Pređi na sadržaj

Црвеногрла пастрмка

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Crvenogrla pastrmka
Drawing of two trout swimming
Nominalna podvrsta crvenogrle pastrmke (Oncorhynchus clarkii clarkii)
Naučna klasifikacija uredi
Domen: Eukaryota
Carstvo: Animalia
Tip: Chordata
Klasa: Actinopterygii
Red: Salmoniformes
Porodica: Salmonidae
Rod: Oncorhynchus
Vrsta:
O. clarkii
Binomno ime
Oncorhynchus clarkii
Podvrste
Podvrste
  • Oncorhynchus clarkii clarkii
    O. c. alvordensis†
    O. c. behnkei
    O. c. bouvierii
    O. c. henshawi (ugrožena)
    O. c. humboldtensis
    O. c. lewisi
    O. c. macdonaldi†
    O. c. pleuriticus
    O. c. seleniris (ugrožena)
    O. c. stomias (ugrožena)
    O. c. utah
    O. c. virginalis
Sinonimi[2]
ranija naučna imena
  • Salmo clarkii (Richardson, 1836) Fario clarkii (Richardson, 1836) Parasalmo clarkii (Richardson, 1836) Salmo clarkii clarkii (Richardson, 1836) Salmo clarki (Richardson, 1836) Salmo clarki clarki (Richardson, 1836) Fario stellatus (Girard, 1856) Salmo stellatus (Girard, 1856) Salar lewisi (Girard, 1856) Salmo lewisi (Girard, 1856) Salmo clarki lewisi (Girard, 1856) Salmo clarkii lewisi (Girard, 1856) Salmo brevicauda (Suckley, 1861) Salmo pleuriticus (Cope, 1872) Salmo purpuratus bouvieri (Jordan & Gilbert, 1883) Salmo clarkii alpestris (Dymond, 1931) Salmo mykiss (non Walbaum, 1792) Salmo purpuratus (non Pallas, 1814)

Crvenogrla pastrmka (lat. Oncorhynchus clarkii) je vrsta ribe iz porodice Salmonidae koja živi u hladnim rekama pritokama Tihog okeana, Stenovitih planina i Velikog basena u Severnoj Americi. Predstavlja nacionalni simbol američke države Vajoming. Kao pripadnik roda Oncorhynchus, ova riba je jedna od pacifičkih pastrmki, grupe koja obuhvata široko rasprostranjenu pastrmku. Crvenogrla pastrmka predstavlja popularnu ribu među ribolovcima koji uživaju u ribolovu mušičarenjem. Uobičajeni naziv crvenogrla odnosi se na karakterističnu crvenu obojenost na donjoj strani donje vilice. Specijsko ime clarkii dobila je po istraživaču Vilijamu Klarku, jednom od lidera ekspedicije Luis i Klark.

Crvenogrla pastrmka obično nastanjuje i mresti se u malim do umereno velikim, bistrim, dobro oksigenizovanim plitkim rekama sa šljunkovitim dnom. Razmnožava se u bistrim, hladnim, umereno dubokim jezerima. Ove ribe nastanjuju aluvijale ili kamenite potoke koji su tipične pritoke reka sliva Tihog okeana, Velikog basena i Stenovitih planina. Crvenogrla pastrmka se mresti u proleće i može se nehotice, ali prirodno hibridiziovati sa dužičastom pastrmkom, stvarajući plodno nasledstvo. Neke populacije obalne crvenogrle pastrmke (O. c. clarkii) su polu-anadromne (migriraju iz mora u reke kako bi se mrestile).

Nekoliko podvrsta crvenogrle pastrmke trenutno je navedeno kao ugroženo u njihovim matičnim arealima zbog gubitka staništa i unošenja drugih vrsta. Dve podvrste, O. c. alvordensis i O. c. macdonaldi, smatraju se izumrlim. Crvenogrla pastrmka se uzgaja u mrestilištima za obnavljanje populacija u njihovom rodnom rasponu, kao i u jezerima van njenog areala kako bi se obezbedio dovoljan broj vrsta za sportski ribolov. Vrste crvenogrle pastrmke i nekoliko podvrsta službena su državna riba sedam zapadnih američkih država.

Taksonomija[uredi | uredi izvor]

Drawing of Phylogenetic evolution map for cutthroat trout
Filogenetska mapa vrste Oncorhynchus clarkii[3]

Naučno ime crvenogrle pastrmke je Oncorhynchus clarkii. Crvenogrla pastrmka bila je prva pastrmka Novog sveta na koju su Evropljani naišli kada je 1541. godine španski istraživač Fransisko de Koronado zabeležio pastrmku u reci Pekos u blizini Santa Fea u Novom Meksiku. To je najverovatnije bila podrvrsta O. c. virginalis.[4] Vrsta je prvi put opisana u časopisima istraživača Vilijama Klarka iz primeraka dobijenih tokom ekspedicije Luisa i Klarka na reci Misuri, u blizini Grejt Folsa u Montani i to su najverovatnije bile Crvenogrle pastrmke iz podvrste O. c. lewisi. Kako je jedna od mnogih misija Luisa i Klarka bila opisati floru i faunu na koju su naišli tokom njihove ekspedicije, ova riba je dobila ime Salmo clarkii u čast Vilijama Klarka.[1] Godine 1836. primerak tipa S. clarkii opisao je prirodnjak Džon Ričardson iz pritoka donjeg toka reke Kolumbije, identifikovane kao "Ketpult",[1] što je verovatno bila reka Luis jer je postojalo selo Maltnoma sa sličnim nazivom kod ušća. Ovaj uzorak je najverovatnije bio podvrsta O. c. clarkii.[5] Do 1960-ih, populacije ove pastrmke iz podvrsta O. c. lewisi i O. c. bouvierii svrstavane su u jednu podvrstu; Salmo clarkii lewisii. Kasnije, biolozi su grupu podelili na dve podvrste i prvoj dali ime u čast istraživača Merivetera Luisa, a drugu je imenovao Dejvid Star Džordan 1883. godine u čast kapetana američke vojske Buvijera.[6][7]

Godine 1989. morfološka i genetička ispitivanja pokazala su da je pastrmka u Tihom okeanu genetski bliža pacifičkom lososu (vrste iz roda Oncorhynchus) nego potočnoj pastrmki iz roda Salmo (S. trutta) ili atlantskom lososu (S. salar) iz Atlantskog basena.[8] Tako su 1989. godine taksonomisti preselili dužičastu, crvenogrlu i ostale pacifičke pastrmke u rod Oncorhynchus.[9]

Podvrste[uredi | uredi izvor]

Benke je u svom priručniku za losose i pastrmke iz 2002. prepoznao 14 podvrsta crvenogrle pastrmke, od kojih svaka nastanjuje zasebno geografsko područje.[10] Nisu sve ove podvrste naučno opisane, a različiti pogledi na taksonomski identitet predstavljeni su u nekim slučajevima.[11][12] Pretpostavlja se da je crvenogrla pastrmka evoluirala od zajedničkog pretka Oncorhynchus koji je migrirao duž obale Tihog okeana i na planine zapadno, pre svega preko basena reka Kolumbija i Snejk pre 3 do 5 miliona godina, u kasnim pliocenskim ili ranim pleistocenskim epohama. Ove epohe su imale ponavljana glacijalna i međuglacijalna razdoblja koja bi prouzrokovala ponovno frakcionisanje i izolaciju populacija crvenogrle pastrmke, što je na kraju rezultiralo različitim podvrstama koje danas postoje.[13] Ovih 14 podvrsta svrstano je u četiri evolutivne grupe - primorske, vestlopske, jeloustonske i lahontanske crvenogrle pastrmke.[3]

Geografska grupa Naučno ime Rasprostranjenost Slika
Pacifička obala O. c. clarkii[14] (Richardson, 1836) Nativna za područje priobalnih pritoka od severne Kalifornije do Aljaske. O. c. clarkii je nominalna podvrsta crvenogrle pastrmke.[14] Colored drawing of trout
O. c. clarkii
O. c. crescenti Nije više zvanično priznata podvrsta, ali predstavlja jedinstvenu populaciju morske crvenogrle pastrmke endemične za područje jezera Kresent u Vašingtonu.[10]
Veliki basen O. c. alvordensis† Behnke, 2002 Bila je endemična za pritoke jezera Alvord Lake u jugoistočnom Oregonu; danas se smatra izumrlom.[15] Drawing of Bonneville cutthroat trout
O. c. utah
O. c. utah (G. Suckley, 1874) Stanovnik pritoka Velikog slanog jezera i drugih pritoka Bonvilskog basena.[16]
O. c. humboldtensis Trotter and Behnke, 2008[11] Gornji tok reka Humbolt i Kvin, sliv Vajthors, Nevada i Oregon.[11] Smatra se zapravo populacijom podvrste O. c. henshawi.[17]
O. c. henshawi (Gill and Jordan, 1878) Nastanjuje područja u istočnoj Kaliforniji i zapadnoj Nevadi; smatra se ugroženom vrstom (1975).[18]
O. c. ssp., Behnke (2002) je smatra zasebnom podvrstom,[10] ali ne i Trotter & Behnke (2008).[11] Živi u jugoistočnom Oregonu.[12] Smatra se distinktnim populacionim segmentom lahotanske crvenogrle pastrmke,[12] i humboltove crvenogrle pastrmke.[11]
O. c. seleniris (J. O. Snyder, 1933) Endemična za područje istočnih Sijera Nevada planina; smatra se ugroženom podvrstom (1975).[19]
Severne Stenovite planine O. c. behnkei (Montgomery, 1995) Prema nekim naučnicima se smatra populacijom podvrste O. c. bouvieri. Živi u reci Snejk u Ajdahu i Vajomingu.[20] Photo of cutthroat trout in net
O. c. behnkei
Photo of Yellowstone cutthroat trout in hands
O. c. bouvierii
O. c. lewisi (Suckley, 1856) Nativna za severni Ajdaho, Montanu, Britansku Kolumbiju i Albertu.[21]
O. c. macdonaldi† (Jordan & Fisher, 1891) Bila je endemična za područje jezera Tvin u Koloradu; izumrla je podvrsta.[22]
O. c. bouvierii (Jordan and Gilbert, 1883) Živi u gornjim tokovima reke Snejk, u jezeru Jelouston i u reci Jelouston, u Ajdahu, Montani i Vajomingu.[23]
Južne Stenovite planine O. c. pleuriticus (Cope, 1872) Stanovnik je pritoka reka Grin i Kolorado.[24] Photo of hands holding cutthroat trout
O. c. virginalis
O. c. stomias (Cope, 1871) Živi u rekama Arkanzas i Saut Plejt, na istočnim padinama Stenovitih planina u Koloradu; smatra se ugroženom vrstom (1978).[25]
O. c. virginalis (Girard, 1856) Nativna za Novi Meksiko i južni Kolorado.[26]

Opis[uredi | uredi izvor]

Photo of cutthroat trout head with red throat slashes
Glava jeloustonske crvenogrle pastrmke O. c. bouvierii, gde se vide jasne karakteristike po kojima je ova riba dobila ime

Crvenogrla pastrmka varira u veličini, boji i izboru staništa, kako u svom prirodnom tako i u introdukovanom arealu. Njihova boja leđa može varirati od zlatne preko sive do zelene. Crvenogrla pastrmka se obično može razlikovati od dužičaste pastrmke po prisustvu bazibranhijalnih zuba u podnožju jezika i maksilarne grane koja se proteže iza zadnjeg ruba oka.[27] U zavisnosti od podvrsta, loze i staništa, većina ima karakteristične crvene, ružičaste ili narandžaste linearne tragove na donjoj strani mandibule u donjim naborima škržnih poklopaca. Ove oznake odgovorne su za zajednički naziv "crvenogrla", koji je ovoj vrsti prvi dao pisac Čarls Halok u članku iz 1884. godine u u časopisu The American Angler.[28] Ove oznake ipak nisu jedinstvene za vrste. Neke populacije pastrmke pacifičkog obalnog područja (Oncorhynchus mykiss irideus) i populacije pastrmke oko reke Kolumbije (O. m. gairdneri) takođe imaju crvenkaste ili ružičaste šare na grlu.[13]

Kao odrasle jedinke, različite populacije i podvrste crvenogrle pastrmke mogu biti duge u rasponu od 15 do 102 centimetra, u zavisnosti od staništa i dostupnosti hrane. Morski oblici crvenogrle pastrmke prosečno su teški od 0,9 do 2,3 kilograma. Dužina i težina odraslih kontinentalnih jedinki uveliko variraju u zavisnosti od njihovog okruženja i dostupnosti hrane. Riba koja živi u potoku mnogo je manja, od 11 do 91 grama, dok jezerske populacije u idealnim uslovima mogu da narastu između 5,4 i 7,7 kilograma.[13] Najveća podvrsta potočne pastrmke je ona koja nastanjuje područje oko jezera Lahontan (O. c. henshawi). Ove ribe prosečno su duge između 20 i 23 centimetra u malim potocima i 20 do 56 centimetara u većim rekama i jezerima. U idealnim okruženjima ova pastrmka dostiže težinu od 0,11 do 3,63 kilograma,[13] svetski rekod je pastrmka ove podvrste koja je bila duga 99 centimetara i teška 19 kilograma.[29]

Razmnožavanje[uredi | uredi izvor]

Crvenogrla pastrmka obično nastanjuje i mresti se u malim do umereno velikim, bistrim, dobro oksigenizovanim plitkim rekama sa peskovitim dnom. Nativne su za područe aluvijalnih ili potoka sa peščanim dnom tipičnih za pritoke Tihog basena, Velikog basena i Stenovitih planina. Mreste se u proleće, najranije početkom februara u priobalnim rekama, a najkasnije krajem jula u visokim planinskim jezerima i potocima. Mrešćenje počinje kada temperature vode dosegnu 6 do 8 °C.[30] Crvenogrla pastrmka pravi svojevrsno gnezdo u šljunku potoka u koje polaže jaja. Ženka pronalazi i bira pogodno mesto i iskopava rupu. Ženke, u zavisnosti od veličine, ležu između 200 i 4,400 jajašaca. Jajašca oplođuje mužjak mlečom (spermom), a iz jaja se izležu male larve nakon otprilike mesec dana. Larve provove dve nedelje u šljunku i u tom periodu apsorbuju hranljive materije iz žumančane kese jajeta. Nakon toga, mladunci počinju da se hrane zooplanktonom. Juvenilna pastrmka obično sazreva nakon tri do pet godina.[31] Crvenogrla pastrmka koja živi u jezeru obično se nalazi u umereno dubokim, hladnim vodama sa adekvatnim plićakom i vegetacijom gde može pronaći adekvatnu hranu. Stanovnici jezera uglavnom zahtevaju pristup potocima sa šljunkovitim dnom kako bi populacije bile samoodržive, ali povremeno se rađaju i na plitkim šljunkovitim koritima sa dobrom cirkulacijom vode.[30]

Crvenogrla pastrmka prirodno se ukršta sa usko srodnom dužičastom pastrmkom, stvarajući plodne hibride. Ovaj hibrid generalno ima sličnu obojenost i sveukupni izgled kao i crvenogrla pastrmka, obično zadržavajući karakterističnu narandžasto-crvenu boju. Hibridi često predstavljaju taksonomske poteškoće za naučnike koji pokušavaju da razlikuju bilo koji primerak kao crvenogrlu ili dužičastu pastrmku.[32] Pored toga, crvenogrla pastrmka se može hibridizovati sa vrstama O. gilae i O. apache u regionima u kojima se njihovi areali preklapaju.[33]

Ekologija[uredi | uredi izvor]

Rasprostranjenost[uredi | uredi izvor]

Map of native and non-native range of cutthroat trout
Nativni i nenativni areal rasprostranjenja crvenogrle pastrmke u SAD[34]

Crvenogrla pastrmka nastanjuje područje zapadne Severne Amerike i razvila se kroz geografsku izolaciju u 14 podvrsta, od kojih je svaka nativna za različiti rečni sliv. Nativne vrste pastrmke nalaze se duž severozapadne obale Tihog okeana od Aljaske, preko Britanske Kolumbije, do severne Kalifornije, na Kaskadnim planinama, u Velikom basenu i širom Stenovitih planina, uključujući južnu Albertu.[35] Neke priobalne populacije (O. c. clarkii) pokazuju polu-anadromiju, provodeći nekoliko meseci u morskim sredinama kako bi se hranile kao odrasle jedinke i potom se vraćaju u slatku vodu od jeseni preko ranog proleća da bi se hranile insektima i mrestile. Crvenogrla pastrmka je druga po veličini istorijska izvorno severnoamerička pastrmka; jedino je jezerska pastrmka (Salvelinus namaycush) veća od nje.[36] Raspon nekih podvrsta, naročito podvrste O. c. lewisi, smanjen je na manje od 10 procenata njihovog istorijskog areala zbog gubitka staništa i unošenja drugih vrsta.[32]

Iako su pripadnici roda Oncorhynchus, pacifičke vrste pastrmke/lososa, populacije tri podvrste - O. c. lewisi, O. c. stomias i O. c. bouvierii - razvile su se istočno od kontinenalnog razvođa u gornjem slivu reke Misuri, u gornjem slivu reka Arkanzas i Plejt i gornjem slivu reke Jelouston, od kojih se svaki izliva u sliv Atlantika preko reke Misisipi (2005. godine, istraživači su objavili izveštaj u kome se navodi da je prirodna rasprostranjenost vrste O. mykiss takođe pripada Atlantskom slivu[37]). Naučnici veruju da su klimatski i geološki uslovi pre 3-5 miliona godina omogućili da se crvenogrla pastrmka iz reke Snejk prebaci preko dva okeanska prelaza u Jeloustonski plato. Postoje takođe dokazi da je jezero Jelouston nekada oticalo na jug u sliv reke Snejk.[38] Dokazi sugerišu da je crvenogrla pastrmka uspela da uspostavi populacije istočno od razvođa preko jezera Samit na prelazu Marijas, koji je svojevremeno povezivao basen reke Flethed sa gornjim slivom reke Misuri.[39] Naučnici nagađaju da postoji nekoliko planinskih prevoja povezanih sa izvorima sliva reke Kolorado i sliva reka Arkanzas / Plejt, koji bi omogućili migraciju crvenogrle pastrmke istočno od ovih reka.[40]

Crvenogrla pastrmka introdukovana je u nenativne oblasti van svog istorijskog matičnog areala, ali ne u meri u kojoj je introdukovana dužičasta pastrmka.[34] U matičnom arealu jeloustonske crvenogrle pastrmke, Američki biro za ribarstvo i službe Nacionalnog parka uveli su jeloustonsku crvenogrlu pastrmku u mnoga jezera bez ribe u nacionalnom parku Jelouston.[41] Crvenogrla pastrmka uvedena je u pritoke jezera Mičigen tokom 1890-ih i sporadično početkom 20. veka, ali nikada nije uspostavila divlju populaciju. U jezeru Hjuron navodno je uspostavljena populacija jeloustonske crvenogrle pastrmke.[42][43] Iako ova pastrmka nije nativna za područje Arizone, Odljenje za sportski ribolov u Arizoni rutinski ih uvodi u visokoplaninska jezera na Belim planinama u severoistočnom regionu te države.[44]

Stanište[uredi | uredi izvor]

Photo of mountain stream-typical cutthroat trout habitat
Jedno od tipičnih staništa crvenogrle pastrmke je reka Biterut u Suli u Montani

Crvenogrla pastrmka zahteva hladne, bistre, plitke reke sa dosta kiseonika, šljunčana dna ili hladna, umereno duboka jezera. Zdrava vegetacija na u potocima koja smanjuje siltaciju tipična je za stanište zdrave crvenogrle pastrmke i ribnjaci dabra mogu pružiti utočište tokom perioda suše i zime.[45][46] Većina populacije ostaje u slatkoj vodi tokom svog života i poznata je kao nemigratorna vrsta i stanovnik potoka i reka.[13] Priobalna crvenogrla pastrmka (O. c. clarkii) jedina je podvrsta ove ribe koja deli svoj čitav areal sa priobalnom dužinskom pastrmkom (O. m. irideus). Delovi areala podvrste O. c. lewisi preklapaju se sa arealom dužičaste pastrmke iz podvrste O. m. gairdneri, ali većina njenog izvornog područja nalazi se u potocima iznad glavnih vodopada i drugih prepreka za migraciju uzvodno.[47] Najmanje tri podvrste ograničene su na izolovane slivove Velikog basena i mogu podneti slanu ili alkalnu vodu.[48]

Crvenogrla pastrmka je oportunistički predator, a jedinke koje žive u potocima primarno se hrane larvama, lutkama i odraslim oblicima vodenih insekata (tipično insektima iz reda Trichoptera, zatim proletnjacima, vodenim cvetovima i dvokrilcima), kao i odraslim oblicima kopnenih insekata (tipično mravima, tvrdokrilcima, skakavcima i zrikavcima) koji padaju u vodu, potom ribljim jajima, sitnom ribom, kao i rakovima, kozicama i drugim zglavkarima. Kako rastu, udeo konzumirane ribe se povećava kod većine populacija. U estuarima sa slanom vodom i duž plaža, obalna crvenogrla pastrmka se hrani sitnim ribama kao što su ribe iz grupa Cottoidea i Ammodytidae, ali i lososima i haringama.[49] Takođe konzumira škampe, male lignje i krilove. U slatkoj vodi konzumiraju istu hranu kao i potočna pastrmka - vodene insekte i rakove, vodozemce, crve, male ribe i riblja jaja.[50] Unutar areala pastrmke Salvelinus confluentus crvenogrla pastrmka je predator i piscivor i hrani se ovom vrstom.[51]

Veštačko razmnožavanje[uredi | uredi izvor]

Photo of men stocking trout in a lake
Lov na crvenogrlu pastrmku u jezeru Piramid u Nevadi (1973)

Različite podvrste crvenogrle pastrmke uzgajaju se u komercijalnim, državnim i federalnim mrestilištima radi uvođenja u pogodna nativna i nenativna rečna i jezerska okruženja. Početkom 20. veka, američki Biro za ribarstvo je u Nacionalnom parku Jelouston formirao nekoliko miestilišta. Ove mrestilišta ne samo da su proizvela zalihe jeloustonske crvenogrle pastrmke (O. c. bouvierii) za potrebe parka, već su iskoristile i veliku plodnost i reproduktivnu stopu ove podrvrste za snabdevanje jajima širom SAD. Između 1901. i 1953. godine, ukupno 818 miliona jaja ove podvrste izvezeno je iz parka u mrestilišta širom SAD.[52] Nacionalno mrestilište Lahontan kojim upravlja Američka služba za ribu i divlje životinje postoji radi obnavljanja populacija crvenogrle pastrmke sa područja oko jezera Lahotan (O. c. henshawi) i njih ubacuje u jezera Piramid, Voker, Folen Lif, Džun i Marlet, kao i u reku Traki u Kaliforniji i Nevadi.[53] Ovo mrestilište godišnje proizvodi oko 300.000–400.000 jaja ove podvrste. Nacionalno mrestilište Džekson godišnje proizvede oko 400.000 jaja podvrste O. c. behnkei za podršku ribolovu u Ajdahu i Vajomingu,[54] dok Nacionalno mrestilište Lidvil godišnje proizvodi 125.000–200.000 jaja podvrsta O. c. behnkei, O. c. stomias i dužičaste pastrmke kako bi se podržao ribolov u slivovima reka Frajingpen i Arkanzas i drugim pritokama reke Kolorado.[55] Tehnološki centar za ribu Bozeman, nekadašnje mrestilište crvenogrle pastrmke Bozeman, u Montani, ima veliku ulogu u obnavljanju populacija podvrsta O. c. stomias i O. c. lewisi.[56]

Populacione pretnje[uredi | uredi izvor]

Colored drawing of Yellowstone cutthroat trout from 1904 book
Ilustracija crvenogrle pastrmke iz časopisa Birds and Nature (1904)

Istorijski izvorni areal crvenogrle pastrmke smanjen je prekomernim ribolovom, urbanizacijom i gubitkom staništa usled rudarstva i seče stabala. Gustina populacija je takođe smanjena, a u nekim slučajevima populacija je nestala zbog toga što su krajem 19. i početkom 20. veka uvedene kompetitivne životinje poput potočne zlatovčice, potočne pastrmke i vrsta Salvelinus namaycush, Oncorhynchus nerka i Coregonus clupeaformis, kao i rakova iz roda Mysida.[57] Naučnici veruju da će podvrsta O. c. lewisi u jednom trenutku biti u potpunosti iskorenjena iz velikih jezera u zapadnoj Montani zbog sve većeg takmičenja za hranu nastalog usled uvođenja jezerske pastrmke i prethodno pomenutih rakova.[58] Najozbiljnije trenutne pretnje za nekoliko podvrsta su interspecifijsko razmnožavanje sa introdukovanom dužinskom pastrmkom čime se stvaraju hibridi, kao i intraspecifijsko razmnožavanje sa drugim uvedenim podvrstama crvenogrle pastrmke. U velikom ekološkom sistemu Jeloustona, prisustvo jezerske pastrmke u jezeru Jelouston u Nacionalnom parku Jelouston uzrokovalo je ozbiljan pad u broju jedinki podvrste O. c. bouvierii.[59] Bolest prouzrokovana parazitom Myxobolus cerebralis u glavnim pritokama u kojima se odvija mrest takođe su prouzrokovali pad populacija. Većina podvrsta crvenogrle pastrmke je vrlo podložna ovoj bolesti, mada se čini da je podvrsta O. c. behnkei donekle otporna na parazite.[60]

Interspecifijsko i intraspecifijsko razmnožavanje[uredi | uredi izvor]

Najozbiljniji uticaj na genetsku čistoću većine podvrsta ove pastrmke predstavljaju interspecifijsko i intraspecifijsko razmnožavanje što rezultira hibridima koji nose gene oba roditelja. Kod kontinentalnih populacija, uvođenje dužičastih pastrmki iz mreštilista rezultiralo je hibridima koji nastavljaju da umanjuju genetsku čistoću mnogih podvrsta crvenogrle pastrmke. Uvođenje jeloustonske crvenogrle pastrmke uzgajane u mrestilištima u nativne areale drugih podvrsta ove pastrmke, posebno podvrste O. c. lewisi, rezultiralo je intraspecifijskim razmnožavanjem i smanjenom genetskom čistoćom podvrste. Kao takve, genetski čiste populacije podvrste O. c. lewisi su veoma retke i lokalizovane u potocima iznad barijera koje ne dozvoljavaju migracije introdukovanim vrstama.[32] Biolog Robert Dž. Benke pripisuje izumiranje podvrsta O. c. macdonaldi i O. c. alvordensis upravo uvođenju dužičaste pastrmke u areal ovih podvrsta.[61]

Opadanje broja jeloustonskih podvrsta[uredi | uredi izvor]

Old photo of anglers with a lot of fish from Yellowstone Lake
Ribolovci u Vest Tambu 1897. godine sa ulovom jeloustonske crvenogrle pastrmke

Populacija jeloustonske crvenogrle pastrmke u jezgru njenog areala, u jezeru Jelouston, znatno je opala tokom 1960-ih zbog prekomernog lova odraslih jedinki od strane ribolovaca, kao i prekomernog sakupljanja jaja u mrestilištima početkom 20. veka. Menadžeri nacionalnog parka uveli su pravilo da se jedinke moraju pustiti nakon što se uhvate, što je zahtevalo da ribolovci vrate svoj ulov u jezero, a takođe je prekinnuto i sa radom mrestilišta u parku, što je omogućilo oporavak ove podvrste.[62] Potom su 1994. godine službenici parka otkrili jezersku pastrmku (Salvelinus namaycush) u jezeru Jelouston. Iako su jezerske pastrmke ubačene u jezera u Šošon, Luis i Hart u slivu reke Snejk još tokom 1890. godine, one nikada nisu zvanično introdukovane u sliv reke Jelouston i njihovo prisustvo je verovatno rezultat slučajnih ili ilegalnih uvođenja.[63][64] Do 2000. godine, populacija crvenogrle pastrmke smanjila se na manje od 10 procenata njene brojnosti s početka 20. veka. Međutim, agresivni programi iskorenjivanja jezerske pastrmke ubili su više od milion jedinki ove vrste od 1996. godine, a službenici se nadaju da će to dovesti do obnove broja crvenogrle pastrmke.[59][65] Crvenogrla pastrmka koegzistira sa jezerskom pastrmkom u jezeru Hart, izolovanom zaleđu jezera blizu reke Hart jer u toj oblasti nema izraženog ribolova.[66]

Ribolov[uredi | uredi izvor]

Photo of man hold a very large trout
Ova crvenogrla pastrmka duga 80 centimetara postavila je novi državni rekord u Juti. Od marta 2011. godine ova jedinka je najveća do sada ulovljena crvenogrla pastrmka u Juti.[67]

Crvenogrla pastrmka predstavlja popularnu ribu među ribolovcima, pogotovo onima koji uživaju u ribolovu mušičarenjem. Ova pastrmka regulisana je kao sportska riba u svakoj državi i provinciji u kojoj se nalazi. Od ribolova na jeloustonsku crvenogrlu pastrmku u nacionalnom parku Jelouston,[62][68][69][70] preko jedinstvenog ribolova na lahotansku crvenogrlu pastrmku u jezeru Piramid u Nevadi, ribolova u potocima na podvrstu O. c. lewisi, do ribolova u vodama Pacifika na morsku crvenogrlu pastrmku,[71] ova riba je veoma popularan plen ribolovaca u svim delovima njenog areala. Svetski rekord od 19 kilograma uhvaćen je u jezeru Piramid u decembru 1925. godine.[29] Njihova sklonost hranjenju vodenim i kopnenim insektima čini ih idealnim plenom ribolovaca koji preferiraju mušičarenje.[72]

Ribolov duž obale Tihog okeana[uredi | uredi izvor]

Od Aljaske do Severne Kalifornije, ribolovci hvataju podvrste crvenogrle pastrmke u morima, potocima i jezerima. Zaliv Padžet u Vašingtonu je uporište ribolova na morsku crvenogrlu pastrmku, upravo zbog postojanja brojnih pritoka i zaštićenih morskih uvala i plaža. Ribolovci tokom cele godine tragaju za morskom crvenogrlom pastrmkom duž plaža, ušća reka i estuara. U donjim tokovima većih reka, ribolovci u brodićima plivaju rekama tražeći pastrmku duž šumovitih obala.[73] Pored sportskog ribolova na crvenogrle pastrmke kojim upravlja Odeljenje za ribu i divljač Aljaske, Savezni program za upravljanje očuvanjem vrsta[74] upravlja i ribolovom na podvrstu O. c. lewisi na jugoistočnoj Aljasci.[75]

Ribolov u Jeloustonu[uredi | uredi izvor]

Black and White photo of Fishing bridge ca 1951 in Yellowstone National Park
Ribarski most ca. 1951. Nacionalnom parku Jelouston[76]

Nacionalni park Jelouston osnovan je 1872. godine. Do 1890-ih godina, ribolov na jeloustonsku crvenogrlu pastrmku u reci i jezeru Jelouston bio je dobro poznat i promovisan u nacionalnim vodičima.



Godine 1902, očekujući završetak prilaznog puta iz Kodija u Vajomingu, kapetan Hiram M. Čitenden nadgledao je izgradnju prvog „Ribarskog mosta“ preko izlaza iz jezera Jelouston.[78] Ribarski most obnovljen je 1919. godine, a rekonstruisan je 1937. godine, pre svega kako bi se na njemu omogućio automobilski saobraćaj. Između 1916. i 1931. godine, istočno od mosta izgrađeno je veliko kamp naselje, sa kabinama, prodavnicama i uslužnim objekata kako bi se podržali ribolovci. Ovo područje je danas poznato kao Istorijski okrug Ribarski most.[79] Most iz 1937. imao je pešačke staze sa obe strane kolovoza kako bi se dobilo više mesta za ribolovce. Ribolov u reci, na Ribarskom mostu i u jezeru, koji je bujao tokom 1950-ih i 1960-ih uzrokovao je značajan pad u broju jedinki, pa je iz tih razloga 1973. godine zabranjen ribolov na mostu.[80]

Ribolov na jezeru Piramid[uredi | uredi izvor]

Photo of angler on ladder in lake
Lov na lahotansku crvenogrlu pastrmku u jezeru Piramid

Lahotanska podvrsta crvenogrle pastrmke koja živi u jezeru Piramid (izvor svetskog rekorda od 19 kilograma), jezeru Taho i reci Traki, dovedena je gotovo do izumiranja u dve decenije između 1920-ih i 1940-ih godina zbog prekomernog lova, introdukovanih vrsta i gubitka staništa za mrešćenje. Sedamdesetih godina prošlog veka u jezeru Piramid postojale su jedinke ove podvrste, koje su još uvek preživljavale u nekim obližnjim jezerima, ali one nise bili velike kao ranije. Iako je indijansko pleme Pajute koje živi oko ovog jezera[81] uspelo da obnovi ribolova na ove pastrmke u rezervatu u kom žive, lahotanska crvenogrla pastrmka nije bila ona ista velika riba s kraja 19. i početka 20. veka. Krajem 1970. godine biolozi su otkrili preživelu populaciju čiste lahotanske pastrmke u malom potoku na granici između Nevade i Jute koja je negde oko 1900. godine uvedena u potok. Godine 1995. Američka služba za ribu i divlje životinje počela je da uzgaja ove ribe u Nacionalnom mrestilištu Lahontan[82][83] u Gardnervilu u Nevadi. Godine 2006. lahotanske pastrmke soja Piramid reintrodukovane su u jezero Piramid.[84] Kako jezero Piramid ima vrlo plitku obalu, ribolovci koriste merdevine da udobno se udobno smeste u vode duboke do 1,2 metra i love pastrmke koje krstare obalama, gde rutinski mogu da ulove pastrmku veću od 4,5 kg.[85]

Kao simbol[uredi | uredi izvor]

Crvenogrla pastrmka je državna riba Ajdaha, Montane i Vajominga, dok su neke podvrste ove ribe državne ribe Kolorada, Nevade, Novog Meksika i Jute.

  • Ajdaho,[86] Montana[87] i Vajoming[88] — (O. clarki)
  • Kolorado — (O. c. stomias)
  • Nevada[89] — (O. c. henshawi)
  • Novi Meksiko[90] — (O. c. virginalis)
  • Juta[91] — (O. c. utah)

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v Richardson, John; Swainson, William; Kirby, William (1836). Fauna boreali-americana, or, The Zoology of The Northern Parts of British America: Containing Descriptions of The Objects of Natural History Collected on The Late Northern Land Expedition, Under Command of Captain Sir John Franklin, R.N. London: J. Murray. str. 225—226. 
  2. ^ „Synonyms of Oncorhynchus clarkii (Richardson, 1836)”. Fishbase. Pristupljeno 23. 2. 2014. 
  3. ^ a b Behnke, Robert J.; Tomelleri, Joseph R. (illustrator) (2002). „Cutthroat trout Oncorhynchus clarki”. Trout and Salmon of North America. The Free Press. str. 138–139. ISBN 0-7432-2220-2. 
  4. ^ Behnke, Robert J.; Tomelleri, Joseph R. (illustrator) (2002). „Cutthroat trout Oncorhynchus clarki”. Trout and Salmon of North America. The Free Press. str. 139. ISBN 0-7432-2220-2. 
  5. ^ Behnke, Robert J.; Tomelleri, Joseph R. (illustrator) (2002). „Cutthroat trout Oncorhynchus clarki”. Trout and Salmon of North America. The Free Press. str. 146. ISBN 0-7432-2220-2. 
  6. ^ Behnke, Robert J.; Williams, Ted (2007). About Trout: The Best of Robert J. Behnke from Trout Magazine. Globe Pequot. str. 12. ISBN 978-1-59921-203-6. 
  7. ^ Trotter, Patrick C. (2008). „Yellowstone Cutthroat Trout”. Cutthroat: Native Trout of the West (2nd izd.). Berkeley, CA: University of California Press. str. 258. ISBN 978-0-520-25458-9. 
  8. ^ Smith, Gerald R.; Stearley, Ralph F. (1989). „The Classification and Scientific Names of Rainbow and Cutthroat Trouts” (PDF). Fisheries. American Fisheries Society. 14 (1): 4—10. doi:10.1577/1548-8446(1989)014<0004:TCASNO>2.0.CO;2. 
  9. ^ Behnke, Robert J.; Tomelleri, Joseph R. (illustrator) (2002). „Genus Oncorhynchus”. Trout and Salmon of North America. The Free Press. str. 10–21. ISBN 0-7432-2220-2. 
  10. ^ a b v Behnke, Robert J. Native Trout of Western North America. American Fisheries Society, 1992 p. 65.
  11. ^ a b v g d Trotter, Patrick C.; Behnke, Robert J. (2008). „The Case for Humboldtensis: A Subspecies Name for The Indigenous Cutthroat Trout, Oncorhynchus clarki of The Humboldt River, Upper Quinn River, and Coyote Basin Drainages, Nevada and Oregon”. Western North American Naturalist. Monte L. Bean Life Science Museum, Brigham Young University. 68 (1): 58—65. JSTOR 41717657. doi:10.3398/1527-0904(2008)68[58:tcfhas]2.0.co;2. 
  12. ^ a b v Peacock, Mary M.; Kirchoff, Veronica (jun 2007). „Analysis of Genetic Variation and Population Genetic Structure in Lahontan Cutthroat Trout (Oncorhynchus clarki henshawi) Extant Populations Final Report” (PDF). U.S. Fish and Wildlife Service. Arhivirano iz originala (pdf) 04. 03. 2016. g. Pristupljeno 29. 2. 2016. 
  13. ^ a b v g d Behnke, Robert J.; Tomelleri, Joseph R. (illustrator) (2002). „Cutthroat trout Oncorhynchus clarki”. Trout and Salmon of North America. The Free Press. str. 137–234. ISBN 0-7432-2220-2. 
  14. ^ a b Behnke, Robert J.; Tomelleri, Joseph R. (illustrator) (2002). „Coastal Cutthroat trout Oncorhynchus clarki clarki”. Trout and Salmon of North America. The Free Press. str. 149–154. ISBN 0-7432-2220-2. 
  15. ^ Trotter, Patrick C. (2008). „Extinct Species”. Cutthroat: Native Trout of the West (2nd izd.). Berkeley, CA: University of California Press. str. 459—465. ISBN 978-0-520-25458-9. 
  16. ^ Trotter, Patrick C. (2008). „Bonneville Cutthroat trout”. Cutthroat: Native Trout of the West (2nd izd.). Berkeley, CA: University of California Press. str. 321—330. ISBN 978-0-520-25458-9. 
  17. ^ Its range is designated as the Humboldt River distinct population segment of O. c. henshawi by U.S. Fish and Wildlife Service and Nevada Division of Wildlife Trotter, Patrick C. (2008). „Humboldt Cutthroat Trout”. Cutthroat: Native Trout of the West (2nd izd.). Berkeley, CA: University of California Press. str. 191—214. ISBN 978-0-520-25458-9. 
  18. ^ „Species Profile-Lahontan cutthroat trout (Oncorhynchus clarkii henshawi)”. U.S. Fish and Wildlife Service. Arhivirano iz originala 13. 11. 2013. g. Pristupljeno 25. 12. 2013. 
  19. ^ „Species Profile-Paiute cutthroat trout (Oncorhynchus clarkii seleniris)”. U.S. Fish and Wildlife Service. Arhivirano iz originala 26. 12. 2013. g. Pristupljeno 25. 12. 2013. 
  20. ^ Trotter, Patrick C. (2008). „Finespotted Snake River”. Cutthroat: Native Trout of the West (2nd izd.). Berkeley, CA: University of California Press. str. 295—319. ISBN 978-0-520-25458-9. 
  21. ^ Trotter, Patrick C. (2008). „Westslope Cutthroat Trout”. Cutthroat: Native Trout of the West (2nd izd.). Berkeley, CA: University of California Press. str. 103—143. ISBN 978-0-520-25458-9. 
  22. ^ Trotter, Patrick C. (2008). „Extinct Subspecies”. Cutthroat: Native Trout of the West (2nd izd.). Berkeley, CA: University of California Press. str. 449—465. ISBN 978-0-520-25458-9. 
  23. ^ Trotter, Patrick C. (2008). „Yellowstone Cutthroat Trout”. Cutthroat: Native Trout of the West (2nd izd.). Berkeley, CA: University of California Press. str. 245—294. ISBN 978-0-520-25458-9. 
  24. ^ Trotter, Patrick C. (2008). „Colorado River Cutthroat Trout”. Cutthroat: Native Trout of the West (2nd izd.). Berkeley, CA: University of California Press. str. 359—388. ISBN 978-0-520-25458-9. 
  25. ^ „Species Profile-Greenback Cutthroat trout (Oncorhynchus clarki stomias)”. U.S. Fish and Wildlife Service. Arhivirano iz originala 26. 12. 2013. g. Pristupljeno 25. 12. 2013. 
  26. ^ Trotter, Patrick C. (2008). „Rio Grande Cutthroat Trout”. Cutthroat: Native Trout of the West (2nd izd.). Berkeley, CA: University of California Press. str. 421—447. ISBN 978-0-520-25458-9. 
  27. ^ Trotter, Patrick C. (2008). Cutthroat: Native Trout of the West (2nd izd.). Berkeley, CA: University of California Press. str. 16. ISBN 978-0-520-25458-9. 
  28. ^ Trotter, Patrick C. (2008). Cutthroat: Native Trout of the West (2nd izd.). Berkeley, CA: University of California Press. str. 13. ISBN 978-0-520-25458-9. 
  29. ^ a b „Trout, Cutthroat (Oncorhynchus clarki)”. International Game Fish Association. Arhivirano iz originala 4. 3. 2016. g. Pristupljeno 23. 12. 2013. 
  30. ^ a b Behnke, Robert J.; Tomelleri, Joseph R. (illustrator) (2002). „Cutthroat trout Oncorhynchus clarki”. Trout and Salmon of North America. The Free Press. str. 141–142. ISBN 0-7432-2220-2. 
  31. ^ „Cutthroat Trout (Oncorhynchus clarki)” (pdf). U.S. Department of Agriculture. januar 2007. Pristupljeno 17. 3. 2014. 
  32. ^ a b v Halverson, Anders (2010). „A Single New Mongrel Species”. An Entirely Synthetic Fish: How Rainbow Trout Beguiled America and Overran the WorldNeophodna slobodna registracija. New Haven, CT: Yale University Press. str. 145–164. ISBN 978-0-300-14087-3. 
  33. ^ „Apache Trout Oncorhynchus apache Recovery Plan” (PDF). U.S. Fish and Wildlife Service. avgust 2009. Arhivirano iz originala (pdf) 04. 03. 2016. g. Pristupljeno 25. 12. 2013. 
  34. ^ a b „NAS - Nonindigenous Aquatic Species-Oncorhynchus clarki”. U.S. Geological Survey. Pristupljeno 20. 12. 2013. 
  35. ^ Behnke, Robert J.; Tomelleri, Joseph R. (illustrator) (2002). „Cutthroat trout Oncorhynchus clarki”. Trout and Salmon of North America. The Free Press. str. 143–145. ISBN 0-7432-2220-2. 
  36. ^ Behnke, Robert J.; Tomelleri, Joseph R. (illustrator) (2002). „Cutthroat trout Oncorhynchus clarki”. Trout and Salmon of North America. The Free Press. str. 143. ISBN 0-7432-2220-2. 
  37. ^ „Conservation of The Conchos Trout: A White Paper On History of Its Discovery, Report on Its Status, and An Urgent Plea For Action” (PDF). Truchas Mexicanas. Pristupljeno 12. 2. 2014. 
  38. ^ Trotter, Patrick C. (2008). „Evolution and Prehistoric Distribution”. Cutthroat: Native Trout of the West (2nd izd.). Berkeley, CA: University of California Press. str. 56—57. ISBN 978-0-520-25458-9. 
  39. ^ Trotter, Patrick C. (2008). „Evolution and Prehistoric Distribution”. Cutthroat: Native Trout of the West (2nd izd.). Berkeley, CA: University of California Press. str. 51. ISBN 978-0-520-25458-9. 
  40. ^ Trotter, Patrick C. (2008). „Greenback Cutthroat Trout”. Cutthroat: Native Trout of the West (2nd izd.). Berkeley, CA: University of California Press. str. 389—398. ISBN 978-0-520-25458-9. 
  41. ^ Kendall, W. C. (1915). The Fishes of the Yellowstone National Park (pdf). Washington D.C.: Department of Commerce, Bureau of Fisheries. str. 3—9. 
  42. ^ Crawford, Stephen Scott (2001). Salmonine Introductions to the Laurentian Great Lakes: An Historical Review and Evaluation of Ecological Effects. National Research Council of Canada. str. 74. ISBN 0-660-17639-4. 
  43. ^ „NAS - Nonindigenous Aquatic Species / Specimen Information / Oncorhynchus clarkii (Cutthroat Trout)”. Pristupljeno 27. 4. 2016. 
  44. ^ „Cutthroat Trout”. Arizona Game and Fish Department. Arhivirano iz originala 24. 12. 2013. g. Pristupljeno 23. 12. 2013. 
  45. ^ White, Seth M.; Rahel, Frank J. (2008). „Complementation of Habitats for Bonneville Cutthroat Trout in Watersheds Influenced by Beavers, Livestock, and Drought” (pdf). Transactions of the American Fisheries Society. 137 (3): 881—894. doi:10.1577/t06-207.1. Pristupljeno 23. 12. 2013. 
  46. ^ Jakober, Michael J.; McMahon, Thomas E.; Thurow, Russell F.; Clancy, Christopher G. (1998). „Role of stream ice on Fall and Winter Movements and Habitat Use by Bull Trout and Cutthroat Trout in Montana Headwater Streams” (PDF). Transactions of the American Fisheries Society. 127 (2): 223—235. doi:10.1577/1548-8659(1998)127<0223:rosiof>2.0.co;2. Arhivirano iz originala (pdf) 12. 12. 2013. g. Pristupljeno 23. 12. 2013. 
  47. ^ Behnke, Robert J.; Tomelleri, Joseph R. (illustrator) (2002). „Westslope cutthroat trout Oncorhynchus clarki lewisi”. Trout and Salmon of North America. The Free Press. str. 158–160. ISBN 0-7432-2220-2. 
  48. ^ „Lahontan Cutthroat Trout Oncorhynchus clarki henshawi”. U.S. Fish and Wildlife Service. Arhivirano iz originala 31. 12. 2013. g. Pristupljeno 30. 12. 2013. 
  49. ^ Johnson, Les (2004). „Life History of the Coastal Cutthroat”. Fly-Fishing Coastal Cutthroat Trout: Flies, Techniques, Conservation. Portland, OR: Frank Amato Publishers. str. 21—26. ISBN 978-1-57188-334-6. 
  50. ^ „BC Conservation Data Centre: Species Summary Oncorhynchus clarkii Cutthroat Trout”. Ministry of Environment, Government of British Columbia. Pristupljeno 23. 12. 2013. 
  51. ^ „Bull Trout Facts (Salvelinus confluentus)” (PDF). U.S. Fish and Wildlife Service. Arhivirano iz originala (pdf) 10. 7. 2012. g. Pristupljeno 30. 12. 2013. 
  52. ^ Franke, Mary Ann (jesen 1996). „A Grand Experiment—100 Years of Fisheries Management in Yellowstone: Part I” (PDF). Yellowstone Science. 4 (4): 5. Arhivirano iz originala (pdf) 16. 12. 2014. g. Pristupljeno 1. 3. 2014. 
  53. ^ „The Lahontan National Fish Hatchery”. U.S. Fish and Wildlife Service. Arhivirano iz originala 04. 03. 2016. g. Pristupljeno 20. 12. 2013. 
  54. ^ „Jackson Species and Production”. U.S. Fish and Wildlife Service. Arhivirano iz originala 29. 11. 2014. g. Pristupljeno 20. 12. 2013. 
  55. ^ „Leadville Species and & Production”. U.S. Fish and Wildlife Service. Arhivirano iz originala 01. 07. 2015. g. Pristupljeno 20. 12. 2013. 
  56. ^ „Bozeman Fish Technology Center”. Arhivirano iz originala 20. 05. 2015. g. Pristupljeno 20. 12. 2013. 
  57. ^ Behnke, Robert J.; Tomelleri, Joseph R. (illustrator) (2002). „Cutthroat trout Oncorhynchus clarki”. Trout and Salmon of North America. The Free Press. str. 147–148. ISBN 0-7432-2220-2. 
  58. ^ Ellisa, Bonnie K.; Stanford, Jack A.; Goodman, Daniel; Stafford, Craig P.; Gustafson, Daniel L.; Beauchamp, David A.; Chess, Dale W.; Craft, James A.; Deleray, Mark A.; Hansen, Barry S. (9. 12. 2010). „Long-term Effects of a Trophic Cascade in a Large Lake Ecosystem” (pdf). Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. National Academy of Sciences. 108 (3): 1070—5. Bibcode:2011PNAS..108.1070E. PMC 3024674 Slobodan pristup. PMID 21199944. doi:10.1073/pnas.1013006108. Pristupljeno 12. 3. 2014. 
  59. ^ a b Koel, Todd M.; Bigelow, Patricia E.; Doepke, Philip D.; Ertel, Brian D.; Mahony, Daniel L. (proleće 2006). „Conserving Yellowstone Cutthroat Trout for the Future of the GYE” (pdf). Yellowstone Science. National Park Service. 14 (2): 20—28. Pristupljeno 12. 3. 2014. 
  60. ^ Nickum, David (januar 1999). „Whirling Disease in the United States” (PDF). Trout Unlimited. Arhivirano iz originala (pdf) 3. 3. 2016. g. Pristupljeno 1. 3. 2014. 
  61. ^ Behnke, Robert J.; Tomelleri, Joseph R. (illustrator) (2002). Trout and Salmon of North America. New York: Free Press. str. 201–206, 221–224. ISBN 0-7432-2220-2. 
  62. ^ a b Schullery, Paul; Varley, John D. (1998). „Wilderness Defined-The Evolution of an Ideal”. Yellowstone Fishes—Ecology, History, and Angling in the Park. Mechanicsburg, PA: Stackpole Books. str. 90–101. ISBN 0-8117-2777-7. 
  63. ^ Kaeding, Lynn R.; Boltz, Glenn D.; Carty, Daniel G. (1995). Varley, John D.; Schullery, Paul, ur. „Lake Trout Discovered In Yellowstone Lake” (pdf). The Yellowstone Lake Crisis: Confronting a Lake Trout Invasion. National Park Service. str. 5—6. Pristupljeno 1. 3. 2014. 
  64. ^ Kendall, W. C. (1921). The Fishes of the Yellowstone National Park. Washington D.C.: Department of Commerce, Bureau of Fisheries. str. 22—23. 
  65. ^ „Lake Trout Suppression and Yellowstone Cutthroat Trout Recovery: It's About More than Just Fish”. Yellowstone Park Foundation. Arhivirano iz originala 24. 12. 2013. g. Pristupljeno 23. 12. 2013. „First 15 Years: 500,000 lake trout caught and eliminated. 2011 and 2012: 525,000 lake trout caught and eliminated 2013: 172,000 in the first six weeks of the season.” 
  66. ^ Parks, Richard (2003). Fishing Yellowstone National Park-An Angler's Complete Guide to more than 100 streams, rivers and lakes (2nd izd.). Guildford, CT: Globe Pequot Press. str. 107–108. ISBN 0-7627-2285-1. 
  67. ^ „Curtis Robinson shows the huge cutthroat trout”. Utah Wildlife Photos. Pristupljeno 3. 1. 2014. 
  68. ^ Wallace, David Rains (2001). Yellowstone: a natural and human history. Washington, D.C.: National Park Service. str. 78. ISBN 0-912627-69-7. Arhivirano iz originala 30. 1. 2014. g. „... by the 1980s the lake's cutthroats were providing a world-class sport fishery for people as well as a vital food source for grizzlies ...” 
  69. ^ Jacklin, Bob; LaFontaine, Gary (2004). Fly Fishing the Yellowstone in the Park. Guilford, CT: Globe Pequot Press. str. 110. ISBN 1-59228-076-5. „The Yellowstone River is known widely for two things: The Spectacular Yellowstone Falls and a few miles of world-class dry-fly fishing for native cutthroat trout.” 
  70. ^ Matthews, Craig; Molinero, Clayton (1997). The Yellowstone Fly-Fishing Guide. Guilford, CT: The Globe Pequot Press. str. 11. ISBN 1-55821-545-X. „In 1994 Yellowstone Park official introduced a fee permit policy to help pay the increased cost of protecting and enhancing this world-class fishery.” 
  71. ^ Johnson, Les (2004). Fly-Fishing Coastal Cutthroat Trout: Flies, Techniques, Conservation. Portland, OR: Frank Amato Publishers. ISBN 978-1-57188-334-6. 
  72. ^ McClane, A. J.; Gardner, Keith (1984). „Cutthroat Trout Salmo clarki”. McClane's Game Fish of North America. New York: Times Books. str. 94—100. ISBN 0-8129-1134-2. 
  73. ^ Johnson, Les (2004). „Coastal Cutthroat Trout in Washington”. Fly-Fishing Coastal Cutthroat Trout: Flies, Techniques, Conservation. Portland, OR: Frank Amato Publishers. str. 45—55. ISBN 978-1-57188-334-6. 
  74. ^ „Federal Subsistence Board”. U.S. Department of Agriculture. Pristupljeno 4. 3. 2014. 
  75. ^ „The Status and Management of Coastal Cutthroat Trout in Alaska” (PDF). Alaska Department of Fish and Game. Arhivirano iz originala (pdf) 20. 01. 2022. g. Pristupljeno 3. 3. 2014. 
  76. ^ Schullery, Paul (2010). „World War II and Mission 66 at Fishing Bridge”. Nature and Culture at Fishing Bridge-A History of the Fishing Bridge Development in Yellowstone National Park (PDF). National Park Service, Yellowstone Center for Resources Yellowstone National Park, Wyoming. str. 54. Arhivirano iz originala (pdf) 6. 3. 2016. g. Pristupljeno 9. 11. 2016. 
  77. ^ Schullery, Paul (2010). Nature and Culture at Fishing Bridge-A History of the Fishing Bridge Development in Yellowstone National Park (PDF). National Park Service, Yellowstone Center for Resources Yellowstone National Park, Wyoming. str. 15—16. Arhivirano iz originala (PDF) 6. 3. 2016. g. Pristupljeno 9. 11. 2016. 
  78. ^ Schullery, Paul (2010). „The Cody Road and First Bridge”. Nature and Culture at Fishing Bridge-A History of the Fishing Bridge Development in Yellowstone National Park (PDF). National Park Service, Yellowstone Center for Resources Yellowstone National Park, Wyoming. str. 17—23. Arhivirano iz originala (pdf) 6. 3. 2016. g. Pristupljeno 9. 11. 2016. 
  79. ^ Schullery, Paul (2010). „The Development of the Fishing Bridge Area, 1918–1941”. Nature and Culture at Fishing Bridge-A History of the Fishing Bridge Development in Yellowstone National Park (PDF). National Park Service, Yellowstone Center for Resources Yellowstone National Park, Wyoming. str. 25—50. Arhivirano iz originala (pdf) 6. 3. 2016. g. Pristupljeno 9. 11. 2016. 
  80. ^ Franke, Mary Ann (zima 1997). „A Grand Experiment—The Tide Turns in the 1950s: Part II” (PDF). Yellowstone Science. 5 (1): 9. Arhivirano iz originala (pdf) 12. 3. 2016. g. Pristupljeno 9. 4. 2014. 
  81. ^ „Pyramid Paiute Tribe: About Us”. Arhivirano iz originala 07. 08. 2013. g. Pristupljeno 22. 4. 2018. 
  82. ^ „Lahontan National Fish Hatchery”. U.S. Fish and Wildlife Service. Arhivirano iz originala 04. 03. 2016. g. Pristupljeno 22. 4. 2018. 
  83. ^ „About Pyramid Lake Fish Hatcheries”. pyramidlakefisheries.org. Arhivirano iz originala 22. 10. 2017. g. Pristupljeno 22. 4. 2018. 
  84. ^ Schweber, Nate (23. 4. 2013). „20 Pounds? Not Too Bad, for an Extinct Fish”. The New York Times. Pristupljeno 3. 3. 2014. 
  85. ^ „Pyramid Lake Fisheries”. Pyramid Lake Fisheries.org. Pristupljeno 3. 3. 2014. „Pyramid Lake is widely regarded as a world class fishery for the Lahontan Cutthroat Trout.” 
  86. ^ „Idaho State Emblems”. Idaho Secretary of State. Arhivirano iz originala 13. 3. 2012. g. Pristupljeno 23. 12. 2013. 
  87. ^ „Montana Code Annotated 2013 State Fish”. Montana Legislature. Arhivirano iz originala 05. 03. 2016. g. Pristupljeno 23. 12. 2013. 
  88. ^ „State Symbols”. Wyoming Secretary of State. Arhivirano iz originala 24. 12. 2013. g. Pristupljeno 23. 12. 2013. 
  89. ^ „Nevada Facts and State Emblems”. Nevada Legislature. Arhivirano iz originala 27. 3. 2014. g. 
  90. ^ „State Symbols”. New Mexico Secretary of State. Arhivirano iz originala 07. 07. 2018. g. Pristupljeno 23. 12. 2013. 
  91. ^ „Utah State Fish — Bonneville Cutthroat Trout”. Pioneer Utah's Online Library. Arhivirano iz originala 07. 09. 2012. g. Pristupljeno 23. 12. 2013. 

Literatura[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Crvenogrla pastrmka na Vikimedijinoj ostavi.
Vikivrste imaju više informacija o članku Crvenogrla pastrmka.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Црвеногрла_пастрмка&oldid=27433411”