 Isidor Baruh | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 23. april 1910. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 18. avgust 1941. (31 god.) |
| Mesto smrti | Zlakusa, kod Užica, Srbija |
| Profesija | mašinski inženjer |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | pre rata |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 6. jula 1953. |
Isidor Baruh (Beograd, 23. april 1910 — Zlakusa, kod Užica, 18. avgust 1941), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Isidor Baruh rođen je 23. aprila 1910. godine u Beogradu. Srednju školu završio je u Požarevcu i Nišu. Posle završetka gimnazije studirao je tehniku na Beogradskom univerzitetu. Tu je počeo da se revolucionarno angažuje. Godine 1939. postao je mašinski inženjer. U ranoj mladosti je postao član Komunističke partije Jugoslavije. Još kao student oštro je istupao u osudi monarhističkog režima, zbog čega je bio proganjan.
Nakon završenih studija zaposlio se u Smederevskoj Palanci. Tu je nastavio svoju revolucionarnu aktivnost i širio napredne ideje među radnicima. Zbog toga je bio otpušten s posla, pa odlazi u Beograd i zapošljava se u fabrici „Mikron“. I ovde nastavlja svoj revolucionarni rad, pa je ponovno otpušten s posla.
Tokom školovanja i rada stekao je visoko obrazovanje i široku kulturu, što mu je omogućilo da prevede neka od marksističkih dela. Bio je saradnik u izdanjima naprednih brošura u ediciji „Beli medved“.
Sredinom 1940. godine bio je uhapšen i avgusta bačen u zatvor na Adi Ciganliji. Kapitulacija Kraljevine Jugoslavije zatekla ga je u zatvoru. Tada je iskoristio priliku i pobegao. Do kraja maja 1941. godine živeo je u ilegalnosti, a zatim je, po zadatku Pokrajinskog komiteta KPJ za Srbiju, otišao u Užice, gde je pokrenuo politički rad na mobilizovanju narodnih masa za partizanski pokret. Radio je kao partijski rukovodilac u Kosjeriću. Jedno je vreme bio u Crnogorskoj partizanskoj četi, a potom u Užičkoj četi „Radoje Marić“ Užičkog partizanskog odreda. Iako se borio vrlo kratko, mnogo je doprineo podizanju i širenju antifašističkog ustanka i formiranju prvih oružanih grupa u užičkom kraju.
Kada su nemačke trupe (Prvi bataljon 724. puka) i albanski žandari iz Kosovske Mitrovice na brdu Gradina, u ataru sela Zlakusa kod Užica 18. avgusta 1941. godine opkolili Užičku četu, nastala je oštra borba. Izgledalo je da će cela četa biti likvidirana. Posle petočasovne borbe, četa je uspela da probije neprijateljski obruč i da se izvuče iz potpunog okruženja. U toj borbi poginulo je pet boraca, među kojima i Isidor Baruh.[1]
Ukazom predsednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 6. jula 1953. godine, proglašen je za narodnog heroja.[1]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Narodni heroji 1982, str. 63.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
Komunistički revolucionari Beograda | ||
|---|---|---|
Istakuti članovi Komunističke partije Jugoslavije i komunistički revolucionari iz Beograda, umrli ili ubijeni u međuratnom periodu ili poginuli u toku rata | ||
 | ||
Narodni heroji iz Beograda i okoline | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Narodni heroji Jugoslavije rođeni u Beogradu i okolnim opštinama, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području: | |||||||||||
| grad Beograd |
|  | |||||||||
| okolne opštine |
| ||||||||||
Narodni heroji Jugoslavije pripadnici nacionalnih manjina | ||
|---|---|---|
Pripadnici nacionalnih manjina u Jugoslaviji odlikovani Ordenom narodnog heroja | ||
| Albanci |    | |
| Jevreji | ||
| Ostali |
| |
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
