Margita
Margita | |
|---|---|
 Pravoslavna crkva u selu | |
| Administrativni podaci | |
| Država | Srbija |
| Autonomna pokrajina | Vojvodina |
| Upravni okrug | Južnobanatski |
| Opština | Plandište |
| Stanovništvo | |
| — 2011. |  924 |
| — gustina | 24/km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 45° 12′ 54″ S; 21° 10′ 25″ I / 45.215107° S; 21.173606° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 79 m |
| Površina | 38,4 km2 |
.svg)  Margita Margita na karti Srbije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 26364 |
| Pozivni broj | 013 |
| Registarska oznaka | VŠ |
Margita (rum. Mărghita, mađ. Nagymargita) je naselje u opštini Plandište, u Južnobanatskom okrugu, u Srbiji. Prema popisu iz 2011. bilo je 924 stanovnika.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Godine 1597. godine pominje se prvi put Margita. U 17. veku Szent Margita. U 19. veku – Nagy Margita. A od 1919. godine Margita.
Godine 1597. pominje se mesto kao posed Gašpara Tota. Verovatno je, da je naselje prozvano po crkvenom patronu. Stanovnici naselja bili su Srbi. 1713. godine imalo je 22 doma.
Godine 1724. godine odselilo se mnogo stanovnika, na čija su se mesta, verovatno odmah posle 1740. godine naselili Rumuni, čija prezimena – Ardeljan, Caran, Šipecan, Getejanc jasno odaju odakle su ovamo došli. Podignuta je crkva brvnara 1742. godine a 1810. godine sazidana je srpska crkva. Godine 1835. "na Duhove" (prazniku), završeno je zidanje sadašnje crkve, koja je osvećena 1836. godine.
Od 1716. do 1830. godine prolazila je pošta iz Temišvara kraj Dente, Margitice i Alibunara za Pančevo. Austrijski carski revizor Erler je 1774. godine konstatovao da mesto "Margita" pripada Žamskom okrugu, Vršačkog distrikta. Stanovništvo je bilo pretežno vlaško.[1]
Javljaju se 1840. godine kao pretplatnici srpske knjige: pop Nikolaj Popov paroh, Georgije Vragović učitelj i kaplar Vasilije Čakovac. Godine 1854. popisano je 1922 stanovnika.
4.maja 1889. godine otvorena je železnička stanica na novo sagrađenoj pruzi Veliki Bečkerek- Margita, a 1.jula 1891. godine otvoren je saobraćaj i na novoj pruzi za Vršac. Na dan 31.januara 1821. godine popisano je 1807 stanovnika, od kojih je bilo: Srba 707, Slovaka 1, Rumuna 937, Nemaca 24, Mađara 69, i ostalih 35.
Prilikom radova na prokopavanju moravičkog kanala, iskopan je jedan mamutov kostur, od kojih se više kostiju čuva u vršačkom muzeju.[2]
Ovde se nalazi Margita (slatinsko stanište).
Demografija[uredi | uredi izvor]
U naselju Margita živi 808 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 41,8 godina (40,8 kod muškaraca i 42,7 kod žena). U naselju ima 368 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,85.
Stanovništvo u ovom naselju veoma je nehomogeno, a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||
| m | ž |
|||
| ? | 0 | 2 | ||
| 80+ | 11 | 23 | ||
| 75—79 | 26 | 27 | ||
| 70—74 | 34 | 38 | ||
| 65—69 | 43 | 50 | ||
| 60—64 | 26 | 33 | ||
| 55—59 | 29 | 42 | ||
| 50—54 | 17 | 22 | ||
| 45—49 | 38 | 23 | ||
| 40—44 | 33 | 24 | ||
| 35—39 | 40 | 31 | ||
| 30—34 | 33 | 35 | ||
| 25—29 | 27 | 26 | ||
| 20—24 | 27 | 21 | ||
| 15—19 | 25 | 35 | ||
| 10—14 | 34 | 33 | ||
| 5—9 | 35 | 44 | ||
| 0—4 | 33 | 27 | ||
| Prosek : | 40,8 | 42,7 | ||
| ||||||||||||||||||||||||
|
| Pol | Ukupno | Neoženjen/Neudata | Oženjen/Udata | Udovac/Udovica | Razveden/Razvedena | Nepoznato |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Muški | 409 | 90 | 265 | 38 | 16 | 0 |
| Ženski | 432 | 67 | 264 | 94 | 6 | 1 |
| UKUPNO | 841 | 157 | 529 | 132 | 22 | 1 |
| Pol | Ukupno | Poljoprivreda, lov i šumarstvo | Ribarstvo | Vađenje rude i kamena | Prerađivačka industrija |
|---|---|---|---|---|---|
| Muški | 236 | 150 | 1 | 0 | 31 |
| Ženski | 121 | 70 | 0 | 0 | 29 |
| UKUPNO | 357 | 220 | 1 | 0 | 60 |
| Pol | Proizvodnja i snabdevanje | Građevinarstvo | Trgovina | Hoteli i restorani | Saobraćaj, skladištenje i veze |
| Muški | 0 | 11 | 13 | 0 | 10 |
| Ženski | 0 | 1 | 10 | 0 | 0 |
| UKUPNO | 0 | 12 | 23 | 0 | 10 |
| Pol | Finansijsko posredovanje | Nekretnine | Državna uprava i odbrana | Obrazovanje | Zdravstveni i socijalni rad |
| Muški | 5 | 1 | 2 | 2 | 4 |
| Ženski | 0 | 0 | 1 | 4 | 4 |
| UKUPNO | 5 | 1 | 3 | 6 | 8 |
| Pol | Ostale uslužne aktivnosti | Privatna domaćinstva | Eksteritorijalne organizacije i tela | Nepoznato | |
| Muški | 3 | 0 | 0 | 3 | |
| Ženski | 0 | 2 | 0 | 0 | |
| UKUPNO | 3 | 2 | 0 | 3 | |
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Srpska pravoslavna crkva -
Rumunska pravoslavna crkva
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ J.J. Erler: "Banat", Pančevo 2003.
- ^ Milekerovi letopisi Opština u južnom Banatu. ISBN 978-86-85075-04-9. str. 142-143.
- ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9.
- ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9.
- ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Mileker, Feliks; Pantić, Kosta; Belča, Dušan (2005). Letopisi opština u južnom Banatu. ISBN 978-86-85075-04-9.
- Izvor Monografija Podunavske oblasti 1812-1927. sastavio Dr Vladimir Margan biv. Predsednik Oblasnog odbora Komesar Oblasne Samouprave, objavljeno 1927. „Napredak Pančevo”
- Teritorija Podunavske Oblasti napisao Dr. Vladimir Margan Predsednik Obl. Odbora Smederevu 1928.*
- Istorijiski preglad Podunavske Oblasti Banatski deo napisao: Feliks Mileker bibliotekar i kustos gradske biblioteke i muzeja u Vršcu 1928.
- Letopis Opština u južnom Banatu: Banatska mesta i običaji Marina M.(Beč 1999).
Letopis period 1812–2009. g. Sastavio od pisanih tragova, letopisa, po predanju o Banatskih mesta i običaji nastanak sela ko su bili doseljenici, čime se bavili meštani.
