Drago Diklić
Dragutin Diklić | |
|---|---|
| Datum rođenja | 28. novembar 1937. |
| Mesto rođenja | Sinj, Kraljevina Jugoslavija |
Drago Diklić (Sinj, 28. novembar 1937) je jugoslovenski i hrvatski kompozitor i interpretator džez i zabavne muzike.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Diklić je rođen u Sinju, 28. novembra 1937. godine od oca Srbina pravoslavca (iz mešovitog srpsko-hrvatskog braka) iz Orlovca kod Otočca i majke Hrvatice katolkinje. Izjašnjava se kao Hrvat katolik.[1]
Pevanjem je odlučio da se bavi sredinom 50-ih godina prošlog veka, na maturskoj večeri, slušajući Stjepana Džimija Stanića kako peva. Tada su se na plesnim večerima svirli i slušali: džez, sving i evergin muzika. Pevački uzori tog vremena bili su: Frenk Sinatra, Net King Kol, Din Martin, od domaćih pevača Ivo Robić, uostalom kao i mnogim mladim pevačima tog vremena. Kao bariton - saksofonista bio je u sastavu Zvonimira Skerla Continental stars i u toj ulozi nastupao po celoj Evropi kao i po severnoj Africi. Po povratku u Zagreb, sa već stečenim iskustvom, počeo je i da peva džez muziku. Prve muzičke uspehe doživljava na jugoslovenskom džez festivalu u Bledu, gde je nastupao kao solista, naredne godine kao instrumentalista, a potom i sa vlastitim ansamblom. Bio je i čest gost Džez orkestra Radio - televizije Beograd. Ipak, na kraju važno je napomenuti njegov nemerljiv doprinos popularnoj, zabavnoj muzici. Pesme: Još samo večeras, Oprosti, volim te, Opet si plakala, Ja ti dajem sve, su neki od vrhunaca jugoslovenske i hrvatske zabavne muzike.[2]
2011. godine, dobio je nagradu Porin za životno delo.[3]
Festivali[uredi | uredi izvor]
Jugoslovenski džez festival, Bled:
- I'm gonna go fishing / Broadway, '62
- Oprosti, volim te (alternacija sa Senkom Veletanlić), pobednička pesma, '63
- Poljevači ulica (alternacija sa ArsenomDedićem), '63
- Nitko na svijetu neće te voljeti kao ja (alternacija sa Gabi Novak), '64
- Ne budi tužna večeras (alternacija sa Krstom Petrovićem) / Moja tajna (alternacija sa Ladom Leskovarom), '65
- Stara reko, '73
- Nikad se ne zna, '64
- Marija, '70
Zagreb:
- Dođi, olujo, '62
- Nijemi osmijeh (alternacija sa Majdom Sepe) / Još samo večeras (alternacija sa Nadom Knežević), nagrada stručnog žirija Večernjeg lista, '63
- Naši dani (alternacija sa Gabi Novak), '63
- Izmjenila si se / Dim, '64
- Ukrštene reči (alternacija sa Senkom Veletanlić), '65
- Zašto ovaj dan ne traje (alternacija sa Gabi Novak), '65
- Daj mi nešto, '67
- Igra života, nagrada stručnog žirija, '69
- Svijet je tvoj, '70
- Opet si plakala, '74
- Ritam koraka, '83
- Ja ti dajem sve, '84
- Marie, Marie, '88
- Mari, Mari, '96
- Zagreb je najljepši grad (Gost revijalnog dela festivala i dobitnik Priznanja za poseban doprinos Zagrebačkom festivalu), 2023
Krapina:
- Gde si, moj prijatel. '78
- Vse kar vu srcu mi leži, '81
- Za starinsku hižu, '82
- Zagorje moje, tak imam te rad, '87
Internacionalni susret džez muzičara Naisus džez, Niš:
- If I had a Hammer, '86
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Drago Diklić: Slavko Degoricija lagao je da sam pjevao četničke pjesme”. vecernji.hr (na jeziku: hrvatski). 9. 9. 2018. „Da je rekao samo Srbin i pravoslavac, to bih mu još oprostio iako sam ja katolik i Hrvat, ali da sam pjevao četničke pjesme? Pa što su onda moje kajkavske popevke? Moj je otac bio pravoslavac i Srbin, ali iz miješanog braka. Moja baka bila je Hrvatica, a djed je bio Likota. Otac je bio iz Orlovca pokraj Otočca, a Degoricija je iz obližnjeg Kompolja. Znam po priči da su slavili sve moguće slave, jedne i druge, a Degoricija je volio kartati.”
- ^ „Drago Diklić, sećanja”. www.secanja.com.
- ^ „Drago Diklić, dobitnik nagrade Porin”. www.arhiva.porin.info.
