Nacionalni muzej Koreje
| Nacionalni muzej Koreje | |
|---|---|
| hangul=국립중앙박물관 hanja=國立 | |
 | |
| Osnivanje | 1909 (ponovno otvaranje 2005) |
| Lokacija | Seul, Južna Koreja Južna Koreja |
| Broj predmeta | 310 000 |
| Posetioci | 3,476,606 (2017) |
| Adresa | 137 Seobinggo-ro, Seul |
| Veb-sajt | www.museum.go.kr/site/eng/home |
Nacionalni muzej Koreje je vodeći muzej korejske istorije i umetnosti u Južnoj Koreji. Od svog osnivanja 1945. godine, muzej je posvećen raznim studijama i istraživačkim aktivnostima u oblastima arheologije, istorije i umetnosti, kontinualno razvijajući razne izložbe i obrazovne programe.[1]
Godine 2012. prijavljeno je da je od preseljenja u distrikt Jungsan 2005. godine muzej privukao 20 miliona posetilaca, ili preko 3 miliona godišnje, što ga čini jednim od najposećenijih muzeja u svetu i Aziji i najposećenijim u Južnoj Koreji.[2][3] U anketi od skoro 2.000 stranih posetilaca, koju je sprovela vlada gradske uprave Seula u novembru 2011. godine, navedeno je da je poseta muzeju jedna od njihovih omiljenih aktivnosti u Seulu.[4] To je jedan od najvećih muzeja u Aziji.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Car Sandžong osnovao je prvi korejski muzej, Imperijalni muzej domaćinstva, 1909. godine. Zbirke Carskog muzeja domaćinstva u i Generalnog muzeja japanske vlade kojim su upravljali tokom japanske vladavine u Koreji postale su jezgro zbirke Nacionalnog muzeja, koji je osnovan kada je Južna Koreja ponovo stekla nezavisnost 1945. godine.
Tokom Korejskog rata, 20.000 predmeta muzeja sigurno je premešteno u Busan kako bi se izbeglo uništavanje. Kada se muzej vratio u Seul nakon rata, smešten je na dve lokacije. 1972. godine muzej se ponovo preselio u novu zgradu na teritoriji palate Džongbokgong. Muzej je ponovo premešten 1986. godine u bivšu zgradu japanske generalne vlade, do rušenja zgrade 1995. godine. U decembru 1996. godine muzej je otvoren za javnost privremeno smešten u obnovljenoj Sali za socijalno obrazovanje, pre nego što je zvanično ponovo otvoren u svojoj velikoj novoj zgradi u porodičnom parku Jungsan u Seulu 28. oktobra 2005.
Muzej je smešten na nekadašnjem golf terenu koji je bio deo garnizona Jungsan, centralne komande snaga Sjedinjenih Država smeštenih u Koreji. Američka vojska je deo zemlje 1992. godine vratila korejskoj vladi, koja je potom postala Porodični park Jungsan. Iako su planovi za muzej unutar parka započeli 1993. godine, heliodrom je više puta odlagao njegovo otvaranje, i na kraju je 2005. preseljen sporazumom. Muzej u svojoj kolekciji sadrži preko 310 000 komada[5] sa oko 15 000 predmeta izloženih u jednom mahu. Prikazuje relikvije i artefakte u šest stalnih izložbenih galerija kao što su Galerija praistorije i antičke istorije, Galerija srednjovekovne i rane moderne istorije, Galerija donacija, Galerija kaligrafije i slikarstva, Azijska umetnička galerija i Galerija skulptura i zanata. Po površini je šesti po veličini muzej na svetu, koji sada pokriva ukupno 295,551 m2 (3.180 sq ft).[6] Da bi se zaštitili artefakti u muzeju, glavna zgrada je izgrađena da izdrži zemljotres jačine 6,0 stepeni Rihterove skale. Vitrine su opremljene platformama za apsorpciju udara. Tu je i uvozni sistem prirodnog osvetljenja koji koristi sunčevu svetlost umesto veštačkog osvetljenja i specijalno dizajnirani sistem klimatizacije. Muzej je napravljen od vatrostalnih materijala i ima posebne izložbene sale, obrazovne objekte, dečji muzej, ogromne izložbene prostore na otvorenom, restorane, kafiće i prodavnice.
Izgled[uredi | uredi izvor]
Muzej je podeljen na tri sprata. Simbolično, leva strana muzeja treba da predstavlja prošlost, dok desna strana muzeja predstavlja budućnost. U prizemlju se nalaze parkovi; vrtovi autohtonih biljaka; vodopadi i bazeni; i kolekcija pagoda, stupa, fenjera i stela (uključujući Nacionalno blago Koreje br. 2, Veliko zvono Bosingak, primer korejskih zvona iz perioda Čoson).
Prvi sprat[uredi | uredi izvor]
Na prvom spratu je Galerija praistorije i drevne istorije, koja sadrži približno 4.500 artefakata iz doba paleolita do ere kraljevstva Sile, iskopanih sa lokaliteta širom Koreje. Od kamenih sekira do luksuznih drevnih kraljevskih ukrasa, ovde prikazane relikvije pokazuju dugo putovanje ranih doseljenika na poluostrvu ka razvoju njihove jedinstvene kulture.
Drugi sprat[uredi | uredi izvor]
Na drugom spratu nalaze se Galerija za donacije i Galerija za kaligrafiju i slikanje, koja sadrži 890 umetničkih dela koja predstavljaju tradicionalne i religijske umetnosti Koreje. Galerija kaligrafije i slikanja podeljena je u četiri sobe: Sobu za slikanje, Kaligrafiju, Budističku sobu za slikanje i Sarangbang (naučni studio).
U galeriji donacija čuva se 800 umetničkih dela doniranih iz privatnih kolekcija kolekcionara. Galerija je podeljena na jedanaest soba.
Treći sprat[uredi | uredi izvor]
Na trećem spratu nalazi se Galerija skulptura i zanata sa 630 komada koji predstavljaju korejsku budističku skulpturu i zanatstvo.
Takođe se na trećem spratu nalazi Galerija azijskih umetnosti koja sadrži 970 dela koja istražuju sličnosti i razlike azijske umetnosti i ukrštanje azijske i zapadnjačke umetnosti putem Puta svile. Pet soba su Indijska i Jugoazijska umetnička soba, Centralno-azijska umetnička soba, Kineska umetnička soba, podmorske relikvije Sinana i Japanska umetnička soba.
Zbirka[uredi | uredi izvor]
Zlatna kruna, Nacionalno blago Koreje br. 191[uredi | uredi izvor]
Zlatna kruna iz petog veka kraljevstva Sila iskopana je u grobnici u Džongcu. Više ukrasa, uključujući ukras od srebrnog pojasa s natpisom (보인 대) („Gospođin pojas“), pronađeno je u severnoj grobnici nego u južnoj, što sugeriše da je severna grobnica ženska. Zlatna kruna odražava vlasnikovu političku i društvenu klasu.
Zamišljeni Bodisatva (Maitreja od pozlaćene bronze u meditaciji) (Nacionalno blago br. 83)[uredi | uredi izvor]
Ovaj Bodisatva, s početka sedmog veka, sedi s jednom nogom preko druge, izgubljen u mislima, sa prstima na obrazima. Poza je izvedena iz Budine poze koji razmišlja o životu ljudi. Ova statua nosi ravnu krunu koja se naziva „Kruna tri planine“ ili „Kruna Lotusa“. Torzo je go, krasi ga jednostavna ogrlica. Neverovatne su sličnosti sa drvenim Zamišljenim Bodisatvom u hramu Koriuji u Kjotu u Japanu, za koju se veruje da ju je našao monah Sile. Berovatno je ova statua stvorena u doba Sile. Međutim, dobro uravnotežen oblik i elegantna i prefinjena izrada tipični su za period Baekjea.
Kadionica, Nacionalno blago Koreje br. 95[uredi | uredi izvor]
Ova kadionica iz dvanaestog veka predstavlja jednu od najkvalitetnijih kadionica. Sastoji se od poklopca (sa centralnom rupom za ispuštanje tamjana), gorionika i nosača. Iznad rupe za tamjan nalazi se zakrivljena kopča da pomogne oslobađanju mirisa.
Desetospratna pagoda iz hrama Gyeongcheonsa, Nacionalno blago Koreje br. 86[uredi | uredi izvor]
„Pagoda od deset spratova“ (경천사 십층 석탑, 敬 天 寺 十 層 石塔) prvobitno je podignuta u manastiru Gyeongcheonsa u četvrtoj godini (1348) kralja Čungmoka. Japanski sudski zvaničnik ga je 1907. ilegalno prokrijumčario u Japan, ali je vraćen 1918. godine po nalogu britanskih i američkih novinara E. Betela i H. Halberta. 1960. vraćen je u palatu Gyoengbokgung, ali pokazala se teškom za čuvanje zbog kiselih kiša i vremenskih uslova. Ponovo je demontirana 1995. godine, da bi bila smeštena u Nacionalnom muzeju Koreje kada je muzej ponovo otvoren 2005. godine.
Album slika Danvona, Blago Koreje br. 527[uredi | uredi izvor]
Slikar iz osamnaestog veka Kim Hong-do, poznat i kao Danvon, poznat je po svojim šaljivim i iskrenim slikama života običnih ljudi. Ovaj album sastoji se od dvadeset i pet slika, od kojih se svaka fokusira na figure bez pozadinskih karakteristika. Kimove slike deluju nedorečeno, a ipak pokazuju izražajne poteze četkom i uravnoteženu kompoziciju. Pretpostavlja se da je ovaj stil nastao u Kimovim kasnim 30-ima, album je dovršen kada je imao oko 40 godina.[7]
Oegyujanggak Uigwe[uredi | uredi izvor]
Gyujanggak je bila kraljevska biblioteka osnovana u palati prestonice Changdeokgung po nalogu kralja 1776. godine. Vremenom se biblioteka takođe razvila u istraživačku instituciju koju finansira država. 1782. godine na ostrvu Gangva uspostavljen je aneks kraljevske biblioteke pod nazivom Oegyujanggak kako bi se sistematski i sigurnije sačuvali važni dokumenti povezani sa kraljevskom porodicom nego što je to moguće u glavnom gradu. Tu su se nalazile kopije spisa, kaligrafije i crteža bivših kraljeva, kao i kraljevski rodoslovi i drugi predmeti. Kao takav bio je spremište kulture kraljevske porodice. Obuhvata zapise o pripremama za državne događaje i ceremonije u kojima učestvuju ključni članovi kraljevske porodice. Tekst detaljno objašnjava svaki postupak, a potkrepljen je ilustracijama detaljno ručno nacrtanim. Oni su poslužili kao reference za kasnije generacije koje su organizovale slične ceremonije ili događaje. Oni čuvaju ključne elemente konfucijanske kulture, koja je poštovala ritual i pristojnost. Ova dela takođe pokazuju vladajuću filozofiju i sisteme po kojima se vodila država. Njihova istorijska i kulturna vrednost prepoznata je globalno, pošto su „Kraljevski protokoli dinastije Džoson“* upisani u UNESKO-ov registar Sećanje na svet 2007. godine.[8] Dvesta devedeset i sedam tomova Protokola koji su opljačkani 1866. godine tokom francuske kampanje protiv Koreje čuvano je u Nacionalnoj biblioteci Francuske. Vratili su ih u aprilu i junu 2011. u četiri odvojene rate.[9] Posebna izložba, Povratak Oegyujanggak Uigwe iz Francuske: Zapisi o državnim obredima iz dinastije Džoson, održana je od 19. jula do 18. septembra 2011.[10] U junu 2011, pre izložbe, muzej je predstavio medijima pet primeraka zapisa, zajedno sa svilenim koricama drugih tomova.[11]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ "Seoul's best museums" Arhivirano 2012-09-28 na sajtu Wayback Machine CNN Go. 27 October 2011. Retrieved 2011-11-03
- ^ Visitor Figures 2013: Museum and exhibition attendance numbers compiled and analysed, The Art Newspaper, International Edition, April 2014.
- ^ „National Museum of Korea Welcomes 20-Millionth Visitor since Its Relocation to Yongsan”. Arhivirano iz originala 2013-02-18. g. Pristupljeno 2012-11-08.
- ^ „Mt. Nam Tops List of Foreign Tourists' Favorites”. Chosun Ilbo. 28. 11. 2011. Pristupljeno 23. 4. 2012.
- ^ Director's Message | About the Museum | 국립중앙박물관. Museum.go.kr. Arhivirano iz originala 2010-11-17. g. Pristupljeno 2014-03-28.
- ^ Site Map | 국립중앙박물관. Museum.go.kr. Arhivirano iz originala 2013-12-20. g. Pristupljeno 2014-03-28.
- ^ [100 Highlights of National Museum of Korea, book]
- ^ Site Map | 국립중앙박물관. Museum.go.kr. Arhivirano iz originala 2014-03-28. g. Pristupljeno 2014-03-28.
- ^ Lee, Claire "Ancient Korean royal books welcomed back home" Arhivirano na sajtu Wayback Machine (29. april 2020) Korea Herald. 6 December 2011. Retrieved 2012-04-23
- ^ „The Return of the Oegyujanggak Uigwe from France: Records of the State Rites of the Joseon Dynasty”. Special Exhibitions. National Museum of Korea. Arhivirano iz originala 7. 4. 2014. g. Pristupljeno 23. 4. 2012.
- ^ Lee, Claire (4. 7. 2011). „Museum shows royal books returned from France”. Korea Herald. Arhivirano iz originala 13. 03. 2012. g. Pristupljeno 23. 4. 2012.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Akademske | |
| Umetničke | |
| Ostale | |
