Đeče
Đeče | |
|---|---|
| Administrativni podaci | |
| Država | Bosna i Hercegovina |
| Entitet | Republika Srpska |
| Opština | Bileća |
| Stanovništvo | |
| — 2013. |  31 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 43° 00′ S; 18° 22′ I / 43.00° S; 18.37° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), ljeti UTC+2 (CEST) |
  Đeče Đeče na karti Bosne i Hercegovine | |
| Ostali podaci | |
| Pozivni broj | 59 |
Đeče je naseljeno mjesto u opštini Bileća, Republika Srpska, BiH. Prema popisu stanovništva iz 1991. u naselju je živjelo 79 stanovnika. Na popisu stanovništva 2013. godine, prema podacima Agencije za statistiku Bosne i Hercegovine popisano je 31 stanovnika.[1]
Geografija[uredi | uredi izvor]
Nalazi se na 577-616 metara nadmorske visine, površine 10,54 kvadratnih kilometara, udaljeno oko 17 kilometara od opštinskog centra. Pripada mjesnoj zajednici Plana. Razbijenog je tipa, a zaseoci su Brežina i Nosovina. Smješteno je na kraškom terenu, okruženom uzvišenjima Veliki i Mali rog, Kačanj i Kukun. Atar, koji obuhvata nekoliko livada i dolina, bogat je ljekovitim biljem, niskim rastinjem i visokom šumom. Na području sela postoji nekoliko neistraženih gradina i gomila.[2]
Istorija[uredi | uredi izvor]
![[ikona]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1c/Wiki_letter_w_cropped.svg/20px-Wiki_letter_w_cropped.svg.png){kind=small} | Ovaj odeljak bi trebalo proširiti. Možete pomoći dodavanjem sadržaja. |
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Prema defteru iz 1475/1477. vlasi katunara Poblaha Radovanića imali su zimovalište u mjestu zvanom Đeče. Selo je 1879. imalo 28 domaćinstava i 162 stanovnika (139 muslimana i 23 pravoslavca); 1910. - 219 stanovnika; 1948. - 83; 1971. - 90; 1991. - 79; 2013. - 12 domaćinstava i 28 stanovnika (od kojih 17 Srba). Prema podacima sa terena, 2020. u selu je bilo šest domaćinstava i 11 stanovnika. Porodica Vukoje slavi Nikoljdan; Samardžić - Đurđevdan. Do 1992. u selu su živjele muslimanske (bošnjačke) porodice: Avdić, Ovčina i Ćatović, dok se porodica Crnković odselila poslije Drugog svjetskog rata. Prema predanju, Đatovići su se doselili u drugoj polovini 17. vijeka, a porodice Vukoje, Samardžić i Crnković krajem istog vijeka. Poslije Drugog svjetskog rata došli su Avdići i Ovčine. Tokom Drugog svjetskog rata stradalo je 66 civila i jedan borac Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije. Stanovništvo se uglavnom bavi poljoprivredom. U ataru postoje dva muslimanska groblja, a najbliža pravoslavna groblja su u susjednim selima Lađevići i Pađeni. Najbliža džamija i crkva su u selu Plana. Đeče je elektrificirano 1972. godine. Mještani se vodom snabdijevaju sa izvora Kačanj i iz čatrnja. Kroz atar prolazi regionalni put Berkovići-Krivača.[2]
| Nacionalnost[3] | 1991. | 1981. | 1971. | 1961. |
| Muslimani | 73 | 78 | 73 | |
| Srbi | 6 | 10 | 17 | 16 |
| Jugosloveni | 66 | |||
| ostali i nepoznato | ||||
| Ukupno | 79 | 88 | 90 | 82 |
| Demografija[3] | ||
|---|---|---|
| Godina | Stanovnika | |
| 1869. | 162 | |
| 1910. | 219 | |
| 1948. | 83 | |
| 1953. | 80 | |
| 1961. | 82 | |
| 1971. | 90 | |
| 1981. | 88 | |
| 1991. | 79 | |
Napomene[uredi | uredi izvor]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Preliminarni rezultati Popisa stanovništva, domaćinstava i stanova u Bosni i Hercegovini 2013, Agencija za statistiku BiH, Sarajevo, 5. 11. 2013.” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 23. 11. 2018. g. Pristupljeno 04. 05. 2019.
- ^ a b Enciklopedija Republike Srpske. 3, D-Ž. Banja Luka: Akademija nauka i umjetnosti Republike Srpske. 2020. str. 536. ISBN 978-99976-42-37-0.
- ^ a b Savezni zavod za statistiku i evidenciju FNRJ i SFRJ: Popis stanovništva 1948, 1953, 1961, 1971, 1981. i 1991. godine.
