Magnezijum karbonat
| |
| Nazivi | |
|---|---|
| Drugi nazivi
Poznati su di-, tri- i penta-hidrat
| |
| Identifikacija | |
| ECHA InfoCard | 100.008.106 |
| Е-бројеви | E504(i) (регулатор киселости, ...) |
| MeSH | Magnesium+carbonate |
| RTECS | OM2470000 |
| Svojstva | |
| MgCO3 | |
| Molarna masa | 84,32 g/mol |
| Agregatno stanje | bela čvrsta supstanca |
| Gustina | 2,958 g/cm3, основно |
| Tačka topljenja | 350 °C razlaže se |
| 10.6 mg/100 ml | |
| Struktura | |
| Kristalna rešetka/struktura | Romboedarska |
| Termohemija | |
Standardna molarna
entropija (S |
65.84 J.K−1.mol−1 |
Standardna entalpija
stvaranja (ΔfH |
-1111.69 kJ/mol |
| Srodna jedinjenja | |
Drugi katjoni
|
Kalcijum-karbonat Stroncijum-karbonat Barijum-karbonat |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25°C [77°F], 100 kPa). | |
| Reference infokutije | |
Magnezijum karbonat, poznat i kao mineral magnezit kada je otkriven u prirodi, je hemijsko jedinjenje sa mnogo primena. Pri normalnim uslovima to je belo ili bezbojno hemijsko jedinjenje, male gustine, sa molekulskom formulom: MgCO3.[1][2] U hemiji se koristi za dobijanje magnezijum oksida, jer se na temperaturi preko 540 °C razlaže na magnezijum oksid i Ugljen-dioksid. Magnezijum karbonat je magnezijumova so ugljene kiseline.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Housecroft, C. E.; Sharpe, A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3. izd.). Prentice Hall. ISBN 978-0-13-175553-6.
- ^ Holleman A. F.; Wiberg E. (2001). Inorganic Chemistry (1st izd.). San Diego: Academic Press. ISBN 0-12-352651-5.
