Mihail Lazarev
| Mihail Lazarev | |
|---|---|
 Mihail Lazarev | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Mihail Petrovič Lazarev |
| Datum rođenja | 3. novembar 1788. |
| Mesto rođenja | Vladimir, Ruska Imperija |
| Datum smrti | 11. april 1851. (62 god.) |
| Mesto smrti | Beč, Austrijsko carstvo |
| Obrazovanje | Sea Cadet Corps |
Mihail Petrovič Lazarev (rus. Михаил Петрович Лазарев; Vladimir, 3. novembar 1788 — Beč, 11. april 1851) je bio ruski mornarički oficir i istraživač, a 1843. je postao i admiral.
Obrazovanje i rana karijera[uredi | uredi izvor]
Lazarev je potekao iz stare ruske plemićke porodice iz oblasti Vladimir[1]. 1800. je upisao Rusku mornaričku školu. Tri godine kasnije poslat je u britansku flotu, gde je ostao pet godina da uči navigaciju. Od 1808. do 1813. Lazarev služi u Baltičkoj floti. Učestvovao je u Rusko-švedskom ratu iz 1808—1809. i Otadžbinskom ratu protiv Napoleona.
Karijera i istraživanja[uredi | uredi izvor]
Prvo Lazarevljevo oplovljavanje Zemlje bilo je od 1813. do 1816. Brodom Suvorov ekspedicija je plovila od Kronštata do Aljaske. Tokom tog putovanja Lazarev je otkrio atol Suvorov.
Kao komandant broda Mirni i izaslanik Fabijana fon Belingshausena na njegovom krstarenju svetom Lazarev je otkrio Antarktik, kao i brojna ostrva. 28. januara 1820. (po gregorijanskom kalendaru) ekspedicija je otkrila kopno Antarktika, dolazeći do antarktičke obale na tački sa koordinatama 69° 21′ 28″ S 2° 14′ 50″ W / 69.35778° J; 2.24722° Z i videći tamo ledena polja.
Od 1822. do 1825, Lazarev je oplovio Zemlju treći put na fregati Krajser, čineći značajna istraživanja u oblastima meteorologije i etnografije.
Ratni rasporedi[uredi | uredi izvor]
1826. Lazarev je postao komandant broda Azov, koji je plovio Sredozemnim morem kao deo skvadrona pod komandom admirala Logina Petroviča Gajdena i učestvovao je u bici za Navarino 1827. Za zasluge tokom bitke Lazarev je dobio čin kontraadmirala.
Od 1828. do 1829. je bio zapovednik blokade Dardanela.
1830. Lazarev se vratio u Kronštat i postao komandant mornaričkih jedinica Baltiček flota. Dve godine kasnije postao je šef osoblja Crnomorske flote.
Od februara do juna 1833, Lazarev je vodio ruski skvadron na Bosfor i potpisao Mirovni ugovor Hunkar-Iskelezi sa Turskom. 1833. Lazarev je postao komandant Crnomorske flote, luka na Crnom moru, kao i vojni guverner Sevastopolja i Nikolajeva.
Uticaj i zaostavština[uredi | uredi izvor]
Admiral Lazarev je bio uticajna i u tehničkim pitanjima i kao mentor mlađim oficirima. Zalagao se za stvaranje parne flote, ali tehničko i ekonomsko zaostajanje Rusije bilo je glavna prepreka tome. Bio je učitelj većem broju ruskih pomorskih oficira, uključujući i Pavela Nahimova, Vladimira Kornilova, Vladimira Istomina i Grigorija Butakova.
Atol na Velikom tihom okeanu, zaliv na ušću reke Amur (daleki istok Rusije) i na ostrvu Unimak (na Aljasci), ostrvo u Aralskom moru, zaliv i luka u Japanskom moru, kao i druga mesta -- nose Lazarevljevo ime.
Nekoliko ruskih brodova je dobilo ime po Lazarevu:
- Laka krstarica naručena za Carsku mornaricu 1914, dovršena i preimenovana u Crveni Kavkaz posle revolucije.
- Krstarica klase Sverdlov sagrađena u ranim pedesedim godinama 20. veka.
- Bojna krstarica klase Kirov Frunce preimenovana je u Admiral Lazarev posle raspada Sovjetskog Saveza.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ V. V. Rummelь, V. V. Golubcov, Rodoslovnый sbornik russkih dvorяnskih familiй, vol. 1, Sankt Petersburg, 1886, pp. 504. The Russian noble family Lazarevs shall not be confused with the Armenian family Lazariants who Russfied their surname from Lazariants into Lazarevs.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Mapa Lazarevljeve antarktičke ekspedicije (na ruskom) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (10. mart 2007); pažnja, svi datumi su po julijanskom kalendaru.
