Republika Centralna Albanija
Republika e Shqipërisë së Mesme Republika Centralna Albanija | |||
|---|---|---|---|
 | |||
 | |||
| Geografija | |||
| Kontinent | Evropa | ||
| Regija | Balkan | ||
| Prestonica | Drač | ||
| Društvo | |||
| Službeni jezik | albanski | ||
| Religija | islam | ||
| Istorija | |||
| Postojanje | |||
| — Osnivanje | 16. oktobar 1913. | ||
| — Ukidanje | 7. mart 1914. | ||
| — Status | bivša država | ||
| Zemlje prethodnice i naslednice Albanije | |||
| Prethodnice: | Naslednice: | ||
.svg){kind=small}
|
.svg){kind=small}
| ||
| Ovaj članak je deo serije o istoriji Albanije |
| Istorija Albanije |
|---|
 |
Republika Centralna Albanija (alb. Republika e Shqipërisë së Mesme) je bila država sa sedištem u Draču koja je osnovana 16. oktobra 1913. godine.[1] Osnivač ove, međunarodno nepriznate, države je bio Esad-paša Toptani zajedno sa većim brojem islamista zemljoposednika.
Uprkos odluci velikih sila donetoj na Londonskoj ambasadorskoj konferenciji kojom je formirana Kneževina Albanija i imenovan Vilhelm od Vida za kneza, Esad-paša je 16. oktobra 1913. godine osnovao Republiku Centralnu Albaniju sa prestonicom u Draču.[2] On je imao pod svojom kontrolom više hiljada naoružanih vojnika i žandarma sa kojima je uspešno odolevao višemesečnoj crnogorskoj opsadi Skadra. Esad-paša je u periodu posle završetka balkanskih ratova i povlačenja vojske Kraljevine Srbije u avgustu 1913. godine jedini u Albaniji imao naoružane vojne i policijske odrede uz čiju pomoć je obezbeđivao red i mir u Albaniji. On je oko sebe okupio veliki broj islamista i zemljoposednika koji su bili uplašeni da bi vlada pod kontrolom velikih evropskih sila, predviđena odredbama Londonskog ugovora o miru, mogla da ih liši njihovih privilegija i uz njihovu podršku proglasio Republiku Centralnu Albaniju.
Esad-pašu i Republiku Centralnu Albaniju je finansijski podržavala Kraljevina Srbija koja je zauzvrat očekivala određene teritorijalne kompenzacije kod Crnog Drima i da se Esad-paša obračuna sa kačacima Ise Boljetinca i ostalih koji su bili okupljeni oko Ismailja Ćemalija.[3] Za Srbiju je bilo veoma važno da neutrališe oko 20.000 naoružanih kačaka pod komandom Ise Boljetinca, Hasana Prištine i ostalih vođa kačaka, pre očekivanog napada Bugara u Drugom balkanskom ratu.[4]
Osim podrške koju je ovoj državi pružila Kraljevina Srbija, Republika Centralna Albanija nije doživela međunarodno priznanje i prestala je da postoji kada je princ Vilhelm od Vida 7. marta 1914. godine došao u Albaniju i konsituisao vlast Kneževine Albanije prve međunarodno priznate albanske države, suštinski protektorata ondašnjih velikih sila. Da bi lakše uspostavio kontrolu nad Albanijom, Esad-paši Toptaniju su prepuštena dva najvažnija ministarstva u novoj vladi, tako da je Esad-paša Toptani bio i ministar odbrane i ministar unutrašnjih poslova.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ [1] Arhivirano na sajtu Wayback Machine (17. jul 2011) Robert Elsi, 1919 Essad Pasha Toptani: Memorandum on Albania
- ^ Veb sajt o albanskoj istoriji o Esad-paši Arhivirano na sajtu Wayback Machine (17. jul 2011), Pristupljeno 24. 4. 2013.
- ^ Vickers, Miranda (1995). The Albanians: A Modern History. I.B. Tauris & Co Ltd. str. 82. ISBN 978-1-86064-541-9.
- ^ [2]The Kosovo Chronicles, Dušan T. Bataković, Beograd: Plato. 1992. ISBN 978-86-447-0006-7.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Vickers, Miranda (1995). The Albanians: A Modern History. I.B. Tauris & Co Ltd. str. 82. ISBN 978-1-86064-541-9.
