Корисник:Nina katarinaaa/песак
Opšte prihvaćena i precizirana definicija Web 2.0 tehnologija ili alata ne postoji. Možemo reći da su Web 2.0 alati nastali zahvaljujući novim hardverskim i softverskim rešenjima i da predstavljaju kolekciju društvenih alata ili softvera koje korisnik može upotrebiti u različitim sferama ljudskog delovanja. Oni omogućavaju nove načine kreiranja, uređivanja i deljenja sadržaja korisnika na Internetu na veoma jednostavan način. Web 2.0 alati omogućavaju da pored nastavnika, učenici i studenti kreiraju sadržaj kao i da sarađuju sa svojim vršnjacima u formiranju mreže učenja sa distribuiranim kreiranjima sadržaja. Društveno umrežavanje (eng. Social networking), sa otvorenošću, slobodom, saradnjom i individualnom doprinosu je osnova Web 2.0 koncepta.
Mnogi od Web 2.0 alata su besplatni i svima dostupni. Web 2.0 alate možemo klasifikovati u devetosnovnih kategorija:
4. Izrada materijala za učenje
5. Zamena standardnih desktop aplikacija
6. Alati za vrednovanje znanja učenika
7. Sistemi za upravljanje elektronskim učenjem
8. Alati za društvene knjižne oznake
Klasifikacija web alata prema modelima učenja na daljinu[уреди | уреди извор]
Učenje na daljinu kao instrukcioni način rada odvija se kada polaznik i predavač nisu na istom mestu. U zavisnosti da li se komunikacija odvija u realnom vremenu (istovremeno) ili se ne odvija istovremeno, razlikujemo dva modela učenja na daljinu. To su sinhroni i asinhroni model. Prema njima ćemo predstaviti i ukratko okarakterisati neke od web tehnologija.
Web alati koji se koriste u asinhronom učenju na daljinu su: elektronska pošta, elektronska konferencija, newsgroups i collaborative workspace. Za sinhrono učenje na daljinu koriste se: tekst zasnovani chat sistemi, audio konferencije, Internet voice telefon i grafičko virtuelni realistički sistemi.
| Model učenja na daljinu | Web alat | Opis |
| Asihroni
model. |
Special
Wokspaces |
Namenska radna okruženja. Omogućavaju simulaciju ili formiranje specifičnog radnog okruženja u funkciji prezentovanja specifičnih nastavnih sadržaja. |
| Archived
Messaging sistemi |
Sistemi za poruke. Koriste se kada komunikacija nije urgentna. |
| Sinhroni
model. |
Text based
conferences |
Tekstualne konferencije. Omogućavaju online diskusiju. Sporije su od glasovnih. U prednosti su polaznici koji poseduju veštinu brzog kucanja. |
| White boards | Su sastavni deo integrisanih okruženjima za učenje. U njemu su slike i crteži (grafičke prezentacije ili matematičke jednačine), primarni materijal za dostavu. Retko postoje kao samostalne aplikacije. | |
| Telekonference
systems |
Omogućavaju prenošenje zvuka i slike uživo. Softveri koji ih podržavaju često ne funkcionišu na svim platformama. |
Učenje na daljinu posredstvom web tehnologija u zavisnosti od modela učenja ali i od korisnika ima svoje prednosti i nedostatke. U daljem tekstu ćemo izložiti uočene prednosti i nedostatke.
Prednosti asinhronog modela učenja na daljinu su: mogućnost učešća korisnika u procesu učenja po sopstvenom izboru, mogućnost istraživanja i naknadne analize, postojanje vremena za razmišljanje i globalna komunikacija koja je neograničena vremenskim zonama.
Nedostaci ovakvog načina učenja, ispoljavaju se u vidu usporavanja razvoja diskusije, mogućnosti anonimnosti i potencijalnog nedostatka odgovornosti individualnih polaznika kao i nedostataka motivacije, obzirom da je korisnicima omogućeno naknadno razmatranje sadržaja.
Prednosti sinhronog modela učenja na daljinu: direktnost usled real time komunikacije, brže rešavanje problema i donošenje odluka kao i pojačana povratna sprega.
Komunikacija bez živog kontakta korisnika sa predavačem i/ili kolegama, problem navigacije kao i često ažuriranje programa kursa ili sadržaja su najozbiljniji nedostaci učenja na daljinu putem web-a.
Karakteristike web aplikacija[уреди | уреди извор]
Na softverskom tržištu danas postoji veliki broj WBE aplikacija različitih proizvođača. U dokumentu TEC (The Education Coalition) dat je pregled najznačajnijih WBE aplikacija kao što su: Blackboard, Click2Learn, Convene, eCollege, WebCT i njihov uporedni prikaz. WBE aplikaije počivaju na klasiščnoj klijent-server arhitekturi. Kao njihovog predstavnika uzećemo Wold Wide Web Course (WebCT).
WebCT je razvijen pre devet godina na British Columbia University i predstavlja do sada najčešće korišćenu WBE aplikaciju. Koristi se u preko 60 zemalja, a na približno 1800 akademskih ustanova.
Na serverskoj strani nalaze se: Apache web server, prekompajlirano izvršno jezgro pisano u C-u, Perl CGI (Common Gateway Interface) skriptovi i interpreter kao i podaci (korisnička baza, HTML fajlovi korisničkog interfejsa, materijali kurseva i sl.).
Klijenti treba da poseduju: operativni sistem (Windows, UNIX ili Linux, Macintosh) i Internet browser (Internet Explorer, Netscaps).
Možemo reći da je WebCT aplikacija svojevrsni skup obrazovnih i aplikativnih alata čija je funkcija da omogući:
1. Kreiranje hipermedijalnog materijala za kurs,
2. Komunikaciju između studenata i nastavnika,
3. Evaluaciju, vrednovanje i povratnu informaciju,
4. Studentski home page i notebook tool,
5. Statističku obradu i izradu izveštaja,
6. Korisnici WebCT-a su: administrator, dizajner, nastavnik i student. U zavisnosti od tipa korisnika posle logovanja, pojavljuje se odgovarajući interfejs.
Administrator upravlja kursevima i korisnicima. Posao administratora vezan je za account (korisničko ime i lozinku), formiranje i brisanje kursa. Administrator ne kreira kurs, već prazan (new course) kurs predaje dizajneru.
Dizajner puni kurseve edukativnim materijalom, kreira testove, prati rad studenata. Svaki kurs ima svog dizajnera.
Nastavnik ocenjuje studente i komunicira sa njima. Dobija nalog od dizajnera.
Student vrši pregled sadržaja kursa, rešava testove i šalje poruke. Njegova lozinka poznata je dizajneru.
Proces kreiranja kursa (skupa ekranskih formi) sastoji se iz četiri faze: određivanje zajedničkih karakteristika za sve strane kursa, kreiranje strana uz pomoć editora ili HTML, ugradnja ponuđenih alata, formiranje stabla kojima se određuje relativni položaj svake strane (linearno ili hijerarhijski).
Za korisnički interfejs WebCT-a možemo reći da je jednostavan lak za rukovanje. Omogućava nastavniku da prati rad svih studenata, čiji je broj praktično neograničen. Najznačajnije ekranske forme su: web strana kursa, forma na kojoj je stablo kursa, sastavljanje poruka i oglasna tabla.
Prednosti web alata[уреди | уреди извор]
· Omogućuju stvaranje i objavu različitih multimedijalnih sadržaja
· Rade na svim platformama
· Rade bez softvereske instalacije
· Dostupnost (sa bilo kog mesta u bilo koje vreme)
· Omogućuju dodavanje oznaka što ih čini pretraživim
· Jednostavno deljenje sa drugim korisnicima
· Aktivno učešće učenika
· Saradnja učenika.
· Otvorenost, sloboda, kolektivna inteligencija
· Omogućavaju interakciju između sadržaja i korisnika kao i između grupe korisnika
· Besplatni su
· Jednostavni za upotrebu
Nedostaci web alata[уреди | уреди извор]
· Stabilnost internet veze
· Često se ne mogu arhivirati na lokalni računar
· Tačnost informacija
· Privatnost
Flickr[уреди | уреди извор]
Flickr je online servis za obradu slike i video sadržaja, kao i online društvena platforma. Uz to što je vrlo popularan kod internetskih korisnika za dijeljenje osobnih fotografija, često ga za obradu slika koriste i blogeri. Od novembra 2008. beleži više od 3 milijarde obrađenih slika i podršku za 9 različitih jezika (arapski, kineski, engleski, francuski, nemački, italijanski, portugalski, španski i korejski).
Flickr se razvio iz online video igre, Game Neverending, koju je razvijala organizacija Ludicorp iz Kanade. Ludicorp je Flickr pokrenuo 2004. godine, te se ubrzo pokazao mnogo uspešnijim projektom od igre, čiji je razvoj obustavljen.
Flickr pruža privatnu i javnu obradu slika. Korisnik može sam, tokom uploada, odlučiti ko sve može videti njegove slike. Fotografija može biti označena javnom ili privatnom. Privatne slike su u početku vidljive samo korisniku koji ih uploada, ali se mogu i označiti kao javne za prijatelje i/ili porodicu.
YouTube[уреди | уреди извор]
YouTube je popularni internetski servis za razmenu video sadržaja gde korisnici mogu postavljati, pregledati i ocenjivati video sadržaje. Za postavljanje sadržaja potrebna je registracija, dok za pregledanje nije, izuzev sadržaja koji nije primeren za osobe mlađe od 18 godina. Prema pravilima korišćenja, korisnici mogu postavljati vlastite originalne snimke i snimke za koje imaju dopuštenje vlasnika autorskih prava, a zabranjeno je postavljanje pornografskog sadržaja, nasilja, sadržaja koji podržava kriminalne radnje, sadržaja s ciljem osramoćenja i klevete i reklama. YouTube zadržava pravo na korišćenje, preradu i brisanje postavljenog materijala.
.svg)
Utemeljivači YouTube-a su Chad Hurley, Steve Chen i Jawed Karim, bivši zaposlenici firme PayPal. Domena „YouTube.com“ aktivirana je 2005. godine, a tokom narednih meseci stranica je razvijana.
Facebook[уреди | уреди извор]
Facebook komercijalna internetska društvena mreža koju je 2004. godine osnovao Mark Zuckerberg, bivši student Harvarda. U svojim počecima, Facebook je bio namijenjen samo studentima na Harvardu koji su tim putem mogli međusobno komunicirati i razmenjivati informacije. Danas ova web stranica ima više od 800 miliona aktivnih korisnika. Facebook je ujedno najpopularnije mesto za objavljivanje fotografija, s više od 14 miliona novih dodanih fotografija dnevno.
Mark Zuckerberg je napisao Facemash, preteću Facebooku 2003., dok je pohađao Harvard. Prema The Harvard Crimsonu, website se mogao uporediti sa igrom "in ili out", te "koristio fotografije sastavljene od online knjiga sa fotografijama devet kuća, stavio potom dve jednu pored druge te pitao korisnike da izaberu koja je osoba privlačnija od druge.
Lindekin[уреди | уреди извор]
LinkedIn je poslovna društvena mreža koja je namenjena povezivanju poslodavaca i ljudi koji traže posao. Ova mreža je nastala sa ciljem efikasnog predstavljanja profesionalnih sposobnosti njenih članova, povezivanja i što bržeg spajanja poslodavaca sa lovcima na poslove. LinkedIn je, pored ostalog, najveća svetska profesionalna poslovna društvena mreža na kojoj poslovni ljudi razmenjuju iskustva, učestvuju u raspravama, dele zanimljive sadržaje i, naravno, pronalaze nove poslodavce.
Ova društvena mreža je osnovana u decembru 2002. godine, a pokrenuta je 5. maja 2003. godine. U aprilu 2014. godine LinkedIn je objavio da je na ovoj društvenoj mreži više od 300 miliona registrovanih korisnika iz više od 200 zemalja širom sveta, od čega je 100 miliona registrovanih korisnika iz SAD.
Sajt je dostupan na 22 strana jezika, uključujući Engleski, Kineski, Češki, Danski, Holandski, Francuski, Nemački, Indonežanski, Italijanski, Japanski, Koreanski, Malajski, Norveški, Poljski, Portugalski, Rumunski, Ruski, Španski, Švedski, Tagalog, Tajlandski i Turski. Sajt Quantcast je objavio izveštaj da je LinkedIn u periodu od 2. aprila do 1. maja 2014. godine imao 71.9 miliona jedinstvenih posetilaca iz SAD i 200.6 miliona jedinstvenih globalnih posetilaca.
Za razliku od Fejsbuka, Tvitera, My Space-a i sličnih sajtova, LinkedIn je poslovna društvena mreža. Osnovna namera LinkedIn-a je povezivanje sa ostalim kolegama iz korisnikove branše i potencijalnim poslodavcima. Nakon otvaranja profila korisnik ima mogućnost postavljanja svoje radne biografije, može deliti sadržaje koje smatra relevantnim i zanimljivim, može se pridruživati različitim grupama i stranicama, pratiti oglase za posao… Otvaranje naloga je vrlo jednostavno – kao i na većini drugih socijalnih mreža. Nakon toga, korisnik postaje vidljiv i poslodavcima i svima onima koji na nekom od pretraživača ukucaju korisnikovo ime.
Ono što LinkedIn razlikuje od običnog online CV-ja jeste mogućnost umrežavanja sa drugim korisnicima, što samo grana mogućnosti. Pre svega, svaki registrovani korisnik na sistemu može napraviti svoju mrežu tako što će se povezati sa drugim korisnicima sa kojima je na izvestan način sličan. To dalje daje mogućnost za preporuke među članovima koje mogu imati različite osnove, što podrazumeva odnos sa članom koji se preporučuje.
Korisnikova mreža, odnosno skup drugih korisnika sa kojima je on povezan, može imati dva nivoa. Prvi podrazumeva direktne veze ka korisnicima, i glavna odlika, pored mogućnosti preporučivanja, na prvom nivou jeste uvid u veze svih korisnika koji je sačinjavaju. Upravo te veze čine drugi nivo mreže, na kom je moguće pristupiti javnom profilu korisnika koji su u njoj, ali ne i imati uvid u njihove veze.
Na osnovu mogućnosti za umrežavanje koje LinkedIn poseduje, pretraživanje korisnika ili ponude poslova može se obaviti na više načina. Osnovno globalno pretraživanje ujedno je i najjednostavnije, dok je daleko preporučljivije koristiti kontakte i put do željene osobe ili posla pronaći preko njih. Preporučivanje pruža mogućnost izgradnje reputacije i uvida u kvalitet obavljanih poslova, bilo da se radi o poslodavcu ili zaposlenom. Na taj način se prvo sama pretraga, a kasnije i evaluacija rezultata pretrage, obavlja na najjednostavniji način, pri čemu je glavni cilj odabir kvalitetnog kadra, odnosno dobrog posla kod dobrog poslodavca.
Moodle[уреди | уреди извор]
Moodle (engl. Moodle) je slobodni softver] za elektronsko učenje, učenje na daljinu, koji je ujedno i sistem za upravljanje kursevima odnosno sistem za upravljanje učenjem odnosno virtuelno okruženje za učenje.
Kreator Mudla je Martin Dugijamas (engl. Martin Dougiamas) iz Australije.
Naziv Mudl je skraćenica za Modularno objektno orijentisano dinamično okruženje za učenje (engl. Modular Object-Oriented Dynamic Learning Environment).
Mudl projekat se sastoji od nekoliko različitih ali povezanih potprojekata:
· Mudl softver
· Mudl uprava - Australijska kompanija koja radi na razvoju centralnog dela, jezgra Mudl softvera
· Mudl udruženje - otvorena društvena mreža od preko milion registrovanih korisnika koji razmenjuju ideje, informacije i pružaju jedni drugima besplatnu podršku. Ovo udruženje obuhvata i nezavisne programere koji doprinose unapređivanju Mudl softvera.
· Mudl partneri - komercijalni deo Mudl projekta koji obezbeđuje finansijska sredstva kroz program obuke i sertifikacije.
Референце[уреди | уреди извор]
Шаблон:Dr. Miroslava Ristić i dr. Danimir Mandić (2017); Obrazovanje na daljinu, Beograd.
Dr. Miroslava Ristić i Dr. Danimir Mandić (2006); Web portali i obrazovanje na daljinu u funkciji podizanja kvaliteta nastave, Mediagraf, Beograd.
M. Ristić i D. Mandić (2008); Obrazovna tehnologija, Učiteljski fakultet, Beograd.