Isaije Mitrović

Isaije Mitrović
Lični podaci
Nadimak	Milojko, Čiča Isaije, Čika Isa, Guslar, Spasoje i Prometej.
Datum rođenja	(1880-05-27)27. maj 1880.
Mesto rođenja	Brčko, Austrougarska
Datum smrti	4. mart 1949.(1949-03-04) (68 god.)
Mesto smrti	Beograd, FNR Jugoslavija
Nacionalnost	Srbin
Književni rad
Jezik stvaranja	srpski
Nagrade

Isaije Mitrović (Brčko, 27. maj 1880 — Beograd, 4. mart 1949) bio je srpski književnik, pedagog, rodoljub i humanista. Njegov književni opus je izuzetno širok i obuhvata skoro sve književne oblasti: poeziju za djecu i odrasle, prozu, esejistiku, etnologiju, dramske tekstove, novinske članke i istorijske osvrte.

Biografija

Isaije Mitrović rođen je 27. maja 1880. godine u Brčkom. Otac mu se zvao Spasoje Mitrović, imao je nadimak „Visoki“, zbog izrazite visine, a bio je zanatlija, porijeklom iz Hercegovine; majci je bilo ime Petra. Imao je dva brata Marka i Milenka, i sestru Lepu. Rano su ostali bez oca pa je brigu o njima preuzela majka.

Osnovnu i trgovačku školu završava u Brčkom, a potom odlazi u Pakrac kao stipendista Crkvene opštine u Brčkom i 1902. završava Srpsku učiteljsku školu. Životni put neće ga više vratiti u Brčko. Iako porijeklom iz građanske porodice, veći dio života proveo je na selu. Kao učitelj je počeo raditi odmah po svršetku škole. Prvo namještenje bilo mu je 1902. u Goveđem polju kod Slavonske Požege, 1903. godine prelazi u Jezero, od 1904 do 1906. radi u Bihaću, da bi naredne dve godine 1907. i 1908. kao učitelj radio u Glamoču. U Glamoču se oženio sa Stakom Naerlović, djevojkom iz ugledne glamočke trgovačke porodice, sa kojom je imao sedmoro djece, četiri sina: Boru, Svetozara, Vojislava (Vladislava) i Branka, i tri kćerke: Lepu, Smiljku i Branku. Od 1909. godine do 1919. godine kao učitelj službuje u Starom Selu kod Glamoča, a sljedeće tri godine je u Glamoču, a od 1922. do 1929. godine živi i radi u Prijedoru. Potom prelazi u Banju Luku gdje ostaje do penzionisanja 25. decembra 1939. godine. Do dolaska u Glamoč Mitrović radi u nastavi, a u Glamoču upravlja osnovnom školom. Upravitelj u osnovnoj školi je bio i u Banja Luci, zatim član i predsjednik Učiteljske sekcije Vrbaske banovine, voditelj dramske i horske sekcije, a jedno vrijeme je angažovan i na mjestu podpredsjednika za nauku i kulturu u Vrbaskoj banovini.

Profesor Predrag Lazarević bio je učenik u školi kojom je Isaije Mitrović upravljao, i o njemu i o tom vremenu kaže:

„Ta škola u kojoj je on radio prvo je nosila naziv Druga muška osnovna škola, a onda je menjala naziv pa je postala Mešovita škola, pa je i treći put promenila naziv i postala Prva ogledna osnovna škola u Banja Luci. Ja kao da ga sad gledam, bio je čovek nizak rastom, odmeren, u ophođenju prema ljudima bio je vrlo taktičan i mek, bez nadmenosti ili nepristojnog ponašanja. On je poštovao položaje, vodio je računa o svemu, kod njega je sve bilo pod konac… On je bio nacionalista, jedan zaista nacionalno opredeljen čovek, ne nacionalista šovinista (daleko od toga!), nego onaj nacionalista koji voli svoju duhovnost i kome je ta duhovost bliska. Pisao je dosta lepe i patriotske pesme.“

Ukazom kralja Aleksandra I Karađorđevića od 8. avgusta 1926, odlikovan je Ordenom Svetog Save V reda. Za vrijeme Drugog svjetskog rata Isaije Mitrović kao izbjeglica odlazi u Beograd gdje ostaje do smrti, 4. marta 1949. godine. Narušenog zdravlja on nije poživio dugo. Posebno je bio pogođen saznanjem da ni jedna od njegovih pjesama za djecu nije bila prikladna u novim društveno-političkim prilikama. Sahranjen je u Beogradu na Novom groblju. Jedna ulica u Banjoj Luci nosi njegovo ime.

Književni rad

Za života je objavio 25 knjiga, a svoje radove publikovao je i u oko 150 različitih listova, časopisa i godišnjaka.