Gojko Babić
Gojko Babić | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 15. oktobar 1929. |
Mesto rođenja | Novi Grad, Kraljevina Jugoslavija |
Datum smrti | 2001.71/72 god.) ( |
Bosna i Hercegovina | |
Naučni rad | |
Institucija | Filozofski fakultet Univerziteta u Istočnom Sarajevu |
Gojko Babić (Novi Grad, Vrbaska banovina, 15. oktobar 1929 — Republika Srpska, BiH, 2001) bio je srpski profesor, bivši dekan Filozofskog fakulteta u Sarajevu, bivši dekan Filozofskog fakulteta Univerziteta u Srpskom Sarajevu, i prvi šef Katedre za pedagogiju, kao i jedan od osnivača Filozofskog fakulteta.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Osnovnu školu završio je u Radomirovcu, nižu gimnaziju u Prijedoru, a učiteljsku školu u Banjoj Luci, Višu pedagošku školu (grupa pedagogija – psihologija) završio je u Sarajevu, a na pedagoškoj grupi predmeta na Filozofskom fakultetu u Beogradu diplomirao, 1964. godine. Od 1965. godine bio je asistent na Filozofskom fakultetu u Sarajevu na predmetu Andragogija. Postdiplomske studije završio je na Filozofskom fakultetu u Beogradu (na Odjeljenju pedagogija, smjer obrazovanje odraslih) 1971. godine. Doktorirao je na Filozofskom fakultetu u Sarajevu, na Odsjeku za pedagogiju i psihologiju, 1976. godine, odbranivši disertaciju "Problemi racionalizacije vaspitno-obrazovnog rada u osnovnoj školi". Izabran je u zvanje docenta 1976. god., a u zvanje vanrednog profesora na predmetu andragogija 1979. godine. U zvanje redovnog profesora andragogije izabran je 1984. godine. Obavljao je poslove učitelja u osnovnoj školi u Sanskom Mostu, nastavnika na Učiteljskoj školi u Bihaću, direktora Ogledne osnovne škole u Bihaću i bio savjetnik Prosvjetno-pedagoškog zavoda u Bihaću. Prvi je predsjednik Društva andragoga BiH, te predsjednik Saveza andragoških društava SFRJ od 1968. godine. Bio je posljedni predsjednik Saveza andragoških društva Jugoslavije, čiji je skup održan 1990. godine u Tesliću. Dobitnik je nagrade Veselin Masleša i nosilac ordena zasluga za narod sa srebrnom zvijezdom i Ordena rada III reda. Na Filozofskom fakultetu u Sarajevu bio je dekan u periodu 1977-1979. godine. Učestvovao je u pokretanju rada Filozofskog fakulteta u Istočnom Sarajevu i bio njegov dekan od 1993. do 1999. godine. Gojko Babić je umro 2001. godine. Sahranjen je u Novom Gradu.[1]
Katedre za pedagogiju
[uredi | uredi izvor]Katedra za pedagogiju Filozofskog fakulteta Univerziteta u Istočnom Sarajevu baštini nasljeđe onih katedri sa Filozofskog fakulteta u Sarajevu koje su okupljale naučne radnike iz oblasti pedagogije i srodnih oblasti. Odsjek za pedagogiju na Filozofskom fakultetu u Sarajevu osnovan je 1962. godine, a prva generacija studenata upisana je akademske 1963/1964. godine. Stalni nastavnici na Odsjeku tada su bili dr Petar Mandić, dr Nikola Filipović, dr Branko Rakić, prof. Aleksandar Bojkovski i asistenti Ismet Dizdarević i Muhamed Muratbegović. Nakon obnavljanja rada Filozofskog fakulteta u Istočnom Sarajevu, 1994. godine, sa radom je počeo i Odsjek za pedagogiju i psihologiju. Poseban doprinos pokretanju rada Odsjeka za pedagogiju i psihologiju dali su dr Gojko Babić, prvi dekan Filozofskog fakulteta po obnavljanju njegovog rada. [2]
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Napomene
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Filozofski, fakultet 2014.
- ^ „Istorija katedre za oedagogiju”. Filozofski fakultet Univerziteta u Istočnom Sarajevu. Pristupljeno 14. 6. 2019.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Filozofski, fakultet, Pale (2014). Spomenica Filozofskog fakulteta. Pale.