Lev Šestov
| Lav Šestov | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Lav Isakovič Šestov |
| Datum rođenja | 2. februar 1866. |
| Mesto rođenja | Kijev, Ruska Imperija |
| Datum smrti | 19. novembar 1938. (52 god.) |
| Mesto smrti | Pariz, Francuska |
| Filozofski rad | |
| Epoha | Filozofija XIX veka |
| Regija | Ruska filozofija Zapadna filozofija |
| Škola filozofije | Hrišćanski egzistencijalizam |
| Uticao na | D. H. Lorens Nikolaj Berdjajev Emil Sioran Sergej Bulgakov Alber Kami Česlav Miloš Žil Delez Martin Hajdeger Edmund Huserl |
Lev Isaakovič Šestov (rus. Лев Исаа́кович Шесто́в ; 2. februar 1866 – 19. novembar 1938, rođen kao Jehuda Lejb Švarcman (rus. Иегуда Лейб Шварцман), bio je ruski egzistencijalista i religiozni filozof. Najpoznatiji je po svojoj kritici i filozofskog racionalizma i scijentizma. Njegov rad je zagovarao pokret izvan razuma i metafizike, tvrdeći da oni nisu u stanju da konačno utvrde istinu o krajnjim problemima, uključujući prirodu Boga ili postojanja.[1] Savremeni naučnici povezuju njegov rad sa oznakom " antifilozofije".[2][3]
Šestov je opširno pisao o filozofima kao što su Niče i Kjerkegor, kao i o ruskim piscima kao što su Dostojevski, Tolstoj i Čehov.[1] Njegove objavljene knjige uključuju Apoteoza neosnovanosti (1905) i njegov magnum opus Atina i Jerusalim (1930-37). Nakon što je emigrirao u Francusku 1921. godine, sprijateljio se i uticao na mislioce kao što su Edmund Huserl, Bendžamin Fondan, Rejčel Bespalof,[4] i Žorž Bataj. U Parizu je živeo do svoje smrti 1938. godine.
On je rođen kao Lev Isaakovič Švarcman u Kijevu u jevrejskoj porodici. Bio je rođak Nikolasa Prickera, advokata koji je emigrirao u Čikago i postao patrijarh porodice Pricker koja je istaknuta u biznisu i politici.[5] Obrazovao se u raznim mestima, usled sukoba sa vlastima. Nastavio je da studira pravo i matematiku na Moskovskom državnom univerzitetu, ali mu je posle sukoba sa inspektorom za studente rečeno da se vrati u Kijev, gde je završio studije.
Odabrana dela[uredi | uredi izvor]
Najvažniji Šestovljevi radovi, u njihovim prevodima na engleski jezik i sa datumom objavljivanja:
- The Good in the Teaching of Tolstoy and Nietzsche, 1899
- The Philosophy of Tragedy, Dostoevsky and Nietzsche, 1903
- All Things are Possible (Apotheosis of Groundlessness), 1905
- Potestas Clavium, 1919
- In Job's Balances, 1923–29
- Kierkegaard and the Existential Philosophy, 1933–34
- Athens and Jerusalem, 1930–37
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Sugarman, David (11. 6. 2012). „A Philosopher of Small Things”. Tablet. Pristupljeno 30. 1. 2022.
- ^ Weingrad, Michael (2002). „New Encounters with Shestov”. The Journal of Jewish Thought and Philosophy. 11 (1): 49—62. doi:10.1080/1053699022000037913.
- ^ Mullarky, John. „Reviews: Boris Groys, Introduction to Antiphilosophy”. Notre Dame Philosophical Review. Pristupljeno 10. 2. 2022.
- ^ Christopher E. G. Benfey; Karen Remmler (2006). Artists, Intellectuals, and World War II: The Pontigny Encounters at Mount Holyoke College, 1942-1944. Univ of Massachusetts Press. str. 260—. ISBN 1-55849-531-2.
- ^ Baranova-Šestova, N. L. (1983). Žiznь Lьva Šestova (na jeziku: ruski). Ripol Klassik. ISBN 978-5-458-24845-7.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Akademske | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
