Magnus V Erlingson
| Magnus V Erlingson | |
|---|---|
 Magnus V Erlingson | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1156. |
| Mesto rođenja | Etne, Norveška |
| Datum smrti | 15. jun 1184. (27/28 god.) |
| Mesto smrti | Fimreite, Norveška |
| Grob | Bergen |
| Porodica | |
| Supružnik | Estrid Bjørnsdotter |
| Roditelji | Erling Skakke Kristin Sigurdsdatter |
| Dinastija | Lepokosi |
| Kralj Norveške | |
| Period | 1161. - 1184. |
| Prethodnik | Inge I Grbavi |
| Naslednik | Svere Sigurdson |
Magnus V Erlingson (norv. Magnús Erlingsson; 1156, Etne - 1184, Fimreite) je bio norveški kralj (1161 - 1184).
Bio je sestrić norveškog kralja Magnusa IV Slepog.
Njegova vladavina bila je ispunjena ratovima, najčešće protiv Švedske i Danske, kao i bunama. Na unutrašnjem planu ovo razdoblje obeležio je uspon zemljoposedničkog plemstva do vladajućeg položaja [1].
Norveško carstvo[uredi | uredi izvor]
Norvežani su tada zauzimali prostrano carstvo u severnoj Evropi. Pored Norveške držali su i veliki deo Irske, Farska, Hebridska, Orknijska i Šetlandska ostrva, Island, kao i neka naselja na Grenlandu. Norveška vlast je u Irskoj bila ograničena na gradove koje su osnovali - Veksford, Voterford i Dablin. Ipak, još uvek je držao prostrano carstvo na severu Evrope [2].
Jačanje crkve[uredi | uredi izvor]
Crkva je iskoristila borbu koja je izbila među pretendentima, među kojima je bio i Magnus, da bi povećala svoje posede i ojačala svoj uticaj [3]. Crkva je potčinila svom uticaju izbor kralja, počela da kupi desetak od čitavog stanovništva, stekla potpunu nezavisnost od kraljevske vlasti u pitanju postavljanja lica na crkvene položaje. U savezu sa aristokratijom ona je težila da potčini sebi seljaštvo [4].
Smrt[uredi | uredi izvor]
Svemoć višeg sveštenstva i aristokratije, koji su težili da u Norveškoj zavedu čisto feudalni poredak, izazvala je ustanak sitnog plemstva i seljaštva. Ustanici (takozvani birkebejneri) razbili su aristokratiju uprkos pomoći koju su ovoj pružili Danci. Kralj Magnus koji se nalazio na čelu aristokratije bio je ubijen, a vođa ustanka Svere Sigurdson je 1184. godine proglašen za kralja [4].
Porodično stablo[uredi | uredi izvor]
| 16. Erling of Gerd | ||||||||||||||||
| 8. Sven Svensson | ||||||||||||||||
| 4. Kyrpinga-Orm Svensson | ||||||||||||||||
| 18. Orm Eilifsson | ||||||||||||||||
| 9. Ragna Ormsdatter | ||||||||||||||||
| 19. Sigrid Finnsdotter | ||||||||||||||||
| 2. Erling Skakke | ||||||||||||||||
| 20. Tostig Godwinson | ||||||||||||||||
| 10. Skuli Tostisson Kongsfostre | ||||||||||||||||
| 21. Judita od Flandrije | ||||||||||||||||
| 5. Ragnhild Skulesdatter | ||||||||||||||||
| 22. Nefstein | ||||||||||||||||
| 11. Gudrun Nefsteinsdatter | ||||||||||||||||
| 23. Ingerid Sigurdsdatter | ||||||||||||||||
| 1. Magnus V Erlingson | ||||||||||||||||
| 24. Olaf III of Norway | ||||||||||||||||
| 12. Magnus III Bosonogi | ||||||||||||||||
| 25. Thora | ||||||||||||||||
| 6. Sigurd I of Norway | ||||||||||||||||
| 13. Thora | ||||||||||||||||
| 3. Kristin Sigurdsdatter | ||||||||||||||||
| 28. Vladimir Monomah | ||||||||||||||||
| 14. Mistislav I Veliki | ||||||||||||||||
| 29. Gita od Veseksa | ||||||||||||||||
| 7. Malmfred of Kiev | ||||||||||||||||
| 30. Inge Stariji | ||||||||||||||||
| 15. Kristina Ingesdoter Švedska | ||||||||||||||||
| 31. Jelena, kraljica Švedske | ||||||||||||||||
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Pejnter 1997, str. 219.
- ^ Pejnter 1997, str. 218.
- ^ Udaljcov, Kosminski & Vajnštajn 1950, str. 324–325.
- ^ a b Udaljcov, Kosminski & Vajnštajn 1950, str. 325.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Udaljcov, A. D.; Kosminski, J. A.; Vajnštajn, O. L. (1950). Istorija srednjeg veka. Beograd.
- Pejnter, Sidni (1997). Istorija srednjeg veka (284-1500). Beograd: Clio.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
