Nikolinci (rum. Nikolinţ) su naselje u Srbiji u opštini Alibunar u Južnobanatskom okrugu. Prema popisu iz 2011. imalo je 1131 stanovnika.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Nikolinci
Nikolinci;
	Rumunska pravoslavna crkva u selu
Administrativni podaci
Država	Srbija
Autonomna pokrajina	Vojvodina
Upravni okrug	Južnobanatski
Opština	Alibunar
Stanovništvo
— 2011.	1131
— gustina	15/km2
Geografske karakteristike
Koordinate	45° 02′ 35″ S; 21° 04′ 01″ I / 45.043° S; 21.067° I
Vremenska zona	UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina	92 m
Površina	82,9 km2
	Nikolinci Nikolinci na karti Srbije
Ostali podaci
Poštanski broj	26322
Pozivni broj	013
Registarska oznaka	PA

Naselje je kroz istoriju nosilo različita imena: Szent Miklós u 15. veku, Malo Kakovo-1775. godine, Nikolince-1894. godine, Temes Miklós -1920. godine, Nikolince-1920. godine, Nikolinci-1922. godine.

Godine 1404. postojala su dva Sentmikloša, drugi je bio Zenthmyklos et alias Zenthmykos, u krašovskom komitatu.

Pri kraju turske vladavine postojala su isto tako dva naselja, koja su nosila ime Nikolince: Malo Nikolince, koje je 1698. godine prestalo da postoji, i Veliko Nikolince, koje je 1716. godine propalo.

Godine-1716 ušla je nikolinačka okolina u sastav vršačkog dištrikta temišvarskog Banata, a 1717. godine selo ima 10 naseljenih kuća. Veliko Nikolince bilo je na mestu sadašnjeg sela, a Malo Nikolince je ležalo više prema istoku. Oba mesta postojala su i dalje kao poljska dobra. Godine 1723. uzeli su stanovnici sela Kakova ova ponjska dobra u zakup od carske komore, jer su svoje zemlje imali malo. Godine-1744. su Kakovčani molili za dozvolu da 40 svojih porodica presele u Nikolince, jer je njihovo Kakovo prenaseljeno. Pošto su dobili dozvolu, naselili su se na današnje polje „Selište“, istočno od Malog Nikolinca, i osnovali Malo Kakovo. Godine 1746. podigli su crkvu brvnaru i uzeli u zakup susedno poljsko dobro „Oca“ (Otsa, danas Banatski Karlovac). Godine 1749. brojalo je Malo Kakovo 66 domova, a seoski pop je bio Radul Komanov. Godine 1751. bilo je 70 kuća.

Godine 1774. dodeljeno je Malo Kakovo ilirskoj, a 1776. godine vlaško-ilirskoj regimenti. Ali pošto je Malo Kakovo stradalo od poplave, premešteno je 1774. godine na mesto Velikog Nikolinca i od tada je naselje nosilo ime Nikolince.

Godine 1782. novo naselje je brojalo 1203 pravoslavne duše. Godine 1785. bilo je 140, a 1799. godine 143 kuće, sa 1494 duše. Godine 1785. sveštenik je bio Pavel Mihalović, a đakon Danijel Pinko. Godine 1789. opštinski načelnik je bio Janoš Pinko. Tada je školu pohađalo 45 učenika.

Godine 1827. popisano je 22 katolika i 2620 pravoslavaca. Godine 1837. bilo je 25 katolika i 2475 pravoslavaca. Godine 1854. naselje je imalo 2771 stanovnika. Godine 1873. pripojeno je tamiškom komitatu, a 8. decembra 1894. godine otvorena je železnička stanica. Godine-1905. pojavljuju se prvi nazareni, kojih 1928. god ima 69 porodica.

Godine 1909. porušena je stara crkva i na njenom mestu podignuta je (1910. god) nova u vizantijskom stilu sa dva tornja.

Godina	Broj stanovnika
1869.	3.065
1880.	3.063
1890.	3.299
1900.	3.458
1910.	3.483

Kretanje broja stanovnika od 1869. do 1910. godine.

Za vreme prevrata (30.10. 1918 god.) pobunili su se meštani i demolirali beležnički stan, a beležnika najurili: opljačkali su zatim željezničku stanicu i jedan voz. Vođa rulje i jedna žena platila glavom.

Godine-1923. ukinuta je ovdašnja poštanska ispostava i moderniziran Ivančanin mlin, a 31. januara 1921. godine popisano je 3230 stanovnika od kojih je bilo Srba-23, Rumuna-3040, Nemaca-4, Mađara-4, i ostalih (Cigana) 159 duša.

Zanimljivosti[uredi | uredi izvor]

U Nikolincima je 1969. godine rođen jedan od trenutno najboljih harmonikaša sveta Lelo Nika. Dva puta je proglašavan za zvanično najboljeg harmonikaša na svetu. Danas živi u Malmeu, Švedska.

Nikolinci se nalaze na putu M 1.9, između Banatskog Karlovca i Uljme.

Demografija[uredi | uredi izvor]

U naselju Nikolinci živi 986 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 42,1 godina (39,7 kod muškaraca i 44,2 kod žena). U naselju ima 408 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,04.

Ovo naselje je većinski naseljeno Rumunima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka

Demografija^[1]
Godina	Stanovnika
1948.	2.862
1953.	2.820
1961.	2.716
1971.	2.377
1981.	1.905
1991.	1.634	1.540
2002.	1.240	1.499

Etnički sastav prema popisu iz 2002.‍^[2]

Rumuni	921	74,27%
Romi	143	11,53%
Srbi	129	10,40%
Mađari	9	0,72%
Jugosloveni	6	0,48%
Muslimani	5	0,40%
Makedonci	4	0,32%
Crnogorci	3	0,24%
Slovaci	3	0,24%
Nemci	2	0,16%
Hrvati	1	0,08%
Vlasi	1	0,08%
Albanci	1	0,08%
nepoznato	8	0,64%

Stanovništvo prema polu i starosti^[3]


	m	ž
?	3	6
80+	12	29
75—79	13	37
70—74	31	42
65—69	30	52
60—64	38	45
55—59	42	49
50—54	47	43
45—49	45	51
40—44	45	41
35—39	26	28
30—34	32	23
25—29	44	36
20—24	35	35
15—19	41	31
10—14	24	48
5—9	34	33
0—4	37	32
Prosek :	39,7	44,2

Domaćinstva

**Broj domaćinstava prema popisima iz perioda 1948—2002.**
Godina popisa	1948.	1953.	1961.	1971.	1981.	1991.	2002.
Broj domaćinstava	726	712	721	615	536	486	408

**Broj domaćinstava po broju članova prema popisu iz 2002.**
Broj članova	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10 i više	Prosek
Broj domaćinstava	93	98	71	74	27	23	11	7	4	0	3,04

Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu

Pol	Ukupno	Neoženjen/Neudata	Oženjen/Udata	Udovac/Udovica	Razveden/Razvedena	Nepoznato
Muški	484	122	299	36	26	1
Ženski	548	72	292	148	33	3
UKUPNO	1.032	194	591	184	59	4

Stanovništvo po delatnostima koje obavlja

Pol	Ukupno	Poljoprivreda, lov i šumarstvo	Ribarstvo	Vađenje rude i kamena	Prerađivačka industrija
Muški	303	237	0	0	16
Ženski	181	127	0	0	12
UKUPNO	484	364	0	0	28
Pol	Proizvodnja i snabdevanje	Građevinarstvo	Trgovina	Hoteli i restorani	Saobraćaj, skladištenje i veze
Muški	0	7	11	1	7
Ženski	0	0	6	0	0
UKUPNO	0	7	17	1	7
Pol	Finansijsko posredovanje	Nekretnine	Državna uprava i odbrana	Obrazovanje	Zdravstveni i socijalni rad
Muški	0	0	3	4	1
Ženski	1	2	3	11	7
UKUPNO	1	2	6	15	8
Pol	Ostale uslužne aktivnosti	Privatna domaćinstva	Eksteritorijalne organizacije i tela	Nepoznato
Muški	2	0	0	14
Ženski	3	1	0	8
UKUPNO	5	1	0	22

Reference[uredi | uredi izvor]

^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9.
^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9.
^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7.

Literatura[uredi | uredi izvor]

Literatura
Letopisi opština u južnom Banatu napisao Filiks Mileker. ISBN 978-86-85075-04-9.
Letopis Period 1812 – 2009 g. Peščari Napisao M. Marina:(Beč 2009) Sastavio od Pisanih tragova, Letopisa, po predanju o selu Nikolincima nastanak sela ko su bili Dosenjenici čime se bavili meštani: [1]
Ma kakve mu bile mane i nedostaci, nedorečenosti, ali je suština i jezgro ovog rada je ostalo i ostaće netaknut. Neki delovi imaće samo svoj istorijski značaj, ali svi ostali zadržače i sačuvaće u punoj meri svoju naučnu vrednost. Jedno se ipak ne može osporiti, da smo bar udarili temelj, da smo pokazali pravac i obeležili put na kome se valja kretati ako želimo uspešan rad na polju naše istorije. Pa ako i nismo postigli više, nego samo toliko da smo dali podstrek drugima, od nas vičnimjima, mudrijima, koji će ovaj i ovakav posao bolje i savršenije obaviti nego mi tada smo već time učinili dosta „M. Marina“

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

[1] „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9.

[2] „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9.

[3] „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7.

[1]

[2]

[3]