Pređi na sadržaj

Velika nagrada Australije

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Australija Velika nagrada Australije
Albert park
Podaci o stazi
Broj održanih trka 36
Prva trka 1985
Najviše pobeda (vozač) Njemačka Mihael Šumaher (4)
Najviše pobeda (tim) Italija Ferari (13)
Dužina kruga 5,278 км
Dužina trke 306,124 км
Rekord kruga Monako Šarl Lekler
1:20,260
Broj krugova 58
Poslednja trka (2022)
Pol pozicija
Podijum
Najbrži krug

Velika nagrada Australije je trka u okviru šampionata Formule 1.[1] Trka se svake godine tradicionalno vozi kao prva trka u sezoni (izuzev 2006. i 2010. godine).

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Velike nagrade Australije se voze od još od 1920-ih godina. U okviru FIA šampionata formule 1 trke se voze od 1985. godine. U toj sezoni kao poslednja trka u sezoni vožena je trka na stazi u Adelaidi. Od 1996. godine trka se vozi na uličnoj stazi u Albert parku u Melburnu.

Skorašnje trke

[uredi | uredi izvor]

U sezoni 2007. ova VN je protekla u znaku Kimija Raikonena koji je sa svojim Ferarijem osvojio pol poziciju, izvezao najbrži krug i na kraju se popeo na vrh podijuma.

U sezoni 2008. VN Australije je otvorila sezonu trka Formule 1 16. marta 2008. godine. Trijumfovao je Luis Hamilton, a druga dva mesta na podijumu su zauzeli Nemci Rozberg i Hajdfeld.

U 2009-toj godini otvaranje sezone je obeležio dvostruki trijumf debitantskog tima u Formuli 1, Bron GP-a. Dženson Baton i Rubens Barikelo su zauzeli prvo i drugo mesto u trci.

Velika nagrada Australije je u sezoni 2010 bila druga trka šampionata, a pol poziciju je osvojio Sebastijan Fetel u Red Bulu. Trka je vožena u promenljivim vremenskim uslovima pošto je na početku padala kiša, dok je druga polovina trke vožena po suvoj stazi. Fetel je sigurno vodio trku ali je onda imao problem sa zadnjim kočnicama zbog čega je morao da odustane. Pobedu je ostvario Dženson Baton koji se zahvaljujući odličnoj strategiji probio u poretku, drugi je završio Robert Kubica u Renou, dok je treći bio Felipe Masa u Ferariju.

U sezoni 2011 je ponovo najbrži na kvalifikacijama bio Sebastijan Fetel, ali je Nemac ovoga puta imao trku bez problema, pa je lako pobedio ispred Luisa Hamiltona u Maklarenu i Vitalija Petrova u Lotus Renou.

Trka u 2012 je ponovo prošla u znaku Džensona Batona. Njegov timski kolega Luis Hamilton je bio na pol poziciji, ali je Baton na startu preuzeo prvo mesto koje nije ispuštao do kraja. Drugi je trku završio svetski šampion iz 2011. Sebastijan Fetel, dok je treći bio Hamilton.

Velika nagrada Australije je i 2013. bila prva trka u šampionatu, a pobednik je bio Kimi Rejkenen u Lotusu. Finac je jedini bio na strategiji od dva zaustavljanja u boksu dok su ostali vozači morali po tri puta da menjaju gume. Na drugoj poziciji je završio Fernando Alonso u Ferariju, dok je treći bio svetski šampion Sebastijan Fetel u Red Bulu.

U sezoni 2014. je pobedio Niko Rozberg a u sezoni 2015. Luis Hamilton, i jedan i drugi nastupajući za Mercedes gran pri.

U sezoni 2016. je pobedio Niko Rozberg, nastupajući za Mercedes gran pri.

Pobednici trka

[uredi | uredi izvor]

Najviše pobeda na VN Australije u okviru šampionata Formule 1 ima Mihael Šumaher i to četiri pobede: 2000, 2001, 2002. i 2004. godine. Po nacionalnostima najviše pobeda imaju britanski vozači i to deset: Dženson Baton tri, Dejmon Hil, Dejvid Kultard, i Luis Hamilton po dve i Najdžel Mensel jednu.

Godina Vozač Konstruktor Lokacija
2022 Monako Šarl Lekler Ferari Melburn
2021
-
2020
Nije održano
2019 Finska Valteri Botas Mercedes Melburn
2018 Njemačka Sebastijan Fetel Ferari Melburn
2017 Njemačka Sebastijan Fetel Ferari Melburn
2016 Njemačka Niko Rozberg Mercedes Melburn
2015 Ujedinjeno Kraljevstvo Luis Hamilton Mercedes Melburn
2014 Njemačka Niko Rozberg Mercedes Melburn
2013 Finska Kimi Rejkenen Lotus F1 Melburn
2012 Ujedinjeno Kraljevstvo Dženson Baton Maklaren Melburn
2011 Njemačka Sebastijan Fetel Red bul Melburn
2010 Ujedinjeno Kraljevstvo Dženson Baton Maklaren Melburn
2009 Ujedinjeno Kraljevstvo Dženson Baton Bron GP Melburn
2008 Ujedinjeno Kraljevstvo Luis Hamilton Maklaren Melburn
2007 Finska Kimi Rejkenen Ferari Melburn
2006 Španija Fernando Alonso Reno Melburn
2005 Italija Đankarlo Fizikela Reno Melburn
2004 Njemačka Mihael Šumaher Ferari Melburn
2003 Ujedinjeno Kraljevstvo Dejvid Kultard Maklaren Melburn
2002 Njemačka Mihael Šumaher Ferari Melburn
2001 Njemačka Mihael Šumaher Ferari Melburn
2000 Njemačka Mihael Šumaher Ferari Melburn
1999 Ujedinjeno Kraljevstvo Edi Irvin Ferari Melburn
1998 Finska Mika Hekinen Maklaren Melburn
1997 Ujedinjeno Kraljevstvo Dejvid Kultard Maklaren Melburn
1996 Ujedinjeno Kraljevstvo Dejmon Hil Vilijams-Reno Melburn
1995 Ujedinjeno Kraljevstvo Dejmon Hil Vilijams-Reno Adelejd
1994 Ujedinjeno Kraljevstvo Najdžel Mensel Vilijams-Reno Adelejd
1993 Brazil Airton Sena Maklaren Adelejd
1992 Austrija Gerhard Berger Maklaren Adelejd
1991 Brazil Airton Sena Maklaren Adelejd
1990 Brazil Nelson Pike Beneton-Ford Adelejd
1989 Belgija Tijeri Boutsen Vilijams-Reno Adelejd
1988 Francuska Alen Prost Maklaren Adelejd
1987 Austrija Gerhard Berger Ferari Adelejd
1986 Francuska Alen Prost Maklaren Adelejd
1985 Finska Keke Rozberg Vilijams-Honda Adelejd

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Melbourne to host the Australian F1 Grand Prix until at least 2023”. Autosport. 12. 09. 2015. Pristupljeno 12. 09. 2015. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]