Milica Prodanović

milica prodanović
Milica Prodanović u Univerzitetskoj biblioteci u Beogradu
Lični podaci
Datum rođenja	(1897-10-14)14. oktobar 1897.
Mesto rođenja	Medveđa, kod Despotovca, Kraljevina Srbija
Datum smrti	31. jul 1992.(1992-07-31) (94 god.)
Mesto smrti	Beograd, Srbija, SR Jugoslavija
Profesija	bibliotekar
Porodica
Supružnik	Bora Prodanović

Milica Prodanović (rođ. Konstantinović; Medveđa, kod Despotovca, 14. oktobar 1897 — Beograd, 31. jul 1992) bila je bibliotekarka i društevno-politička radnica Narodne Republike Srbije.

Biografija

Rođena je 14. oktobra 1897. godine u selu Medveđi, kod Despotovca. Potiče iz trgovačke porodice — otac Miloš i majka Persida. Tri razreda osnovne škole završila je u rodnom mestu, a nakon smrti oca 1907. godine, sa majkom je prešla u Beograd, gde je nastavila školovanje. Maturirala je 1918. godine, a sledeće godine se upisala na Tehnički fakultet. Potom je 1920. godine prešla na Pravni fakultet.

Pošto nije imala sredstava za školovanje, nakon mature je počela da radi i izdržava se. Najpre je podučavala đake, a oktobra 1919. godine se zaposlila u Gradskom sudu, gde je do maja 1920. godine radila kao praktikant. Septembra 1920. godine je prešla da radi u Ministarstvo prosvete. Iste godine se udala za novinara Boru Prodanovića. Godine 1924, zajedno sa suprugom je prešla u Zagreb, gde je on radio kao dopisnik „Politike”. Na preporuku Viktora Novaka, decembra 1924. godine se zaposlila u Sveučilišnoj knjižnici.

U Sveučilišnoj knjižnici u Zagrebu je upoznala prvu ženu bibliotekara u Jugoslaviji dr Elzu Kučer, od koje je stekla prva saznanja o bibliotekarstvu. Franjo Fancev, direktor Sveučilišne knjižnice, Milici je poverio da radi proveru i reviziju biblioteke Nikole Zrinjskog. Tokom rada u ovoj biblioteci stekla je veliko znanje i zavolola bibliotekarsku struku. Nakon uvođenja Šestojanuarske diktature, 1929. godine njen suprug Bora je kao član KP Jugoslavije bio uhapšen i sledeće godine proteran iz Zagreba. Porodica se tada vratila u Beograd, a Milica je januara 1931. godine počela da radi u Univerzitetskoj biblioteci u Beogradu.

Stručni bibliotekarski ispit položila je u Zagrebu 1929. godine, a dopunu stručnog ispita za bibliotekare položila je u Beogradu 1939. godine, pošto je diplomirala na Pravnom fakultetu u Beogradu 3. marta 1939. godine.

Nakon okupacije Jugoslavije, 1941. godine njen suprug je otišao u partizane. Zbog „muža odbeglog u šumu” bila je proganjana od okupacionih vlasti i kvinsliškog režima Milana Nedića. U leto 1942. godine je bila uhapšena i kao talac upućena u logor na Banjici, gde je boravila od 29. jula do 9. oktobra 1942. godine. Godine 1943, je bila privremeno penzionisana, a do kraja okupacije bila je još nekoliko puta hapšena i saslušavana.

Svega nekoliko dana nakon oslobođenja Beograda, 28. oktobra 1944. godine bila je vraćena u službu i od tada do penzionisanja 1961. godine bila je na čelu Univerzitetske biblioteke „Svetozar Marković”. Od osnivanja 1931. godine je bila član Društva jugoslovenskih bibliotekara. Godine 1947, je bila jedan od osnivača Društva bibliotekara Srbije i do 1956. godine je bila njegov predsednik, a potom njegov doživotni počasni predsednik. Učestvovala je i u organizovanju Saveza bibliotekara Jugoslavije, 1949. godine i do 1953. godine bila njegov prvi predsednik, a od 1953. do 1962. potpredsednik.

Pokretač je stručnog časopisa „Bibliotekar”, 1948. godine i do 1960. godine je bila njegov urednik. Bila je i predsednik Komisije za dodelu viših bibliotekarskih zvanja i član Komisije za polaganje stručnih državnih ispita.

Nakon oslobođenja Beograda, bila je potpredsednik Narodnog fronta Beograda i predsednik Antifašističkog fronta žena (AFŽ) Beograda do 1952. godine. Bila je član Uprave Saveza ženskih društava Jugoslavije.

Umrla je 31. jula 1992. godine u Beogradu.

Bila je udata za novinara i advokata Boru Prodanovića (1892—1943), koji je poginuo u bici na Sutjesci. U braku sa Borom imala je troje dece — Zorana, koji je preminuo kao dete 1927. godine i ćerke Danicu i Borjanu. Ćerka Borjana Prodanović bila je profesorka pozorišne režije.

Nakon Miličine smrti, 1995. godine, njena porodica je Narodnoj biblioteci Srbije predala porodičnu biblioteku Prodanovića, koja je sadržala 3.776 publikacija. Ova obimna porodična biblioteka sadrži knjige Milice i Bore Prodanović, njegovog oca Jaše Prodanovića, kao i njihove ćerke Borjane. Pošto najviše publikacija pripada Milici i Borjani, ovaj bibliotekarski legat nosi naziv „Legat Milice i Borjane Prodanović”.

Galerija

• 
  Milica Prodanović (sedi u sredini) u Univerzitetskoj biblioteci, 11. februar 1961.
• 
  Milica Prodanović (sedi u sredini) sa koleginicama u Univerzitetskoj biblioteci u Beogradu 11. februara 1961.
• 
  M. Prodanović (četvrta zdesna) u dvorištu Univerzitetske biblioteke na Dan biblioteke, 20. maj 1976.
• 
  M. Prodanović (druga zdesna), Dan biblioteke, 24. maj 1976.
• 
  Izložba Univerziteta Adam Mickijević, Univerzitetska biblioteka, 1977.
• 
  Sleva nadesno: Branislava Grbić, Svetlana Pucarević, Milica Prodanović i Stanija Gligorijević.
• 
  Devedeseti rođendan Milice Prodanović u Univerzitetskoj biblioteci. Sleva nadesno: sede Radmila Nikolić, Milica i Stanija Gligorijević, stoje Vera Petrović, Milana Đurđulov, Milica Pavlović i Slavica Garonja.
• 
  Ljiljana Kovačević iz Narodne biblioteke Srbije čestita 90. rođendan Milici Prodanović, 14. oktobar 1987.
• 
  Devedeseti rođendan Milice Prodanović u Univerzitetskoj biblioteci: Stanija Gligorijević (stoji), Milica i Miroslav Pantić.
• 
  Devedeseti rođendan: Stanija Gligorijević (stoji) i M. Prodanović.

Literatura

• Enciklopedija Jugoslavije (tom VI). Beograd. 1965. 
• Ćirković, Simo (2009). Ko je ko u Nedićevoj Srbiji 1941—1944. Beograd: „Prosveta”. 
• Mirčov, Svetlana. Biblioteka celina Milice i Borjane Prodanović. Beograd: Narodna biblioteka Srbije. 

Spoljašnje veze

• AFŽ arhiv: Milica Prodanović, direktorica biblioteke Univerziteta Beograd