Pređi na sadržaj

Eumen II

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Eumen II
Bista Eumena II
Lični podaci
Puno imeEumen II
Datum rođenja220. p. n. e.
Datum smrti159. p. n. e.
Porodica
SupružnikStratonika
RoditeljiAtal I
DinastijaAtalidi
Period197–159. p. n. e.
PrethodnikAtal I
NaslednikAtal II Filadelf

Eumen II (grč. Εὐμένης Βʹ), prezimena Soter što znači „Spasilac“, je bio vladar Pergama, sin Atala I i kraljice Apolone i član dinastije Atalid. Vladao je od 197-159. p. n. e.

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Bio je najstariji  od četvoro sinova Atala I i kraljice Apolone, veruje se da je rođen pre 220. p. n. e. Išao je koracima njegovog oca, kada je stupio na presto,  sarađivao je sa Rimljanima  i suprotstavio se  makedonskoj a posle i seleukidskoj ekspanziji prema Egeju, što je dovelo do poraza Antioha „Velikog“ u bici za Magneziju 190. p. n. e.[1] Odbio je da se oženi ćerkom Antioha III, kada je saznao da će se Seleukidsko carstvo sukobiti sa Rimom.[2] Potom se oženio Stratonikom od Pergama, ćerkom Arijarata IV (Kralj Kapadokije). Zajedno su imali sina Atala III.

Ekspanzija kraljevstva

[uredi | uredi izvor]

Eumen je prateći korake svog oca, pomagao Rimljanima kad god je mogao, prvo u rimsko-seleukidskom ratu, slao je svog brata Atala II[3] kao pregovarača i diplomatu. Uspešno je pružio podršku Rimljanima u bici za Magneziju, gde je Antioh III poražen. Potom je pomogao Rimljanima u ratu protiv Nabisa, i na kraju u trećem makedonskom ratu, gde je pomogao Rimljanima da poraze makedonsku i trakijsku vojsku u bici za Kaliniku protiv Perseja od Makedonije. Potom je bio u ratu sa kraljem Bitinije, Prusijem I, godine 183. p. n. e., iako je bio poražen, dobio je rimsku podršku i bitka se završila njegovom pobedom.[4]

Posle apameanskog mira, godine 188. p. n. e., je pridobio teritorije Frigije, Lidije, Pisidije, Pamfilije i delove Likije od Rimljana.[5] Podelom Male Azije između njihovih saveznika, Rodosa i Pergama, Rimljani su se postarali da nijedna država ne postane previše moćna u toj regiji. Rimljani su takođe uspeli da ostani umešani u afere helenske politike u toj regiji.[6]

Propast diplomatskih odnosa sa Rimom

[uredi | uredi izvor]

Rimljani su sumnjali da pravi zavere sa Persejem od Makedonije. Godine 167. p. n. e., Rimljani su pokušali da izvedu puč i da na presto stave Eumenovog brata Atala II. Kada je Eumenovo zdravlje počelo da slabi, njegov brat Atal II je stupio na vlast kao regent, godine 160. p. n. e.[7][8] Pošto je Eumenov sin Atal III bio suviše mlad da vlada, njegov brat je stupio na presto i oženio se njegovom ženom Stratonikom, godine 158. p. n. e.[7]

Zaostavština

[uredi | uredi izvor]

Jedna od Eumenovih velikih dostignuća jeste proširenje Pergamske biblioteke i izgradnja stoe u atinskom akropolju.

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Livius. Eumenes II Soter. „Battle of Magnesia: Antiochus defeated by the Romans and Pergamenes 
  2. ^ Appain. The Syrian Wars. „But the latter, seeing that Antiochus was about to engage in war with the Romans and that he wanted to form a marriage connection with him on this account, refused her. 
  3. ^ Livius. Eumenes II Soter. „Attalus II Philadelphus visits Rome and warns against Antiochus III.. 
  4. ^ Livius. Eumenes II Soter. „183: War against king Prusias I of Bithynia; although Eumenes is defeated, Roman support gives him in the end victory. 
  5. ^ Livius. Eumenes II Soter. „Peace of Apamea: Rome awards Pergamon large parts of Asia Minor, including Ephesus, Telmessus, and Tralles. 
  6. ^ Gera, Dov (1998). Judaea and Mediterranean Politics: 219 to 161 B.C.E. (na jeziku: engleski). BRILL. ISBN 9789004094413. 
  7. ^ a b Strabo, 13.4.2
  8. ^ Hansen, pp. 44–45; Hurwit, p. 271.

Literatura

[uredi | uredi izvor]