Borislav Božović

borislav božović
borislav božović
	Borislav Božović
Lični podaci
Datum rođenja	9. april 1913.
Mesto rođenja	Stijena Piperska, kod Podgorice, Kraljevina Crna Gora
Datum smrti	12. decembar 1987. (74 god.)
Mesto smrti	Beograd, SR Srbija, SFR Jugoslavija
Profesija	lekar
Porodica
Supružnik	Saša Božović
Delovanje
Član KPJ od	avgusta 1941.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije; Jugoslovenska armija; 1941 — 1949.
Čin	general-major
dekan Medicinskog fakulteta
Period	1967—1972.
Prethodnik	Vojislav Danilović
Naslednik	Ivan Stanković
Odlikovanja

Borislav Božović (Stijena Piperska, kod Podgorice, 9. april 1913 — Beograd, 12. decembar 1987) bio je lekar, učesnik Narodnooslobodilačke borbe, profesor i dekan Medicinskog fakulteta u Beogradu, sanitetski general-major JNA u rezervi i akademik Srpske akademije nauka i umetnosti.

Biografija

Rođen je 9. aprila 1913. godine u selu Stijena Piperska - Piperi kod Podgorice. Godine 1938. je završio Medicinski fakultet u Beogradu. Od 1939. do 1941. godine je radio kao lekar na Trećoj internoj klinici u Beogradu.^[1]^[2]

Nakon okupacije Jugoslavije, 1941. godine vratio se u rodni kraj i od jula 1941. godine je učestvovao u Narodnooslobodilačkom ratu. Avgusta 1941. godine primljen je u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). U toku rata obavljao je dužnosti — rukovodioca Sanitetske službe Glavnog štaba NOP odreda Crne Gore, načelnika saniteta Prve proleterske udarne brigade, načelnika Sanitetske službe Glavnog štaba NOV i PO Hrvatske, upravnika partizanskih bolnica NOVJ u Italiji, načelnika Sanitetske službe Glavnog štaba NOV i PO Srbije i dr.^[1]^[2]

Nakon rata je do aprila 1949. godine bio na raznim dužnostima u sanitetskoj službi Jugoslovenske armije, a potom je demobilisan u činu general-majora. Bio je i jedan od ličnih lekara Josipa Broza Tita. Nakon demobilizacije bavio se naučnim radom i objavio je veći broj radova iz oblasti interne medicine — alergologija, kancerologija, endokrinologija i dr. Od 1962. godine je bio redovni profesor Medicinskog fakulteta u Beogradu, a u periodu od 1967. do 1972. godine je dva puta bio biran za dekana ovog fakulteta. Bio je direktor Interne B klinike Kliničkog centra Srbije.^[1]

Dopisni član Srpske akademije nauka i umetnosti (SANU) postao je 16. decembra 1965, a redovni član 21. marta 1974. godine. Bio je član Odeljenja medicinskih nauka, a od 17. decembra 1981. godine pa do smrti je bio sekretar ovog Odeljenja. Objavio je nekoliko stručnih knjiga — Klinička endokrinologija, Primarni rak pluća i dr.

Bio je u braku sa lekarkom Sašom Božović (1912—1995) sa kojom je imao četvoro dece. Novembra 1941. godine Saša je u italijanskom logoru u Albaniji rodila njihovu ćerku Dolores. Krajem 1941. one su bili razmenjene za zarobljene italijanske vojnike, ali je njihova ćerkica usled ratnih napora preminula marta 1943. godine u toku bitke na Neretvi. Nakon rata dobili su dvojicu sinova — Ivana i Slavka, članove prve postave rok grupe „Crni biseri” i ćerku Ivu.

Umro je 12. decembra 1987. godine u Beogradu.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden zasluga za narod prvog reda, Orden Republike sa zlatnim vencem i dr. Dobitnik je Nagrade AVNOJ-a 1974. godine, Trinaestojulske nagrade SR Crne Gore i Oktobarske nagrade grada Beograda.^[1]^[2]

Reference

^ ^a ^b ^v ^g Ko je ko u Jugoslaviji 1970, str. 114.
^ ^a ^b ^v Vojna enciklopedija 1970, str. 786.

Literatura

Jugoslovenski savremenici — Ko je ko u Jugoslaviji. Beograd: Hronometar. 1970.
Vojna enciklopedija tom I. Beograd. 1970.
Mala enciklopedija Prosveta tom I. Beograd: „Prosveta”. 1978.
Vojni leksikon. Beograd: „Vojnoizdavački zavod”. 1981.

Spoljašnje veze

[FOOTNOTEКо_је_ко_у_Југославији1970114-1] v ^g Ko je ko u Jugoslaviji 1970, str. 114.

[FOOTNOTEВојна_енциклопедија1970786-2] v Vojna enciklopedija 1970, str. 786.

[1]

[2]