Predrag Filipov
| Predrag Filipov | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||||||||||||
| Datum rođenja | 7. januar 1956. | ||||||||||||||||||||||
| Mesto rođenja | Zrenjanin, FNRJ | ||||||||||||||||||||||
| Univerzitet | Univerzitet u Novom Sadu | ||||||||||||||||||||||
| Profesija | doktor medicine | ||||||||||||||||||||||
| Politička karijera | |||||||||||||||||||||||
| Politička stranka | Demokratska stranka (1992–2013) | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Predrag Filipov (Zrenjanin, 7. januar 1956) je srpski lekar, specijalista interne medicine, političar i diplomata. Bio je član Demokratske stranke. Bivši je ambasador Jugoslavije, odnosno Srbije i Crne Gore u Japanu i ambasador Srbije u Sloveniji.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Predrag Filipov je rođen 7. januara 1956. godine u Zrenjaninu. Osnovnu školu „Đura Daničić“, gimnaziju „Jovan Jovanović Zmaj“ i Medicinski fakultet završio je u Novom Sadu gde je diplomirao 1982. godine. Nakon obaveznog lekarskog staža, 1984. godine položio je stručni ispit za lekare. Iste godine upisao je i poslediplomske studije i otišao na odsluženje vojnog roka, gde završava Školu rezervnih oficira sanitetske službe na Vojnomedicinskoj akademiji u Beogradu. 1985. godine zapošljava se u Službi za hematologiju i hemostazu Zavoda za patološku fiziologiju Medicinskog fakulteta u Novom Sadu. Naredne godine započinje specijalizaciju iz interne medicine, a 1990. godine postaje magistar medicinskih nauka. Specijalistički ispit iz interne medicine položio je 1992. godine. Doktorske studije na Medicinskom fakultetu u Novom Sadu upisao je 2008. godine, a doktorsku disertaciju odbranio je 2017. godine. Zaposlen je u Kliničkom centru Vojvodine u Novom Sadu, na Odeljenju za trombozu i hemostazu Centra za laboratorijsku medicinu.
Politički angažman[uredi | uredi izvor]
Član Demokratske stranke od 1992. godine. Od marta 1993. do marta 1997. godine bio je predsednik Gradskog odbora DS Novi Sad. Od septembra 1997. do kraja 1999. godine bio je predsednik Pokrajinskog odbora DS za Vojvodinu, a od februara 2000. do oktobra 2001. godine potpredsednik Demokratske stranke. Obavljajući dužnost predsednika Gradskog odbora DS u Novom Sadu, u radu i stranačkom nastupu uneo je sistematičnost, pridržavanje usvojenim planovima političkog delovanja, a održavanjem stalne komunikacije sa članstvom i osnivanjem mreže mesnih stranačkih odbora stabilizovao je organizaciju stranke. Uveo je održavanje redovnih konferencija za štampu o lokalnim temama, a osnivanjem resornih odbora sa idejom delovanja po principima „vlade u senci“ sproveo zalaganje za pripremu i odabir stranačkih kadrova za vršenje funkcija u strukturi vlasti na osnovu stručnosti. Začetnik je sprovođenja akcije od vrata do vrata („door to door“) strateških predizbornih kampanja, osmišljenih na osnovu analiza izbornih rezultata i istraživanja raspoloženja javnog mnjenja. Uz brojčano povećanje članstva stranke, organizovao je edukaciju članova izbornih komisija za kontrolu izbora na gradskom, pokrajinskom i republičkom nivou. Kroz redovno planiranje nastupa odborničke grupe u Skupštini grada zastupani su interesi građana Novog Sada i vršena promocija političkih stavova Gradskog odbora DS.
Bio je jedan od nosilaca ideje osnivanja i organizacije PO DS Vojvodine. Kao predsednik pokrajinskog odbora, doprineo je finalizaciji stvaranja stranačke organizacije u svih 45 vojvođanskih opština i aktivno kreirao politiku DS javnim nastupima i koordinacijom rada poslaničke grupe DS u Skupštini Vojvodine. Jedan je od idejnih autora predizborne deklaracije DS „Vojvodina posle promena“ koja je usvojena na Konvenciji DS za Vojvodinu 19. februara 2000. godine u Novom Sadu i na Skupštini DS u Beogradu, 27. februara 2000. godine. U pomenutom periodu tri puta je izabran za odbornika Skupštine Grada Novog Sada (1992, 1996. i 2000. godine). Od 1996. do 1999. godine bio je potpredsednik Skupštine Grada Novog Sada (zadužen za društvene delatnosti, socijalna pitanja, zdravstvo, školstvo i obrazovanje), a od juna 1999. do oktobra 2000. godine predsednik Izvršnog odbora Skupštine Grada Novog Sada. Kao odbornik Skupštine grada bio je član ili predsednik Komisije za kadrovska, administrativna i mandatno-imunitetna pitanja, Komisije za obeležavanje praznika, dodelu priznanja i međugradsku saradnju u zemlji i inostranstvu, Upravnog odbora Doma zdravlja „Novi Sad“, Upravnog odbora Javnog preduzeća (JP) „Sportski i poslovni centar Vojvodina“ Novi Sad i Upravnog odbora JP Zavod za izgradnju grada Novi Sad, a takođe i član Saveta Mesnih zajednica na teritoriji izbornih jedinica na kojima je biran za odbornika. Dva puta (1996. i 2000. godine) je izabran za poslanika Veća građana Savezne skupštine SR Jugoslavije, gde je bio član Odbora za spoljnju politiku. Za poslanika u Skupštini Autonomne pokrajine Vojvodine izabran je 2000. godine. Od oktobra 2000. do januara 2001. godine obavljao je funkciju Sekretara za zdravstvo i socijalnu politiku Izvršnog veća AP Vojvodine, a potom do kraja 2001. godine funkciju potpredsednika Skupštine AP Vojvodine.
Diplomatska karijera[uredi | uredi izvor]
Za ambasadora Savezne Republike Jugoslavije u Japanu imenovan je novembra 2001. godine, a funkciju je obavljao do juna 2006. godine. U ovom razdoblju ostvaren je značajan napredak u ukupnim bilateralnim odnosima između Srbije i Japana i obnovljeno delovanje Počasnog generalnog konzulata Republike Srbije u Osaki čija nadležnost obuhvata prefekture Kansai regiona.[1] Istovremeno Japan je pored upućivanja značajne bespovratne pomoći započeo i plasman direktnih investicija u Republiku Srbiju. Za izuzetan doprinos u uspostavljanju i unapređenju bilateralnih i prijateljskih odnosa sa Japanom 2019. godine odlikovan je Orednom Izlazećeg sunca sa zlatnom i srebrnom zvezdom. Ambasador Republike Srbije u Republici Sloveniji bio je od kraja 2007. do aprila 2011. godine. Period karakteriše unapređenje i jačanje sveukupne bilateralne saradnje i rešavanje najkrupnijih otvorenih pitanja koja su opterećivala odnose dve zemlje, a 2010. godine potpisan je i Sporazum o socijalnom osiguranju. Napredak ekonomskih odnosa i trgovinske razmene pratila je realizacija značajnih projekata koji su doprineli kontinuitetu rasta ukupnih slovenačkih investicionih aktivnosti u Srbiji.[2]
Privatni život[uredi | uredi izvor]
Oženjen je i otac jednog deteta. Govori engleski jezik.
Odlikovanja[uredi | uredi izvor]
Orden Izlazećeg Sunca, II stepena (Carevina Japan).[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Mr. Naohide Ueyama, our president was appointed Honorary Consul General of Serbia and Montenegro in Osaka”.
- ^ „"Close Ties", The Slovenia Times”. The Slovenia Times. 3. 10. 2011. Arhivirano iz originala 19. 05. 2021. g. Pristupljeno 11. 9. 2020.
- ^ Dodela japanskog odlikovanja ordena Izlazećeg sunca sa zlatnom i srebrnom zvezdom Nj.e. dr Predragu Filipovu yu.emb-japan.go.jp Pristupljeno 25. 1. 2020.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Mojović, Gorica (2010). Srbija i Demokratska stranka: hronologija 2010. Demokratska stranka. ISBN 978-86-7856-115-3.
- Goati, Vladimir (2002). Partijska scena Srbije posle 5. oktobra 2000. Friedrich Ebert Stiftung. ISBN 86-7093-100-1.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Diplomatske pozicije | ||
|---|---|---|
| Ambasador SRJ/SCG u Japanu 2001—2006 |
||
| Ambasador SRJ/SCG u Sloveniji 2006—2011 |
||
