Pređi na sadržaj

Manjinac

Koordinate: 43° 40′ 01″ S; 22° 11′ 23″ I / 43.667° S; 22.189666° I / 43.667; 22.189666
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Manjinac
Panorama Manjinca
Administrativni podaci
DržavaSrbija
Upravni okrugZaječarski
OpštinaKnjaževac
Stanovništvo
 — 2022.36
Geografske karakteristike
Koordinate43° 40′ 01″ S; 22° 11′ 23″ I / 43.667° S; 22.189666° I / 43.667; 22.189666
Vremenska zonaUTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina402 m
Manjinac na karti Srbije
Manjinac
Manjinac
Manjinac na karti Srbije
Ostali podaci
Pozivni broj019
Registarska oznaka

Manjinac je naselje u Srbiji u opštini Knjaževac u Zaječarskom okrugu. Prema popisu iz 2002. bilo je 122 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 201 stanovnika).

Geografija

[uredi | uredi izvor]

Hidrografija

[uredi | uredi izvor]

Atar Manjinca nije preterano bogat vodom. Oko 6 kilometara udaljen od Timoka, u Manjincu je, zbog nedostatka većih izvora, stanovništvo upućeno na korišćenje vode iz bunara i privremenih vodenih tokova.

Najveća reka koja prolazi kroz selo je Potok. Od ukupne dužine, koja iznosi 8 kilometara, Potok prolazi kroz Manjinac dužinom od oko 4 kilometra. Izvire u podnožju Maglena, teče na istok kotlinom Karamanci i svojim tokom deli selo po dužini. U istočnom delu prima Brzećki potok i Mišinski izvor, dok nizvodno niz padinu kao desne pritoke prima Jagnjilski i Porednički potok, a kao levu Manjinski potok. Na kraju se, pod imenom Debelička reka, uliva u Timok.

Druga po veličini reka koja protiče kroz selo je Brzećki potok. Dužine nešto manje od 2 kilometra, ovaj potok većim delom teče desnom ivicom seoskog naselja. Obale su mu strme i usečene, a uliva se u Potok.

Manjinski potok, kao treća po veličini reka u Manjincu, jedina je leva pritoka Potoka. Nastaje od dva kraka na istoku Ovčibabe, teče na istok u dužini od oko 1,5 kilometara i uliva se u Potok kod Padine. Ima veoma strme, duboko usečene obale, na pojedinim mestima nepristupačne, obrasle gustim rastinjem i povijušama.[1]

Flora i fauna

[uredi | uredi izvor]

Pošto visinska razlika između apsolutnih visinskih tačaka u ataru Manjinca iznosi 800 metara, raznovrsnost biljnog i životinjskog sveta je veoma velika. Atar se može podeliti na dva dela: brdski i planinski. Niži, brdski predeo karakterišu veće plodne zaravni i polja srednje rodnosti, bez kamenitih terena, odvojena samo uvalama. Po poljima ima manjih šumskih zabrana, koje uglavnom čine hrast, bagrem i lipa, dok se u dolinama reka javljaju topola i vrba. Kako se visina povećava, hrast najčešće biva zamenjen grabom, kao i klenovim i leskovim drvećem, naročito u severnom delu Maglena, Rudina i Lica. Akcijama građana i Šumske sekcije iz Knjaževca, na površini od oko 300 hektara je zasađeno četinarsko drveće. Planinski deo obiluje pašnjacima na zaravnima, sa raznovrsnim planinskim travama, od kojih mnoge imaju lekovita svojstva.

Demografija

[uredi | uredi izvor]

U naselju Manjinac živi 36 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 72,7 godina (72,2 kod muškaraca i 73,2 kod žena). U naselju ima 27 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 1,33.

Ovo naselje je u potpunosti naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija[2]
Godina Stanovnika
1948. 442
1953. 427
1961. 412
1971. 376
1981. 290
1991. 201 190
2002. 122 131
2011. 100
2022. 36
Etnički sastav prema popisu iz 2002.[3]
Srbi
  
122 100,0%
nepoznato
  
0 0,0%


Domaćinstva
Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu
Stanovništvo po delatnostima koje obavlja

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Dragićević, Radiša (2002). Manjinac u vremenu i prostoru (Biblioteka „Hronike sela” izd.). Beograd: Kulturno prosvetna zajednica Srbije. 
  2. ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9. 
  3. ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9. 
  4. ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]