Mirko Vlahović
 | Ovom članku potrebni su dodatni izvori zbog proverljivosti. |
| Mirko Vlahović | |
|---|---|
 | |
| Datum rođenja | 26. jul 1963. |
| Mesto rođenja | Berane SFR Jugoslavija |
| Aktivni period | od 1988. |
| Zanimanje | glumаc |
| Bitna uloga | "Stršljen" — Reždepi "Budva na pjenu od mora" — Boro "Božićni ustanak (TV serija)" — Stevo "Biser Bojane" — Šefket Južni vetar (TV serija)" — Mirko Radonjić |
| Veza do IMDb-a | |
Mirko Vlahović (Berane, 26. jul 1963) je crnogorski pozorišni i filmski glumac i prvak drame Crnogorskog narodnog pozorišta.[1][2]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 26. jula 1963. godine u Beranama. U ranoj mladosti bio je član Centra za kulturu Berane "Dušan Bošković". Akademiju scenskih umetnosti upisao je 1988. godine u Sarajevu, u klasi profesora Miralema Zupčevića. Još kao student postigao je svoj prvi glumački uspeh sa predstavom Mladena Materića Tetovirano pozorište scene Obala iz Sarajeva koja je nakon Velike nagrade na festivalu u Edinburgu gostovala u preko 50 zemalja svijeta. Nakon toga, Vlahović igra u Long pleju, Kuli Vavilonskoj, Kamenu za pod glavu, Divljem mesu. U Sarajevu je takođe ostvario značajan broj filmskih i televizijskih uloga.
Kada se vratio u Podgoricu ostvario je zapažene uloge u Crnogorskom narodnom pozorištu u predstavama : Tigar, Happy End, Izvanjac, Montenegrini, Oblomov, Party Time, Elektra, Malograđani, Jakov grli trnje, Otpad, Joneskomanija, Galeb, Poludela lokomotiva, Montenegro Blues, San o Svetom Petru Cetinjskom, Danilo, Večera budala, Šćeri moja, Bura, Učene Žene, Ekvinocijo, Bure Baruta...
Sarađivao je sa najboljim balkanskim filmskim i pozorišnim reditelja i dobitnik je mnogobrojnih regionalnih i internacionalnih nagrada.
Prvak je CNP-a i jedan od njihovih najaktivnijih glumaca. Glumio je u mnogim pozorištima u regionu, neka od njih su : Crnogorsko narodno pozorište, Narodno pozorište u Sarajevu, Atelje 212, Zagrebačko kazalište mladih, Otvorena scena Obala Sarajevo, Grad teatar, Ex ponto Ljubljana, Kraljevsko pozorište Zetski Dom, Dom omladine Podgorica, Nikšićko Pozorište, Hercegnovsko Pozorište i mnoga druga. Glumio je u preko 60 filmova i serija. Režirao je više puta nagrađivani kratki film "Zle oči", kao i predstavu "Sveti Georgije ubiva aždahu" Dušana Kovačevića. Živi i radi u Podgorici, ima sina Petra koji se takođe bavi glumom.
Filmografija[uredi | uredi izvor]
| God. | Naziv | Uloga | |
|---|---|---|---|
| 1980-e | |||
| 1988. | Zabavni utorak | ||
| 1990-e | |||
| 1990. | Gluvi barut | Zunzarin Partizan | |
| 1990. | Poslednji valcer u Sarajevu | Mihailo Pušara | |
| 1991. | Virdžina | Momak | |
| 1991. | Moj brat Aleksa | Inspicijent | |
| 1991. | Praznik u Sarajevu | Ćiza Džeparoš | |
| 1991. | Čovjek S | ||
| 1991. | Sarajevske priče | Tihi | |
| 1992. | Aleksa Šantić (TV serija) | Inspicijent | |
| 1992. | Koju igru igraš | ||
| 1993. | Roda | ||
| 1993. | Napadač | Ranjenik | |
| 1993. | Elektra | Hemon | |
| 1994. | Magareće godine | Vjeroučitelj | |
| 1997. | Rođeni sjutra | Filip | |
| 1997. | Zle oči | Reditelj | |
| 1998. | Sudbina jednog razuma | Isailo, sluga | |
| 1998. | Stršljen | Redžepi | |
| 1998. | Živana | Puniša | |
| 1998. | Svirač (TV film) | Kum Jovan | |
| 1998. | Džandrljivi muž | Erzerin | |
| 1998. | Dosije 128 | Agent Udbe | |
| 1999. | Nož | Balija | |
| 1999. | U ime oca i sina | Diler | |
| 2000-e | |||
| 2000. | Gorski vijenac | Vuk Mićunović | |
| 2001. | Suđenje Đeneralu Vešoviću | Peruta Vučinić | |
| 2001. | Prijemni ispit | Kum | |
| 2004. | Taxi drive | Taksista | |
| 2005. | Poziv (serija) | Hamed | |
| 2005. | Srce u bunaru | Partizan | |
| 2005. | Grof Montenegro | Georgije | |
| 2008. | Die rote Zora | Šumar Smoljan | |
| 2008. | Malteški krst | Malteški vitez | |
| 2009. | Kod advokata | Advokat | |
| 2009. | Baraba | Valentino | |
| 2010-e | |||
| 2011. | Oče, laku noć | Eduard Kiš | |
| 2012. | Mora ljubavi | ||
| 2013. | Budva na pjenu od mora | Boro Kovačević | |
| 2014. | Atomski zdesna | Mario | |
| 2014. | Varvari | Lukin Otac | |
| 2015. | Budva na pjenu od mora | Boro | |
| 2016. | Igla ispod praga | Ranko | |
| 2017. | Božićni ustanak (TV serija) | Stevo | |
| 2017. | Biser Bojane | Šefket | |
| 2017. | Iskra | Petar | |
| 2018. | Put | Slavko | |
| 2018. | Biser Bojane (TV serija) | Šefket | |
| 2018. | Između dana i noći | Mešetar | |
| 2019. | Dojč kafe | Labud Zverotić | |
| 2019. | Ajvar | Psihijatar | |
| 2019. | Rapl | Bos | |
| 2019. | Besa (TV serija) | Božo | |
| 2019. | Senke nad Balkanom | Žmara | |
| 2019. | Žigosani u reketu | Đole DB-ovac | |
| 2020-e | |||
| 2020. | Biser Bojane (TV serija) | Šefket | |
| 2020. | Južni vetar (TV serija) | Mirko Radonjić | |
| 2020. | Močvara (TV serija) | Rade Janković | |
| 2020. | Otac | Portir | |
| 2021. | Nebesa | Šinter | |
| 2021. | Kljun (TV serija) | Sveta Jović Surla | |
| 2021. | Lud, zbunjen, normalan | Idriz | |
| 2022. | Ključ | Deda | |
| 2022. | Bijeg do mora | Jakov | |
| 2022. | Trag divljači | ||
| 2023. | Budi Bog s nama | ||
| 2023. | Pukotina u ledu | ||
| 2024. | Mraz | ||
Istaknute uloge u pozorištu[uredi | uredi izvor]
- Mlaz krvi, Antonen Arto (rd. Milovan Korać)
- Kula Vavilonska, Goran Stefanovski - Todor
- Divlje meso, Goran Stefanovski - Herman Klaus
- Kamen za pod glavu, Milica Novković - Vučko Vučetić
- I smrt dolazi na Lemno, Velimir Lukić
- Long Plej, Goran Stefanovski (rd. Nada Kokotović)
- Tetоvirano pozorište, Mladen Materić (rd. Mladen Materić) - Šeik
- Sveti Georgije ubiva aždahu, Dušan Kovačević (rd. Mirko Vlahović) - Poručnik Tasić
- Bez trećega, Milan Begović (rd. Mirko Vlahović) - Marko Barić
- Izvanjac, Igor Bojović (rd. Jovica Pavić) - Škrnjo
- Tigar, Mjurej Šizgal (rd. Draško Đurović) - Ben
- Happy End, Igor Bojović (rd. Ivana Vujić) - Petar Božić
- Princeza Ksenija od Crne Gore, Radmila Vojvodić (rd. Radmila Vojvodić) - Savo Vukmanović
- Lažni car Šćepan Mali, Petar II Petrović Njegoš (rd. Dejan Mijač) - Vojvoda Vuksan
- Montenegrini, Radmila Vojvodić (rd. Radmila Vojvodić) - S. Luperini
- Zločin i kazna, Fjodor Dostojevski (rd. Egon Savin) - Aleksandar Grigorijevič Zamjotov
- Oblomov, Ivan Gončarov (rd. Egon Savin) - Andrej Ivanovič Štolc
- Komedija zabune, Vilijem Šekspir (rd. Jagoš Marković) - Egejon
- Iz ničega u ništa, Stevan Koprivica (rd. Goran Bulajić) - Gazda
- Elektra, Danilo Kiš (rd. Egon Savin) - Zidar
- Party Time, Harold Pinter (rd. Eduard Miler) - Lajonel, Riči, Čovek sa tamnim naočarama
- Malograđani, Maksim Gorki (rd. Paolo Mađeli) - Šiškin
- Bura, Vilijem Šekspir (rd. Slobodan Unkovski) - Antonio, Vojvoda ood Milana
- Joneskomanija, Ežen Jonesko (rd. Eduard Miler) - Gospodin Smit
- Otpad, Ljubomir Đurković (rd. Niko Goršič) - Janko Markošević
- Pinokio, Karlo Kolodi (rd. Petar Pejaković) - Stromboli
- Pomiluj me, grešnoga gospode, Fjodor Dostojevski (rd. Goran Bulajić) - Dimitri Karamazov
- Legenda o postojanju, Stevan Koprivica (rd. Egon Savin)
- Galeb, Anton Čehov (rd. Paolo Mađeli) - Petar Nikolajevič Sorin
- Poludjela lokomotiva, Stanislav Vitkijevič (rd. Eduard Miler) - Zigfrid Tengier, mašinovođa
- Lažni Car, Mirko Kovač (rd. Branislav Mićunović) - Andrija
- Montenegro Blues, Radmila Vojvodić (rd. Radmila Vojvodić) - Čudna faca
- Tramvaj zvani želja, Tenesi Vilijams (rd. Želimir Orešković) - Mič
- Jakov grli trnje, Veljko Radović (rd. Blagota Eraković) - Jakov Milojić
- San o Svetom Petru Cetinjskom, Mirjana Drljević (rd. Branislav Mićunović) - Maksim
- Siroti mali hrčki, Gordan Mihić (rd. Goran Bulajić) - Drugi Službenik
- Danilo, Mirko Kovač (rd. Radmila Vojvodić) - Pero Tomov Petrović
- Srčana kap, Mirko Kovač (rd. Blagota Eraković) - Gost
- Žabe, Gregor Strniša (rd. Slobodan Milatović) - Lucifer
- Nije čovjek ko ne umre, Velimir Stojanović (rd. Goran Bulajić) - Duško
- Naš čovjek (rd. Slađana Vujović) - Ćiro Vagner, Stariji, Novinar, Turista
- Večera budala, Fransis Veber (rd. Božidar Đurović) - Pjer Brošan
- Imitacija života, Mirjana Bobić Mojsilović (rd. Lidija Dedović) - Milivoje
- Pravednici, Alber Kami (rd. Željko Sošić) - Zatvorenik Foka
- Leda, Miroslav Krleža (rd. Anica Tomić) - Klanfar
- Četvrta sestra, Januš Glovacki (rd. Ana Vukotić) - Ivan Pavlovič Pjetrov
- Alegretto Albania, Stefan Čapaljiku (rd. Idriz Đokaj) - Otac
- Zidari i bibiliotekari (rd.Ana Vukotić) - Ivan Crnojević
- Šćeri Moja, Maja Todorović (rd. Ana Vukotić) - Knjaz Nikola I Petrović
- Bura, Vilijam Šekspir (rd. Dejan Projkovski) - Goncalo
- Učene žene, Molijer (rd. Jagoš Marković) - Krizal[3]
- Zimska Bajka, Vilijam Šekspir (rd. Dino Mustafić) - Antigon
- Ekvinocijo, Ivo Vojnović (rd. Ivica Kunčević) - Slijepi Vlaho
- Bure Baruta, Dejan Dukovski (rd. Dejan Projkovski) - Dimitrije
- Posjeta, Fridrih Direnmat (rd. Aleksandar Morfov) - Alfred Miler
- Omladina bez Boga Eden fon Horvat (rd. Tara Manić) - Julije Cezar
Istaknute nagrade[uredi | uredi izvor]
- Kristalna vaza na Jugoslovenskom Festivalu Dramskih Amatera u Trebinju
- Nagrada za najbolju glavnu mušku ulogu FDA Nova Varoš
- Nagrada na Međunarodnom Festivalu Kratkometražnih Filmova u Beogradu za film "Zle oči:
- Godišnja nagrada UDUCG, za uloge u predstavama Montenegrini i Zločin i kazna, 1999.
- Godišnje nagrade Crnogorskog narodnog pozorišta
- Nagrada Opštine Podgorica „19. decembar” za ostvarene rezultate u pozorišnoj djelatnosti, 2005.
- Međunarodni festival glumca u Nikšiću, nagrada „Grand prix” za najbolju partnersku ulogu (Siroti mali hrčki), 2007.
- Nagrada za partnerski odnos na Festivalu Crnogorskog teatra, 2007.
- Plaketa „Miloš Šami” za doprinos Hercegnovskoj aprilskoj pozorišnoj svečanosti (HAPS), 2008.
- Nagrada 21.jul grada Berane za doprinos u kulturi, Opština Berane 2009.
- Grand prix za najbolji partnerski odnos na sceni, Međunarodni festival glumca u Nikšiću 2009.
- Velika Nagrada Crnogorskog Narodnog Pozorišta, 2016.[4]
- Grand prix za najbolju glavnu mušku ulogu, Međunarodni festival glumca u Nikšiću, 2016.
- Nagrada za najbolje glumačko ostvarenje u cjelini, Festival mediteranskog teatra Purgatorije, 2016.
- Nagrada Džoni Hodžić za izuzetan doprinos u njegovanju i očuvanju poetske riječi, 2017.
- Nagrada za najbolju glavnu mušku ulogu za ulogu Petra (Iskra red.Gojko Berkuljan), Mojkovačke filmske jeseni, 2017.
- Nagrada i status prvaka drame, Crnogorsko Narodno Pozorište Podgorica
Galerija[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Mirko Vlahović”. CNP. Приступљено 16. 1. 2020.
- ^ „PORTRET GLUMCA MIRKA VLAHOVIĆA: Umjetnost je jedna velika ispovijest”. MNE Magazin. Приступљено 16. 1. 2020.
- ^ „Vlahović o predstavi u kojoj igra s ocem: Na sceni braća, u životu prijatelji”. Vijesti. Приступљено 16. 1. 2020.
- ^ „Beranac Mirko Vlahović dobitnik je Velike nagrade Crnogorskog narodnog pozorišta”. eSpona. Архивирано из оригинала 16. 01. 2020. г. Приступљено 16. 1. 2020.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Mirko Vlahović na sajtu IMDb (jezik: engleski)