Е (ћириличко)

Ne poistovećivati sa E, slovom latinice.

Е (Е е; iskošeno: Е е) je ćiriličko slovo, ekvivalent latiničnom slovu E i grčkom slovu epsilon (Ε ε).

Istorija

Slovo E je izvedeno iz grčkog slova epsilon.

U staroslovenskoj azbuci ime slova bilo je єstь, što je na tadašnjem jeziku značilo »jest«.

U ćiriličkom brojevnom sistemu, slovo ⟨Е⟩ je imalo vrednost broja 5.

Oblik

U ranoj ćirilici, oblik ovog slova bio je obao (Є є), dok se danas piše s oštrim ivicama (Е е). Oblo E se danas upotrebljava samo u ukrajinskoj i rusinskoj azbuci, i označava dvoglasnik (diftong) "je".

Upotreba

Prisutno je u svim ćiriličnim pismima i uglavnom označava poluzatvoren prednji nelabijalizovan samoglasnik (/e/).

Ruski i beloruski jezik

U ruskom i beloruskom jeziku, uglavnom označava diftong "je". Kada se nađe iza određenih suglasnika (D, T, L, N), vrši se proces nalik našem jotovanju ("ДЕ" se čita slično našem "ĐE", "ТЕ" slično našem "ĆE" itd.). U ukrajinskom je ovo slučaj sa slovom "Є".

I u ruskoj i u beloruskoj azbuci, nalazi se na šestom mestu.

Bugarski, makedonski, srpski i ukrajinski jezik

U bugarskom, makedonskom, srpskom i ukrajinskom jeziku, ovo slovo označava ili "poluzatvoren prednji nelabijalizovan samoglasnik" (/e/) ili "poluotvoren prednji nelabijalizovan samoglasnik" (/ɛ/).

U bugarskoj azbuci, nalazi se na šestom mestu, dok se u makedonskoj, srpskoj i ukrajinskoj nalazi na sedmom.

Slična i srodna slova

• Ѐ ѐ: slovo ćirilice
• Ё ё: slovo ćirilice
• Є є: slovo ćirilice
• E e: E (slovo latinice)
• Ε ε: slovo grčkog alfabeta

Reference

Literatura

• Thomas, Paul-Louis (2012). Grammaire du bosniaque, croate, monténégrin, serbe. Paris. ISBN 978-2-7204-0490-0.