Dragan Kolundžija
Dragan Kolundžija | |
|---|---|
 Dragan Kolundžija | |
| Puno ime | Dragomir Dragan Kolundžija |
| Datum rođenja | 29. avgust 1938. |
| Mesto rođenja | Gornje Vodičevo, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 19. jul 2020. (81 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
| Zanimanje | književnik, pjesnik |
Dragan Kolundžija (Dragomir Dragan Kolundžija[1][2]) (Gornje Vodičevo, 29. avgust 1938 — Beograd, 19. jul 2020)[3] bio je srpski i jugoslovenski književnik i pjesnik. Dobitnik je nagrade „Književni vijenac Kozare“ 2011.[4] Njegov legat nalazi se u Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat” u Beogradu.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u zaseoku Trnjaci u Gornjem Vodičevu 1938. godine. Majka mu se zvala Anđa, a otac Simo je bio solunski dobrovoljac i učesnik bitke na Kajmakčalanu.[1] Godine 1942. njegova rodna kuća i selo su zapaljeni, nakon čega su ga roditelji odveli u srpski zbjeg u Vodičevu a odatle na Kozaru gdje ga je otac, zajedno sa majkom, sakrio u zemunicu.[1] Kraj Drugog svjetskog rata je dočekao kao siroče.[1] Osnovnu školu je započeo u obnovljenoj kući svoje sestre Vide Šurlan.[1] Njegov ujak Đuro, kome su ustaše u Poljavnicama poklale čitavu porodicu, je 1948. došao u Gornje Vodičevo i usvojio ga.[1] Ostatak osnovne i srednju školu je završio u Beogradu. Diplomirao je 1965. jugoslovensku i svjetsku književnost na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu.[1]
Nakon završenih studija zaposlio se kao urednik književne tribine na „Kolarcu”, gde je proveo čitav radni vek. Jedno kraće vreme predavao je srpski jezik u Francuskoj đacima poreklom iz Jugoslavije.[5]
Kada je bio učenik Osnovne škole „Josif Pančić" u Beogradu, prvu pjesmu mu je objavio Mladen Oljača.[1] U listu „Omladina“ je 1954. objavio pjesmu „Tvoj glas“, a nakon toga svoje pjesme objavljuje i u drugi časopisima. Prvu zbirku sabranih pjesama „Zatvorenik u ruži“ je objavio 1957, sa svega sedamnaest godina, a o njoj je njegov generacijski prijatelj Branko Miljković zapisao da je „jabuka od zlata u bašti naše najmlađe poezije”.[5]
Tematika kojom se bavi su ratna stradanja Srba za vrijeme Drugog svjetskog rata na Kozari, Krajini, ustaški logor Jasenovac, stradanje njegove porodice i slično.[1]
Radio je kao urednik katedre za književnost na Kolarčevom narodnom univerzitetu u Beogradu.[2] Bio je oženjen suprugom Dušankom sa kojom ima sina Igora. Živeo je i radio u Beogradu, gde je i preminuo, 19. jula 2020. godine od posledica korona virusa.[1][6]
Legat Dragana Kolundžije[uredi | uredi izvor]
Legat Dragana Kolundžije nalazi se u Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat” u Beogradu. Sadrži brojne fotografije, knjige iz lične biblioteke i knjige sa posvetama kolega, nagrade koje su mu za života uručene, među kojima je i povelja „Književni vijenac Kozare”.
-
Povelja Književni vijenac Kozare, Draganu Kolundžiji -
Knjiga sa posvetom Branka Ćopića Draganu Kolundžiji -
Knjiga sa posvetom Matije Bećkovića Draganu Kolundžiji -
Fotografija Dragana Kolundžije -
Kolundžija i Desanka Maksimović -
Crtež Kolundžije, nasrtao Predrag Bajo Luković
Nagrade[uredi | uredi izvor]
Dragan Kolundžija nosilac je visokog nacionalnog priznanja za poseban doprinos na polju kulture u Srbiji[5] Osim toga, uručene su mu i brojne nagrade, među kojima su:
- Vukova nagrada[2]
- Nagrada „Branko Ćopić”, za zbirku poezije Kozara, opet, 1993.[2]
- Nagrada „Mladost”[2]
- Nagrada „Dragojlo Dudić”[2]
- Nagrada „Pečat varoši sremskokarlovačke”, za knjigu pesama Zatvorenik u ruži, 2004.
- Nagrada „Književni vijenac Kozare”, 2011.[4]
Djela[uredi | uredi izvor]
Zbirke pjesama[uredi | uredi izvor]
- Zatvorenik u ruži (1957)
- Čuvari svetlosti
- Orah
- Slovo za povratak
- Zaustavljen život
- Zlato i roditelji
- Koja godina koja zvezda
- Pogleđevo
- Tamne vojske
- Zvono za povratak
- Ostavljeno svetlo
- Očevina
- Svežanj ključeva
- Godine koje proći neće
- Zaustavljene kapi
- Nesvanulice
- Dnevnik zatvorenika u ruži
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ e ž z i Rat i djeca Kozare ( pp. 212, 213), Radoje Lukić, Književne novine, Treće izmjenjeno i dopunjeno izdanje, Beograd, (1990)
- ^ a b v g d đ „Dragan Kolundžija - iz serije Izvesna pitanja”. Radio-televizija Srbije. 2. 9. 2011. Pristupljeno 3. 9. 2011.
- ^ „Vremeplov (29. avgust 2011)”. Radio-televizija Srbije. 29. 8. 2011. Pristupljeno 3. 9. 2011.
- ^ a b „Dragan Kolundžija dobitnik „Književnog vijenca Kozare“”. Radio-televizija Republike Srpske. 2. 9. 2011. Pristupljeno 3. 9. 2011.
- ^ a b v Grujičić, Nenad. „Odlazak Dragana Kolundžije”. Politika Online. Pristupljeno 2020-08-10.
- ^ „PREMINUO DRAGAN KOLUNDžIJA: Istaknutog pesnika odnela korona”. Večernje novosti. 19. 7. 2020.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Rat i djeca Kozare, Radoje Lukić, Književne novine, Treće izmjenjeno i dopunjeno izdanje, Beograd, (1990)
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
