Konak Radića u Malom Borku
| Konak Radića u Malom Borku | |
|---|---|
 Konak Radića posle preseljenja | |
| Opšte informacije | |
| Mesto | Mali Borak—Lajkovac |
| Opština | Lajkovac |
| Država |  Srbija |
| Vrsta spomenika | kuća |
| Vreme nastanka | kraj 19. veka |
| Tip kulturnog dobra | Spomenik kulture od velikog značaja |
| Nadležna ustanova za zaštitu | Zavod za zaštitu spomenika kulture |
| www | |
Konak Radića se nalazio u Malom Borku, na teritoriji opštine Lajkovac, građen krajem 19. veka. Zbog širenja površinskog kopa rudnika Kolubara i iseljenja mesta, konak je, zajedno sa konakom Brene Mihajlović preseljen u Lajkovac. Konak predstavlja nepokretno kulturno dobro kao spomenik kulture od velikog značaja.[1][2]
Izgled konaka[uredi | uredi izvor]
To je dvoetažna zgrada pravougaone osnove, dimenzija 9,40h12,32m, sa četvorovodnim krovom i biber crepom kao pokrivačem. Etaže su na fasadama odvojene profilisanim vencima, a izražajnim, više profilisanim vencima završavaju se zidne površine. Konak je zidan opekom, kao i svodovi međuspratne konstrukcije. na osloncima svodova ugrađeni su čelični nosači. Tavanska i krovna konstrukcija su drvene.
Dvokrilni prozori kao i vrata na sobama, veoma kvalitetno su urađeni, dok su spoljna vrata novija i znatno lošije izrade. Podovi u prizemlju su od opeke kao i u hodniku sprata, dok je u ostalim prostorijama drveni patos. Celo prizemlje je, osim dela gde je stepenište, imalo funkciju ostave. Na spratnom delu su tri sobe za spavanje, dve manje sa jedne strane hodnika i jedna nešto veća sa njegove druge strane. sve sobe su zagrevane gusanim pećima koje su se ložile iz hodnika, gde i sada postoje dva ložišta sa metalnim vratancima. Konak je u funkciji i veoma dobro očuvan.
Kao zgrada koja idejnim konceptom prostornog plana odražava uslove seoskog života, a načinom građenja uticaj gradske sredine, konak Radića predstavlja obrazac prelaznog tipa stambene arhitekture sela na prostoru Tamnave i severne Srbije u poslednjoj četvrtini 19. veka.
Galerija[uredi | uredi izvor]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Zavod za zaštitu spomenika kulture Valjevo
- ^ „Centralni registar spomenika kulture”. Arhivirano iz originala 03. 11. 2013. g. Pristupljeno 31. 10. 2013.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Zavod za zaštitu spomenika kulture Valjevo: "Spomeničko nasleđe Kolubarskog i Mačvanskog Okruga" . . Ваљево. 2006. ISBN 978-86-904745-2-3. COBISS.SR 131307532
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Napomena: Sadržaj ovog članka je jednim delom ili u celosti preuzet sa http://vaza.co.rs. Nosilac autorskih prava nad materijalom je dao dozvolu da se isti objavi pod slobodnom licencom. Dokaz o tome se nalazi na OTRS sistemu, a broj tiketa sa konkretnom dozvolom je 2013110510010149.
