TAS2R7
| Receptor ukusa, tip 2, član 7 | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Identifikatori | |||||||||||
| Simboli | TAS2R7; T2R7; TRB4 | ||||||||||
| Vanjski ID | OMIM: 604793 MGI: 2681278 HomoloGene: 41536 IUPHAR: GeneCards: TAS2R7 Gene | ||||||||||
| |||||||||||
| Pregled RNK izražavanja | |||||||||||
 | |||||||||||
| podaci | |||||||||||
| Ortolozi | |||||||||||
| Vrsta | Čovek | Miš | |||||||||
| Entrez | 50837 | 387355 | |||||||||
| Ensembl | ENSG00000121377 | ENSMUSG00000054497 | |||||||||
| UniProt | Q9NYW3 | P59530 | |||||||||
| RefSeq (mRNA) | NM_023919.2 | NM_199156.1 | |||||||||
| RefSeq (protein) | NP_076408.1 | NP_954607.1 | |||||||||
| Lokacija (UCSC) |
Chr 12: 10.95 - 10.96 Mb |
Chr 6: 131.63 - 131.63 Mb | |||||||||
| PubMed pretraga | [1] | [2] | |||||||||
Receptor ukusa tip 2 član 7 je protein koji je kod ljudi kodiran TAS2R7 genom.[1][2][3]
Proizvod ovog gena pripada familiji potencijalnih receptora ukusa koji su članovi superfamilije G protein spregnutih receptora. Ovi proteini su specifično izraženi u ćelijama ukusa jezika i epitela nepca. Oni su organizovani u genomu u klustere i genetički su povezani u lokuse koji utiču na percipciju gorkog ukusa kod miševa i ljudi.[3]
Vidi još[уреди | уреди извор]
Reference[уреди | уреди извор]
- ^ Adler E, Hoon MA, Mueller KL, Chandrashekar J, Ryba NJ, Zuker CS (2000). „A novel family of mammalian taste receptors”. Cell. 100 (6): 693—702. PMID 10761934. doi:10.1016/S0092-8674(00)80705-9.
- ^ Matsunami H, Montmayeur JP, Buck LB (2000). „A family of candidate taste receptors in human and mouse”. Nature. 404 (6778): 601—4. PMID 10766242. doi:10.1038/35007072.
- ^ а б „Entrez Gene: TAS2R7 taste receptor, type 2, member 7”.
Literatura[уреди | уреди извор]
- Kinnamon SC (2000). „A plethora of taste receptors.”. Neuron. 25 (3): 507—10. PMID 10774719. doi:10.1016/S0896-6273(00)81054-5.
- Margolskee RF (2002). „Molecular mechanisms of bitter and sweet taste transduction.”. J. Biol. Chem. 277 (1): 1—4. PMID 11696554. doi:10.1074/jbc.R100054200.
- Montmayeur JP, Matsunami H (2002). „Receptors for bitter and sweet taste.”. Curr. Opin. Neurobiol. 12 (4): 366—71. PMID 12139982. doi:10.1016/S0959-4388(02)00345-8.
- Chandrashekar J; Mueller KL; Hoon MA; et al. (2000). „T2Rs function as bitter taste receptors.”. Cell. 100 (6): 703—11. PMID 10761935. doi:10.1016/S0092-8674(00)80706-0.
- Strausberg RL; Feingold EA; Grouse LH; et al. (2003). „Generation and initial analysis of more than 15,000 full-length human and mouse cDNA sequences.”. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 99 (26): 16899—903. PMC 139241
. PMID 12477932. doi:10.1073/pnas.242603899. - Zhang Y; Hoon MA; Chandrashekar J; et al. (2003). „Coding of sweet, bitter, and umami tastes: different receptor cells sharing similar signaling pathways.”. Cell. 112 (3): 293—301. PMID 12581520. doi:10.1016/S0092-8674(03)00071-0.
- Gerhard DS; Wagner L; Feingold EA; et al. (2004). „The status, quality, and expansion of the NIH full-length cDNA project: the Mammalian Gene Collection (MGC).”. Genome Res. 14 (10B): 2121—7. PMC 528928 . PMID 15489334. doi:10.1101/gr.2596504.
- Fischer A, Gilad Y, Man O, Pääbo S (2005). „Evolution of bitter taste receptors in humans and apes.”. Mol. Biol. Evol. 22 (3): 432—6. PMID 15496549. doi:10.1093/molbev/msi027.
- Go Y, Satta Y, Takenaka O, Takahata N (2006). „Lineage-specific loss of function of bitter taste receptor genes in humans and nonhuman primates.”. Genetics. 170 (1): 313—26. PMC 1449719 . PMID 15744053. doi:10.1534/genetics.104.037523.
