Minta Aleksinački
| Minta Aleksinački | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 24. jun 1947. |
| Mesto rođenja | Aleksinac, FNRJ |
Minta Aleksinački (Aleksinac, 24. jun 1947) srpski je kompozitor, član hora Radio Beograda, dirigent i muzički producent[1].
Biografija[uredi | uredi izvor]
Osnovnu školu završio je u rodnom gradu, srednju muzičku školu, odsek teorije, u niškoj muzičkoj školi 1966. godine, a Muzičku akademiju u Beogradu – Odsek teorije muzike 1971. i Odsek kompozicije 1975. godine, u klasi Aleksandra Obradovića. Od 1971. do 2002. godine bio je član Hora Radio Beograda (kasnije Hor RTS)[1]. Desetak godina bio je njegov korepetitor i povremeno dirigent, a u periodu 2002-2009. muzički je producent u Muzičkoj redakciji Radio-televizije Srbije. S horom „Iuventus Cantat“ iz Sombora radio je od marta 2008. do decembra 2011[2][3] . S njim je 2008. imao šest koncerata u Švajcarskoj, i na festivalu u Piliščabi, u Mađarskoj[4].
Bio je dva puta na kursu dirigovanja u Sent Moricu, gde je izvodio svoj „Oče naš“, osam puta na Nedelji jugoslovensko-nemačke horske muzike, gde je bio korepetitor i dirigent svojih kompozicija. Član je Udruženja kompozitora Srbije od 1974. godine.
Kompozitorski rad[uredi | uredi izvor]
„Komponovao je više instrumentalnih dela, međutim, Aleksinački se prvenstveno obraća vokalnoj muzici, naročito horskoj, gde neretko upotrebljava arhaične elemente narodnog idioma, stilizovanog na osobeni i savremeni način“[1][5]. Kada je reč o radu s horovima, Aleksinački naročitu pažnju posvećuje ujednačenom kamernom horskom zvuku, odabiru programa, posebno se trudi da izvodi neizvođena ili retko izvođena dela, naročito savremenih srpskih kompozitora.
Njegova dela su izvođena na svim značajnim festivalima u ondašnjoj Jugoslaviji: Beogradu, Nišu, Novom Sadu, Negotinu, Ohridu, Dubrovniku, Opatiji, Zagrebu, Ljubljani, i u inostranstvu u Švajcarskoj, Nemačkoj, Francuskoj, Grčkoj, Kanadi, Rusiji, Bugarskoj, Rumuniji, Mađarskoj i Slovačkoj.
Izbor dela[uredi | uredi izvor]
Instrumentalna muzika[uredi | uredi izvor]
- Sonata za violinu i klavir (1973),
- Zar ja nemam ruse kose, devet varijacija narodne pesme, za flautu, klarinet i fagot (1973),
- Gudački kvartet Školski (1974),
- Aleksandrida – simfonijska posveta (1975),
- Tužbalica, za hor flauta (1982),
- Trostav, za gitaru (1982),
- Remi, za alt-saksofon i klavir (1984),
- Rapsodija, za kontrabas (1986),
- Kontra, za kontrabas i bubnjeve (1988),
Horska muzika[uredi | uredi izvor]
Za mešoviti hor[uredi | uredi izvor]
- Uzdarje (1969),
- Hronika (1972),
- Otče naš (1973),
- Bajalice (1973),
- Sveti mučenik Georgije (1973),
- Kazivaljke (1974),
- Spasovdan (1974) (verzije za muški i ženski hor),
- Glasovi (1977),
- Nišava (1978),
- Stari zamak (1979),
- Crven ban (1980),
- Izgubljeni pesnici (1980),
- Svatovske (1981),
- Ljubavna rukovet (1983),
- Psalam (1984),
- Morava (1989),
- Gospode, Ti me kušaš – psalam 139 (2002),
- Heruvimska (2008),
Za muški hor[uredi | uredi izvor]
- Pesme moga oca (1977)
Za ženski hor[uredi | uredi izvor]
- Ode on i ostavi nas u dubokoj žalosti (1972)
- Bio jednom jedan vuk (1978)
Za dečji hor[uredi | uredi izvor]
- Nemoguće (1971),
- Posle ljubavi (1972),
- Majske kiše (1972),
- Dvostih (1973),
- U dalekoj zemlji (1973),
- Krava (1973/74),
- Brojalice (1974/75),
- Prva ljubav (1977),
- Sama (1979),
- Jesenja pesma (1980),
- Tri dečje iskre (1981),
Vokalno-instrumentalna muzika[uredi | uredi izvor]
- Tri lirske, za mecosopran i klavir (1973),
- Ubi me prejaka reč, za mecosopran i dve grupe udaraljki (7 pesama, 1977),
- Prokletstvo dijaka, za sopran, muškog recitatora, flautu i violončelo (1977),
- Tako mi tvoga lijepoga davanja – zakletve, za solo bas, mešoviti hor, dva fagota, četiri violončela i hor flauta (1987),
- Pogibelj srpskog naroda – pasija, za soliste, recitatore, narikače, dva dečja hora, mešoviti hor, simfonijski orkestar i limeni duvački orkestar (1988),
- Zarobljena tamničarka, za sopran i klavir (2002),
- Nevidne mreže, za sopran i klavir (2005),
- Muzika za dramu „Seobe“ (1983),
Nagrade[uredi | uredi izvor]
Nagrade za kompozicije[uredi | uredi izvor]
- Uzdarje (mešoviti hor), Radio Beograd, druga nagrada, 1972 (prva nije dodeljena),
- Bajalice (mešoviti hor), Radio Beograd, druga nagrada, 1973.
- Ode on i ostavi nas u dubokoj žalosti (ženski hor), Radio Beograd, treća, 1973.
- Zar ja nemam ruse kose - devet varijacija narodne pesme za flautu, klarinet i fagot, Udruženje kompozitora Srbije, treća, 1973.
- Bio jednom jedan vuk (ženski ili dečji hor), Radio Beograd druga, 1972.
- Gudački kvartet „Školski“, Udruženje kompozitora Srbije, treća, 1974.
- Aleksandrida - simfonijska posveta, BEMUS, prva nagrada, 1975.
- Aleksandrida - simfonijska posveta, „Stevan Hristić“, 1975 (Muzička akademija),
- Glasovi (mešoviti hor), „Stevan Mokranjac“ (Udruženje kompozitora Srbije), treća, 1977.
- Izgubljeni pesnici (mešoviti hor), „Stevan Mokranjac“ (UKS), treća, 1980.
- Crven ban (mešoviti hor), „Stevan Mokranjac“ (UKS), treća, 1982.
- Brojalice (dečji hor), Udruženje kompozitora Srbije, treća, 1983.
- U dalekoj zemlji (dečji hor), Udruženje kompozitora Srbija, druga, 1984.
- Nekoliko kompozicija za dečje horove otkupljeno na Festivalu dečjih horova u Šapcu,
Ostale nagrade[uredi | uredi izvor]
- Nagrada „Vojislav Ilić za istraživački rad i izvođenje savremenih, neizvedenih partitura duhovne muzike, Festival „Horovi među freskama“.
- Nagrada za Najbolje izvođenje savremenog srpskog autora (Aleksandar Vujić: Oče naš) na Internacionalnim horskim svečanostima u Nišu,
- Na natpevanju horova u Negotinu drugo mesto sa horom „Iuventus Cantat“ iz Sombora.
Reference[uredi | uredi izvor]
