Ognjen Tadić
| Ognjen Tadić | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Datum rođenja | 20. april 1974. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Mesto rođenja | Sarajevo,, SFRJ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Državljanstvo | RS, BiH, Srbije | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Narodnost | Srbin | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Religija | Pravoslavac | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Univerzitet | Univerzitet u Banjoj Luci | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Profesija | pravnik i sociolog | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Porodica | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Supružnik | Prof. dr sc. med. Daliborka Tadić | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Deca | Andrija, Jakov i Ana | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Politička karijera | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Politička stranka | Demokratski narodni savez (potpredsjednik, 2018–2020) Narodna stranka (predsjednik, 2017–2018) Srpska demokratska stranka (potpredsjednik, 2006–2017) Srpska radikalna stranka Republike Srpske (generalni sekretar, 1991–2006) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ognjen Tadić (Sarajevo, SFRJ, 20. april 1974) srpski je političar, pravnik, novinar i sociolog.
Obrazovanje i naučno-istraživački rad[uredi | uredi izvor]
Osnovnu i srednju Mašinsku tehničku školu završio je u Sarajevu. Diplomirao je na Pravnom fakultetu Univerziteta u Banjoj Luci. Magistrirao je na Fakultetu političkih nauka Univerziteta u Banjoj Luci na temu „Društveni konflikti u BiH na kraju XX i početkom XXI vijeka“. Autor je knjige "Polje sukoba" (Besjeda, Banja Luka, 2023.) i više naučnih i stručnih članaka iz područja sociologije i prava.
Politička karijera[uredi | uredi izvor]
Od 2023. je savjetnik predsjednika Republike Srpske Milorada Dodika. Ranije je dva puta bio savjetnik predsjednika Republike Srpske. Prvi put kao savjetnik za društvene djelatnosti, pitanja izbjeglica i raseljenih lica u vrijeme predsjednika Republike i predsjednika Srpske radikalne stranke Republike Srpske Nikole Poplašena, a drugi put kao politički savjetnik u vrijeme predsjednika Republike i predsjednika Srpske demokratske stranke Dragana Čavića. Bio je i šef Kabineta predsjednika Republike Srpske u vrijeme predsjednika Republike Nikole Poplašena.
Na redovnim izborima 2002. godine kao kandidat Srpske radikalne stranke Republike Srpske za srpskog člana Predsjedništva BiH zauzeo je treće mjesto sa oko 9% glasova, godine 2007. na vanrednim izborima kao kandidat Srpske demokratske stranke za predsjednika Republike Srpske zauzeo je drugo mjesto sa oko 35% glasova, a 2010. godine kao kandidat Koalicije „Zajedno za srpsku“ za predsjednika Republike Srpske zauzeo je drugo mjesto sa oko 37% glasova. Na opštim izborima održanim 2014. g. u trci za predsjednika Republike Srpske Ognjen Tadić je dobio podršku 44,28% glasova i ponovo osvojio drugo mjesto, a njegov protivkandidat Milorad Dodik je pobijedio sa 45,38% glasova.
U VII sazivu Narodne skupštine Republike Srpske (2006—2010) bio je narodni poslanik u ime Srpske demokratske stranke.
U VI sazivu Doma naroda Parlamentarne skupštine BiH (2010—2014) bio je delegat i predsjedavajući / zamjenik predsjedavajućeg Doma.
Na iste dužnosti je reizabran i u VII saziv Doma naroda (2014—2018). [1]
Za delegata u V saziv Vijeća naroda Republike Srpske izabran je 2018. godine i na toj dužnosti bio do kraja 2022. godine.
Bio je delegat u Parlamentarnoj skupštini Mediterana (2011—2019), a ranije je bio stalni posmatrač pri Skupštini Zapadnoevropske unije (2008—2010).
Tadić je bio potpredsjednik Srpske demokratske stranke (tu stranku su 1990. godine osnovali dr Jovan Rašković u SR Hrvatskoj, i dr Radovan Karadžić u SR Bosni i Hercegovini).
Prije članstva u Srpskoj demokratskoj stranci bio je član Predsjedništva Srpske radikalne stranke (tu stranku su 1991. godine osnovali dr Vojislav Šešelj, sadašnji predsjednik Srpske radikalne stranke i Tomislav Nikolić).
Bio je potpredsjednik i Demokratskog narodnog saveza (tu stranku je 2000. godine osnovao Marko Pavić).
Sankcije[uredi | uredi izvor]
Prvi put ga je sankcionisala Privremena izborna komisija Bosne i Hercegovine na vanrednim izborima za Narodnu skupštinu Republike Srpske održanim 1997. g. Uklonjen je sa liste kandidata Srpske radikalne stranke na kojoj je zauzimao treće mjesto od ukupno petnaest izabranih poslanika.
Drugi put je sankcionisan 1998. g. poslije Opštih izbora kada mu je Privremena izborna komisija oduzela dobijeni mandat narodnog poslanika u Narodnoj skupštini Republike Srpske (do danas najmlađi izabrani narodni poslanik u istoriji Republike Srpske), zajedno sa još osam drugih kandidata Srpske radikalne stranke Republike Srpske. Po mišljenju Privremene izborne komisije Tadić je nakon uklanjanja sa liste kandidata podsticao nasilje i destabilizaciju Bosne i Hercegovine. [2]
Treći put je sankcionisan 1999. g., posredno, u vrijeme predsjednika Republike Nikole Poplašena, tako što mu je prestala dužnost savjetnika predsjednika Republike Srpske zbog odluke visokog predstavnika o smjeni Nikole Poplašena.
Četvrti put je sankcionisan 1999. g. odlukom Privremene izborne komisije i OHR-a, kao generalni sekretar Srpske radikalne stranke Republike Srpske, zajedno sa predsjednikom te stranke Nikolom Poplašenom i predsjednikom Izvršnog odbora te stranke Mirkom Blagojevićem. Sve trojici onemogućen je politički rad, a stranci učešće na izborima. Ova zabrana trajala je do 2002. g.
Lični život[uredi | uredi izvor]
Oženjen je prof. dr sc. med. Daliborkom Tadić (rođeno Milunović) i otac je tri djeteta. Po ocu vodi poreklo iz sela Vrhprača, sa planine Jahorine, odnosno iz Crne Gore, selo Smriječno - Piva odakle su Tadići doselili u okolinu Sarajeva, a po majci (rođ. Kapor) iz Hercegovine, selo Mirilovići, Bileća. Po vjeroispovijesti je pravoslavac.
Profesionalni put[uredi | uredi izvor]
U vrijeme aktivnog bavljenja advokaturom bio je u više mandata član Izvršnog odbora Advokatske komore Republike Srpske i predsjednik Zbora advokata regije Banja Luka.
Bio je član Predsjedništva Udruženja pravnika Republike Srpske i Skupštine Saveza Udruženja pravnika Srbije i Udruženja pravnika Republike Srpske.
Bio je novinar Omladinskog radija Radio Sarajevo, TV SA 3 – trećeg programa TV Sarajevo, NRTV Dobre vibracije Sarajevo i ratni izvještač S-kanal-a Pale [3], potom TV Banja Luka i Srpske-radio televizije Pale – Banja Luka.
Ratni put[uredi | uredi izvor]
Bio je pripadnik Vojske Republike Srpske. Kao novinar je u zarobljeništvu u Hrvatskoj i Herceg-Bosni proveo šest mjeseci (januar 1993 — juli 1993), odakle je oslobođen nakon razmjene. Pred Vojnim sudom u Splitu izrečena mu je šestogodišnja kazna zatvora zbog navodne oružane pobune i obavještajno-propagandne djelatnosti uperene protiv Republike Hrvatske.
Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]
Odlikovanja[uredi | uredi izvor]
Orden Njegoša III reda, Republika Srpska (1999)[traži se izvor]
Orden Novomučenika bihaćko-petrovačkih, Srpska pravoslavna crkva Eparhija bihaćko-petrovačka (2021)[traži se izvor]
Priznanja[uredi | uredi izvor]
- Plaketa Sveti Stefan, Predsjednik Republike Srpske (2006.).
- Zlatni znak Saveza logoraša Republike Srpske (2009.).
- Medaljon Skupštine Republike Albanije (2016.).
- Medaljon Narodne skupštine Republike Srpske (2023.).
- Kum Istočnog Sarajeva, Pala, Bijeljine i Doboja povodom krsnih slava posvećenih svecima zaštitnicima ovih gradova.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ RTRS: Dom naroda - Tadić predsjedavajući, Čović i Tihić zamjenici, 09.06.2011. (jezik: srpski)
- ^ „Kancelarija visokog predstavnika u BiH (OHR)”. Pristupljeno 17. 4. 2013. Arhivirano na sajtu Wayback Machine (10. decembar 2014)
- ^ „Ratni izvještaj sa Karinskog mora, Republika Hrvatska - video zapis”. Pristupljeno 17. 4. 2013.
