Borivoje Rašajski
| Borivoje Rašajski | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Lični podaci | ||||
| Datum rođenja | 2. oktobar 1917. | |||
| Mesto rođenja | Kruščica, Bela Crkva, Austrougarska | |||
| Datum smrti | 1995. (77/78 god.) | |||
| Mesto smrti | Beograd, SR Jugoslavija | |||
| Obrazovanje | Filozofski fakultet Univerziteta u Beogradu | |||
| Naučni rad | ||||
| Polje | Matematika | |||
| Nagrade |
| |||
Borivoje N. Rašajski (Kruščica, 2. oktobar 1917 — Beograd, 1995[1]) bio je poznati srpski matematičar i profesor.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rašajski je rođen 1917. godine u Kruščici, Bela Crkva (tada Vršački srez).
Osnovnu školu, a zatim gimnaziju, završio je u Vršcu, gde je i maturirao 1935. godine. Nakon završetka srednje škole, upisuje Filozofski fakultet Univerziteta u Beogradu, na kojem diplomira 1939. godine u grupi Teorijska matematika Filozofskog fakulteta u Beogradu[2]. Nakon završetka studija radio je kao suplent, predavao matematiku i fiziku u srednjim školama u Zrenjaninu, Podgorici, Svilajncu, Beogradu, Raškoj i Vršcu.
U periodu od 1944—1945. služio je u Jugoslovenskoj armiji, u Alibunaru.
Nakon izlaska iz vojske, počeo je da radi kao profesor gimnazije u Vršcu 1945/1946, a zatim kao poverenik za trgovinu i snabdevanje, sekretar i na kraju poverenik za prosvetu Gradskog narodnog odbora, u periodu od 1946—1949.
Godine 1949. postavljen je za asistenta na Prirodno-matematičkom fakultetu Univerziteta u Beogradu i ponovo izabran 1952. godine.
Dok je radio ka asistent, držao je vežbe iz predmeta Matematika I i II, Analitičke gemotrije, Teorije parcijalnih jednačina, Teorije običnih diferencijalnih jednačina, Diferencijalih jednačina i iz matematičke fizike[2]. Nakon što je postao profesor, držao je predavanja iz Matematike I i II, Analitičke gemotrije, Matematičke analize I i II, Diferencijalne jednačine, a bio je predavač i na specijalnim kursevima na postdiplomskih studijama mehanike i fizike, gde je predavao Diferencijalne jednačine, bio predavač na specijalnim kursevima i na postdoplomskih studijama mehanike i fizike, odnosno na predmetima : Diferencijalne, parcijalne i specijalne jednačine, Jednačine matematičke fizike.
Na PMF-u je 1952. godine odbranio je doktorsku tezu Gemotrijske teorije parcijalnih jednačina prvog reda sa jednom nepoznatom funkcijom.
Prirodno-matematičkom fakultetu Univerziteta u Beogradu je ostao sve do penzije 1980. godine. Godine 1954. izabran je za docenta, zatim za vandrednog profesora 1959. godine, da bi 1964. godine bio ponovo izabran za vandrednog profesora i nakon toga 1966. godine, izabran za redovnog profesora PMF-a.
Pored navedenih funkcija, na PMFu je bio i prodekan (1962—1964) i dekan (1964—1967), kao i šef Katedre za matematiku, upravnik Odseka za matematiku, mehaniku i astronomiju i upravnik Instituta za matematiku.
Pored velikog broja funkcija na kojima je bio na PMFu, takođe bio je član Saveza za naučne radove Srbije, saradnik i član Saveta Matematičkog instituta Srpske akademije nauka i umetnosti, predsednik Saveta Astronomske opservatorije u Beogradu, sekretar Saveza društava MFA Jugoslavije[2].
Pored svega, bio je član redakcije časopisa Matematički vesnik, član redakcije i urednik časopisa Publications de l'Institut mathematique Beograd, kao i jedan od članova Nacionalnog komiteta za matematiku, Fakultetskog i Univerzitetskog komiteta Saveza Komunista. Na specijalizaciji bio je u Parizu 1957. godine, a učestvovao je u radu domaćih i međunarodnih Kongresa (Inzbruk 1960. i Đenova 1963. godine).
Odlikovan je ordenom rada sa crvenom zastavom. Preminuo je u Beogradu, 1995. godine.
Predavao je i na fakultetima u Prištini, Tuzli, Skoplju, Kragujevcu i Nišu.[2]
Radovi[uredi | uredi izvor]
Obavio je više od 40 naučnih radova, monografiju Sur les systèmes en involution des équations aux dérivées partielles du premier ordre et d'ordre supérieur. L'application des systèmes de Charpit[3], univerzitetske udžbenike Analitička geometrija[4], Teoriju običnih diferencijalnih jednačina, skripta Parcijalne i integralne jednačine i srednjoškolski udžbenik Algebra za I razred gimnazije[5].
Izvori[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Spomenica 130 godina Matematičkog fakulteta, CD. . Београд. 2003. ISBN 978-86-7589-036-2.